
Η συκοφαντία και οι διώξεις είναι
μέρος της ζωής των αγίων, γιατί πρώτος απ’ όλους τις γεύθηκε ο ίδιος ο Κύριός
μας. Τις πρώτες ημέρες της επί γης παρουσίας Του φυγαδεύθηκε στην Αίγυπτο· όταν
άρχισε το κήρυγμα στη συναγωγή της Ναζαρέτ, τον κυνήγησαν· όταν συναναστρεφόταν
με πόρνες και τελώνες, Τον λοιδορούσαν ως αμαρτωλό· όταν θεράπευε δαιμονισμένους,
Τον κατηγορούσαν ότι στο όνομα του Βεελζεβούλ εκβάλλει δαιμόνια· όταν θεράπευε
ασθενείς την ημέρα του Σαββάτου, Τον κατηγορούσαν ότι παρεβίαζε το νόμο του
Θεού· όταν μιλούσε για τη σχέση Του με τον Επουράνιο Πατέρα, Τον συκοφαντούσαν
ων βλάσφημο· όταν Τον έβλεπαν επάνω στο Σταυρό, Τον κορόϊδευαν, ότι άλλους
έσωσε και τον εαυτό Του δεν μπόρεσε να σώσει. Και από την εις ουρανούς ανάληψή
Του έως την σημερινή εποχή της γενικής αποστασίας Τον κατηγόρησαν και Τον
κατηγορούν με τα ανόητα δαιμονικά τους σενάρια οι βλάσφημοι επικριτές Του. Η
εποχή μας είναι εποχή Αποκαλύψεως, είναι εποχή αντιχριστιανικού μένους και
λύσσας κατά της αληθείας, κατά της σαρκωμένης αληθείας, κατά του Ιησού Χριστού
δηλαδή. Ήδη βλέπουμε και θα βλέπουμε στα δύσκολα χρόνια που έρχονται
απροκάλυπτες και αισχρές συκοφαντίες κατά του Παναγίου προσώπου του Κυρίου μας,
που θα τον χαρακτηρίζουν –θου, Κύριε- πόρνο, ομοφυλόφιλο, τσαρλατάνο, απατεώνα,
αγύρτη, ψεύτη και ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να κατασκευάσει το απάνθρωπο και
αντίθεο σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων, με σκοπό να κλονίσει την πίστη των
χριστιανών και να τους οδηγήσει στην απιστία και την αιώνια κόλαση.