Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Χειροτονία π.Νεκταρίου (κατά κόσμον Ρούση Στογιάννη)

Την επομένη, Σάββατο 19.02.2011 ετελέσθη η εις διάκονον χειροτονία του από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο στον πανηγυρίζοντα Ναό της Αγ.Φιλοθέης, στο Προάστειο Αγ.Φιλοθέη.
Ακολουθούν φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Αρίδα.


Κουρά π.Νεκταρίου (κατά κόσμον Ρούση Στογιάννη) Β' μέρος

Παρόντες πλείστοι νέοι από τον πνευματικό κύκλο του Αγ.Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, μαζί με τον φλογερό Εφημέριο και πνευματικό καθοδηγό τους, τον π.Γεώργιο Σχοινά.
Ακολουθούν φωτογραφίες του Νικολάου Νικολόπουλου.




Κουρά π.Νεκταρίου (κατά κόσμον Ρούση Στογιάννη) Α' μέρος

Η μοναχική κουρά ετελέσθη στο Καθολικό της Μονής Πετράκη την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011 το απόγευμα, ήταν δε αμέτρητο πλήθος νέων ανθρώπων που κατέκλυσαν το Ναό και το προαύλιο ακόμη της Μονής, παρά την βροχή, που εν τω μεταξύ έπεφτε. Ακολουθούν φωτογραφίες από την κουρά μια προσφορά του Κωνσταντίνου Αρίδα. 



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΘΑΝ ΚΑΡΑΜΑΝΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΓΙΟΥΡΟΥΚΟ

ΜΕΡΟΣ 1:

ΜΕΡΟΣ 2:

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος - Συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου,

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος - Συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου (MEGA), 19-2-2001

Θεία Λειτουργία στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα

Παρακολουθήστε την ιστορική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα στις 15 Αυγούστου 2010.

Η εικόνα είναι μια ευγενική προσφορά της ΕΡΤ3.



Η πολιορκία της καρδιάς

Του Γιώργου Μπάρλα


 Με την έλευση της Σαρακοστής κάθε χρόνο, ευελπιστεί κανείς ότι έτσι όπως τα χρόνια που περνούν θα αφήνουν στη ζωή των χριστιανών τα ίχνη της Βασιλείας του Θεού -αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Αλλά αυτά τα ίχνη εντυπώνονται μόνο στην καρδιά εκείνη που παλεύει να είναι καθαρή.

Ο τρελο -Γιάννης της Αθήνας, ο κατά Χριστόν σαλός. Α΄ Μέρος


 
Η κατά Χριστόν σαλότητα, αποτελούσε ως γνωστό πάντοτε ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια στο πολυάριθμο Συναξάρι των Αγίων μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένα λίαν διδακτικό κεφάλαιο σωτηρίας, που έδειχνε στην ουσία πως η δικαιοσύνη και η κρίση του Θεού διαφέρει κατά πολύ απ’ αυτήν των ανθρώπων. Ένα λιθαράκι επιπλέον σ’ αυτό το κεφάλαιο αποτελεί και η ιστορία που μας αφηγήθηκε ένας ταπεινός λευϊτης του ευαγγελίου, ένας στενός φίλος του Κυρίου μας, της Παναγίας μας, του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Αγίου Αναστασίου του Γόρδιου. Ένας λευϊτης που ζει στα ευλογημένα βουνά των Αγράφων. Πρόκειται για ένα πραγματικό άνθος ευωδίας που ολοένα και περισσότερο ανακαλύπτεται από τις καταπονημένες από τη ζωή ψυχές, που σαν μέλισσες ταξιδεύουν κοντά του για να γευτούν ως δώρο την πολύτιμη γύρη που εκπέμπει η παρουσία του και ο λόγος του.

Πώς έγινα Ορθόδοξος Tristram Engelhardt ( Καθηγητής Φιλοσοφίας και Ιατρικής

Ο κ. Engelhardt γεννήθηκε στο Τέξας των ΗΠΑ από Ρωμαιοκαθολικούς γονείς, αλλά ο ίδιος έγινε Ορθόδοξος σε ώριμη ηλικία, λαμβάνοντας το όνομα Herman (Γερμανός), από τον άγιο Γερμανό της Αλάσκας.

Ρώσοι σύγχρονοι μάρτυρες επί κομουνισμού



Καθηγητού Αντωνίου Μάρκου

Αποσπάσματα από εκτενή μελέτη που δημοσιεύεται εδώ


Εισαγωγή του blog μας: Στα χρόνια του αθεϊστικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ (και στα θυγατρικά του καθεστώτα άλλων χωρών) αναβίωσαν οι καταστάσεις των αρχαίων διωγμών: τρομερά και άκρως σαδιστικά βασανιστήρια, συχνά παρόμοια με περιπτώσεις αρχαίων μαρτύρων, αλλά και συγκλονιστική γενναιότητα των μαρτύρων, ενώ δεν έλειψαν και τα θαύματα. Πρόκειται για το «τρίτο κύμα» μαρτύρων, με «δεύτερο» τους μάρτυρες της εποχής της Τουρκοκρατίας.
Χρειάζεται λοιπόν θάρρος, γιατί μάρτυρες υπάρχουν πάντα και φανερώνουν ότι η πίστη και η γενναιότητα δεν έλειψαν από τον κόσμο και ότι οι ειρηνικοί μαχητές του Χριστού δίνουν πάντα τη μάχη ενάντια στο κακό.

Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων

Jean-Claude Larchet
τομ . 2, έκδ . Αποστολική Διακονία,
Αθήνα 2008, μτφ . Χ. Κούλας, 

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ, ΑΓΓΛΙΚΑ
(ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ POST)
Ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Αποστολική Διακονία με τίτλο «Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων - Εισαγωγή στην ασκητική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Το βιβλίο αποτελεί καρπό βαθιάς θεολογικής μελέτης και ορθόδοξης βιοτής ενός ανθρώπου με πολλές σπουδές και πατερικό φρόνημα. Ο Jean-Claude Larchet είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας και διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου· επιπλέον, έχει σπουδές στην ψυχοπαθολογία και κλινική εμπειρία στον ψυχιατρικό χώρο. Συγγραφέας πολλών βιβλίων και πολυάριθμων άρθρων, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Ορθόδοξους πατρολόγους που συμβάλλουν στηnνμετάγγιση της Ορθοδόξου πνευματικότητας στην Ευρώπη.

H Αθεΐα ενάντια στην επιστήμη

Η Aθεϊστική Πίστη, στην προσπάθεια της να πολεμήσει τις υπόλοιπες θρησκείες, πολλές φορές, προσπάθησε να οικειοποιηθεί τα πορίσματα της Επιστήμης. Όμως, όπως όλες οι πίστεις, επειδή είναι βαθύτατα μισαλλόδοξη, προσπάθησε με την μέθοδο του Προκρούστη, να φέρει στα μέτρα της, τα όσα ανακαλύφθηκαν. Έτσι, κατά καιρούς άθεοι πολέμησαν τόσο την θεωρία της Σχετικότητας, όσο και τις ανακαλύψεις της Γενετικής.
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ως μέλη του σώματος Χριστού, της Εκκλησίας, του αληθινού ψυχοθεραπευτηρίου, παρατηρήσαμε αυτή την διαμάχη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διαφωνούμε, βεβαίως, με το να αποκαλείται ο Χριστιανισμός «Θρησκεία», αλλά παρόλα αυτά, το άρθρο είναι ενδιαφέρον. Μόνο ο θρησκειοποιημένος «Χριστιανισμός» (που είναι κίβδηλος Χριστιανισμός), μπορεί να αποκαλεστεί έτσι. Η Ορθοδοξία, είναι η επιστήμη (αλήθεια) που θεραπεύει την Θρησκεία. Και ως τέτοια, ουδέποτε είχε προβλήματα και αντιθέσεις με τις υπόλοιπες επιστήμες, όπως είχαν οι Θρησκείες.
Μεταξύ Χριστού και αντιχρίστου, πίστεως και απιστίας, διεξάγεται ανέκαθεν συνεχής αγώνας. Στον αγώνα αυτόν η απιστία στρατολογεί όλα τα μέσα που έχει στην διάθεσή της, και αναζητεί εντυπωσιακούς συμμάχους. Ιδιαιτέρως στέφεται και ζητεί στηρίγματα από την επιστήμη και υποστηρίζει - εντελώς αυθαίρετα- ότι η επιστήμη είναι μεγάλος και ισχυρός ανταγωνιστής του Χριστιανισμού. Δεν παύει δε από το να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία, για να παρουσιάσει ως πραγματικότητα τον ανταγωνισμό αυτό. Ας δούμε μερικούς τέτοιους τρόπους.

Αθηναϊκό Αγιολόγιο

Γενικά
Η Αθήνα, από την αρχή ήδη της διάδοσης του Χριστιανισμού σ' αυτή ώς και την εποχή μας, καθαγιάστηκε από το αίμα μαρτύρων και το άρωμα της βιοτής πολλών οσίων και δικαίων, ανδρών και γυναικών. Άλλοι από αυτούς υπήρξαν ευσεβή τέκνα της (π.χ. Διονύσιος, Ιερόθεος, Δάμαρις, Κοδράτος, Λεωνίδης, Φιλοθέη, Μιχαήλ Πακνανάς κ.ά.), άλλοι κατάγονταν από άλλα μερη αλλά μαρτύρησαν ή έζησαν οσιακά σ' αυτή (π.χ. Νάρκισσος, Μαρτινιανός, Νεκτάριος Πενταπόλεως, Νικόλαος Πλανάς κ.ά.), και άλλοι έμειναν κάποιο διάστημα σ' αυτή (Απόστολοι Παύλος και Φίλιππος, Μεγας Βασίλειος, Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Διονύσιος Αιγίνης κ.ά.). Ακόμα, πολλοί Αθηναίοι άγιοι μαρτύρησαν ή απεβίωσαν ειρηνικά σε άλλα μερη (Ανακλητός, Υγίνος και Σίξτος Β', επίσκοποι Ρώμης, Μάρκος ο ασκητής κ.ά.). Άλλοι από τους αγίους των Αθηνών υπήρξαν απόστολοι (Παύλος, Φίλιππος και Νάρκισσος), άλλοι επίσκοποι (Διονύσιος, Ιερόθεος, Νεκτάριος κ.ά.), ιερείς (Νικόλαος Πλανάς κ.ά.), διάκονοι (Ίσαυρος) και μοναχοί (π.χ. Αγία Φιλοθέη, Όσιος Λουκάς κ.ά.), άλλοι απλοί πιστοί άνθρωποι (π.χ. Μιχαήλ Πακνανάς) που τελείωσαν τη ζωή τους είτε με μαρτύριο είτε εν ειρήνη.
Άγιοι
Στη συνέχεια παραθέτουμε επιγραμματικά μερικά στοιχεία για όσους τοπικούς αγίους της πόλης έχει επισημάνει μέχρι τώρα η επιστημονική έρευνα και τιμάει ή Εκκλησία των Αθηνών, με την παρατήρηση ότι για μερικούς οι πηγές παρουσιάζουν πολλά προβλήματα ως προς την ακρίβεια της διήγησής τους.

Ιστορία της Εκκλησίας των Αθηνών

Ίδρυση της Εκκλησίας των Αθηνών


Ο Χριστιανισμός στην Ελλάδα διαδόθηκε κυρίως από τον Απόστολο Παύλο και τους συνεργάτες του Λουκά, Τιμόθεο, Τίτο, Σίλα κ.ά. και δευτερευόντως από τους μαθητές του Χριστού Πρωτόκλητο Ανδρέα και Απόστολο Φίλιππο, σύμφωνα με αρχαιότατη παράδοση, αλλά και από τον Απόστολο Πέτρο (Κόρινθος).

Οι περιοδείες του Αποστόλου Παύλου
Οι περιοδείες του Αποστόλου Παύλου
Όπως εξιστορούν oι Πράξεις των Αποστόλων, ο Παύλος, κατά τη Β' Αποστολική Περιοδεία του, όταν, στα τέλη του 49 (ή του 50) μ.Χ. βρισκόταν στην Τρωάδα, είδε τη νύχτα σε όραμα έναν άνδρα Μακεδόνα, που στεκόταν και τον παρακαλούσε: «Διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν» (Πράξ. 16, 9). Θεωρώντας ο απόστολος το όραμα ως θεία εντολή να ευαγγελισθεί τον Χριστό στην «κατείδωλον» Ελλάδα, πέρασε με τους συνεργάτες του στη...

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑ 1992


Το βίντεο πού είχα ανεβάσει εδώ σε έγχρωμο :

Τι είναι τα Ψυχοσάββατα; Ωφελούν τους κεκοιμημένους ;

Επειδή πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί ρωτούν για το επερχόμενο Ψυχοσάββατο ( Παρασκευή απόγευμα εσπερινός + Σάββατο , πριν την Κυριακή των Απόκρεω ) που τελεί η Ορθόδοξη Εκκλησία μας για όλους τους κεκοιμημένους αδελφούς μας , παραθέτουμε ένα ενημερωτικό κείμενο του ομότιμου καθηγητή της Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Σ. Σάκκου. 

Ένα θαύμα: η μαρτυρία ενός Αρχιερέως...

Πριν από αρκετούς μήνες είχαμε διαβάσει από την εκπομπή ΟΠΟΥ ΓΗΣ το παρακάτω θαυμαστό περιστατικό με τον Μητροπολίτη Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονα (του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας). Είναι αληθινό και συγκλονιστικό. Σήμερα που το λάβαμε, το θυμηθήκαμε και το αναρτούμε. Διαβάστε ένα μεγάλο θαύμα...

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει...


1. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν μέσο συγκοινωνίας να μετακινηθούν.

Τα κρυφά αμαρτήματα



ΑΚΟΥΣΑΤΕ, αγαπητοί μου, τον απόστολο; Μεταξύ των αληθειών πού κηρύττει ό απόστολος Παύλος, λέει και τούτο στο τέλος της περικοπής• ότι ό Θεός «κρίνει τα κρυπτά των ανθρώπων» ('Ρωμ. 2,16), δηλαδή θα δικάσει τα κρυφά μας αμαρτήματα. Για τα κρυφά αμαρτήματα ας μιλήσουμε λοιπόν κ' εμείς.

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΠΡΟΣ ΣΚΑΙ: 1453-1821 Ολοι οι Απελευθερωτικοί Αγώνες των Ελλήνων!

netakias.wordpress.com

“Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστί, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη,
κοινή γαρ γνώμη
πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.”

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος 1453

Αναρωτιέται διαρκώς στο κους-κους του 1821 ο συγγραφέας Τατσόπουλος, “Γιατί η Επανάσταση ξεκίνησε το 1821;” μα αν είχατε διαβάσει Ιστορία κύριε Βερέμη θα ξέρατε οτι η Επανάσταση δεν σταμάτησε ΠΟΤΕ!
Ηταν διαρκής και ανηλεής!
Ηταν Αγώνας επιβίωσης!
Αλλά οι Τουρκολάγνοι, Αμερικανόδουλοι θέλουν να περάσουν το μύνημα ο΄τι επι Τουρκοκρατίας υπήρχε Ειρήνη κι Ευημερία!
Δείτε και τον Χορηγό! Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ; Που έχει ατύπως καταργήσει από τις Ταμπέλες “ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ”! Που είναι μέτοχος της Τουρκική finansbank ; Τύχαιο;
Ας διαβάσουν τα παρακάτω Ιστορικά Ντοκουμέντα, ο Μυστακοφόρος ΕΛΙΑΜΕΠ κι ο “Συγγραφέας” κ.Πέτρος “δώστε-του-το-νόμπελ-να φύγει” Τατσόπουλος αλλά κι ο συμπατριώτης μου Αρης “ο-Κωνσταντινουπολίτης-που-νομιζε-ότι-ήταν-Ελληνας”
ΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ 1821!
Δεν θα αναφερθώ στους Αμυντικούς Πολέμους, όπως η Άλωση της Χαλκίδας, η Πολιορκία της Ρόδου, η Άλωση της Ρόδου κτλ, αλλά μόνο στις διαρκείς προσπάθειες απελευθέρωσης των ΕΛΛΗΝΩΝ!

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Η κατάκριση είναι γεμάτη από αδικία

- Γέροντα, εύκολα κρίνω και κατακρίνω.
- Η κρίση που έχεις, είναι, φυσικά, χάρισμα που σου έδωσε ο Θεός, αλλά την εκμεταλλεύεται το ταγκαλάκι και σε κάνει να κατακρίνης και να αμαρτάνης. Γι’ αυτό, μέχρι να εξαγνισθή η κρίση σου και να έρθη ο θείος φωτισμός , να μην την εμπιστεύεσαι. Όταν κανείς ασχολήται με άλλους και τους κρίνη, ενώ ακόμη δεν έχει εξαγνισθή η κρίση του, πέφτει συνέχεια στην κατάκριση.
- Και πώς, Γέροντα, θα εξαγνισθή η κρίση μου;

Ο διάβολος φοβάται το κομποσχοίνι και την ευχή............

Στην ίδια Σκήτη της Αγίας Άννας, ό Μοναχός Προκόπιος από την Καλύβα «Είσόδια της Θεοτόκου» είχε μεγάλη επιθυμία να μάθει μουσικά, για να δοξολογεί κι αυτός το Θεό, όπως και οι άλλοι αδελφο.

Επειδή όμως ήταν λίγο παράφωνος αποφεύγανε οι Πατέρες να τον μάθουν μουσικά.Ό αδελφός Προκόπιος είχε χάρισμα από το Θεό λάβει να λέει ακατάπαυστα την ευχή το «Κύριε Ίησοϋ Χριστέ υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό» και στο αριστερό του χέρι κρατούσε πάντα το κομβοσχοίνι, το όποιο δεν αποχωριζόταν ποτέ.

Η αγωγή των παιδιών για το θάνατο.

του (+) μητροπολίτη Σουρόζ Anthony Bloom

Ο τρόπος αντιμετώπισης του δικού μας θανάτου διαφοροποιείται στον καθένα μας ανάλογα με την ηλικία και τις περιστάσεις. Σκεφτείτε τα παιδιά που ακούν τη λέξη «θάνατος» και είτε έχουν μία ασαφή ιδέα γι' αυτόν, είτε ίσως έχουν χάσει έναν ή και τους δύο γονείς τους, και πενθούν μέσα στην μοναξιά: η απώλεια είναι που χαρακτηρίζει την αντίληψη τους για το θάνατο, όχι ο ίδιος ο θάνατος. Τα περισσότερα παιδιά -τα περισσότερα αγόρια σίγουρα- έχουν παίξει, σε κάποιες φάσεις της ζωής τους, παιχνίδια πολέμου: «Σε πυροβόλησα. Είσαι πεθαμένος. Πέσε κάτω.»