Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΑΣ ΓΥΜΝΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ!

"Ας γυμναζόμαστε για τον καιρό του μαρτυρίου. Περιφρόνησαν εκείνοι τη ζωή τους, περιφρόνησε συ τίς αμαρτωλές άπολαύσεις. Έριξαν εκείνοι τα σώματα τους στη φωτιά" ρίξε εσύ χρήματα στα χέρια των φτωχών. Πάτησαν εκείνοι πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, σβήσε εσύ της κακής επιθυμίας τη φλόγα... Όπως οί Μάρτυρες και συ μην κοιτάς τα παρόντα δυσάρεστα, αλλά τα μέλλοντα ευχάριστα. Όχι τα δεινά πού σε πιέζουν, αλλά τα αγαθά πού ελπίζουμε να απολαύσουμε. Όχι τα παθήματα, αλλά τα βραβεία. Όχι τους κόπους, αλλά τα στεφάνια.

O χριστιανισμός επικράτησε με αίμα;

ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ:

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ!

Επιμέλεια: Θωμάς Φ. Δρίτσας
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Η επικράτηση του Χριστιανισμού στην ελληνιστική ρωμαϊκή Αυτοκρατορία


Πολλά έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια για την επικράτηση του Χριστιανισμού. Μεγάλα ψεύδη, πως δήθεν, ο Χριστιανισμός επεκράτησε με σφαγές και εξανδραποδισμούς και όχι με την αξία του. Πως, δήθεν, διέλυσε οτιδήποτε Ελληνικό και υπονόμευσε την επιστήμη και τον πολιτισμό. Πολλοί, έχουν επηρεαστεί από αυτά τα ψευδή, με συνέπεια είτε να απομακρυνθούν από την πίστη είτε πιστέψουν πως η πίστη μας διαδόθηκε με μέσα δόλια και ποταπά. Εδώ θα αποδείξουμε, πως όχι μόνο αυτά δεν στέκουν, αλλά πως παρά τις ψευδολογίες που διαδίδονται, οι Χριστιανοί σεβάστηκαν τον αρχαίο πολιτισμό, και διατήρησαν την πνοή και την δύναμη του. Στην πραγματικότητα, αν δεν υπήρχαν οι Χριστιανοί και ο πολιτισμός τους, σήμερα θα είχε επιβιώσει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι του αρχαίου πολιτισμού.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος κατηγορείται ότι απαγόρευσε τη λατρεία και έκλεισε ναούς. Οι μόνοι ναοί που έκλεισε ήταν της Αφροδίτης στην Ηλιούπολη, για συγκεκριμένους λόγους [ιερή πορνεία]. Εξάλλου, ο Μέγας Κωνσταντίνος επέτρεψε την ίδρυση εθνικών ναών [Ζώσιμος, 2,31 - Aurel. Victor, Caesares, 40 - Orelli, Iscriptiones latinae, III, αρ. 55880] 

Οι άγιοι Πάντες και τα παιδιά μας!...


«Των αγίων ο χορός εύρε πηγήν της ζωής»

Του π. Στυλιανού Θεοδωρογλάκη

 

 
Η αγία μας Εκκλησία, την πρώτη Κυριακή μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής τιμά κι εορτάζει συνολικά [όλους] τους αγίους της.

Μία μητέρα που ήξερε να δακρύζει και να γονατίζει!


Η συμβολή των μητέρων των Τριών Ιεραρχών, Έμμέλειας του Μ. Βασιλείου, Νόνας του Γρηγορίου του Ναζιανζηνοϋ καί Άνθούσας Ιωάννη του Χρυσόστομουστην ανάδειξη αυτών των Μεγάλων Πατέρων καί Οίκουμενικών Διδασκάλων της Εκκλησίας υπήρξε αποφασιστική. Καί είναι δίκαιος ό θαυμασμός του εθνικού ρήτορα Λιβάνιου για τη χριστιανή γυναίκα - «Βαβαί, οιαι παρά χριστιανοίς είσι γυναίκες» - στο πρόσωπο της μητέρας του Χρυσόστομου, της νεαρής χήρας με την εκπληκτική πιστότητα στη μοναδική αγά­πη της ζωής της καί την ολοκληρωτική της αφοσίωση στην αγωγή του υπέροχου γιου της.

Είσαι πιο ανόητος από μία σαύρα!

 Κάποτε ένας καθηγητής Πανεπιστημίου
επισκέφτηκε τον Γέροντα και του είπε:
Γέροντα δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχει Θεός.
Ξέρεις είμαι άνθρωπος μορφωμένος,ζω στη Δύση
Και όλα αυτά που λες και κάνεις μπορούν να εξηγηθούν με την λογική.
Βέβαια κάποια δύναμη μπορεί να υπάρχει
Αλλά όσα λες περί Χριστού, περί μυστηρίων δεν τα δέχομαι.
Ο Γέροντας τον άκουσε και του είπε με απότομο τρόπο:
Eίσαι πιο ανόητος και από μια σαύρα.
Εκείνος ενοχλήθηκε από το λόγο του γέροντα καί αντέδρασε.
Ο Γέροντας επέμενε:Αλήθεια σου λέω.
Είσαι πιο ανόητος και από μια σαύρα και θα σου το αποδείξω.
Ο Γέροντας είχε εκεί κοντά μια σαύρα και τη φώναξε.
Το ζωάκι έτρεξε κοντά του και το ρώτησε να του πει άν υπάρχει Θεός.
Η σαύρα σηκώθηκε στα δύο της πόδια κι έσκυβε το κεφάλι της
δίνοντας καταφατική απάντηση στην ερώτηση του Γέροντα.
Ο καθηγητής τα έχασε και άρχισε να κλαίει και ο Γέροντας του είπε.
Είδες ότι είσαι πιο ανόητος και από μια σαύρα;
Η Σαύρα γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και εσύ με το μυαλό δεν κατάλαβες ότι υπάρχει Θεός.
Ο καθηγητής έφυγε από το κελί του Γέροντα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΈΝΟΣ.

lllazaros

 

Προτιμότερη η νυκτερινή προσευχή



Σας το είπα βέβαια νωρίτερα, αλλά θα σας το πω και τώρα˙ Ας σηκωνόμαστε τη νύκτα˙ και αν ακόμη δεν κάνης πολλές προσευχές, κάνε μία με πνευματική καθαρότητα και είναι αρκετό˙ δε ζητώ τίποτε περισσότερο˙ και αν όχι μέσα στα μεσάνυχτα, τουλάχιστον την ώρα του όρθρου. Δείξε ότι η νύχτα δεν είναι μόνο για το σώμα, αλλά και για την ψυχή˙ μην ανεχθής να περάση με απραξία, αλλά άμοιψε τον Κύριο με την αμοιβή αυτή˙ ή καλλίτερα, και αυτή σε σένα επιστρέφει.

Γεροντικό - Εἶμαι στά χέρια τοῦ Θεοῦ

Tόν καιρό πού οἱ Λογγοβάρδοι λυμαίνονταν τίς ἐπαρχίες τῆς Βορείου Ἰταλίας, ἔπιασαν αἰχμάλωτο ἕνα Διάκονο κι εἶχαν ἀποφασίσει νά τόν βασανίσουν.

Ὁ Σάγκτουλος, ἕνας Χριστιανός Λογγοβάρδος, πού οἱ συμπατριῶται του τόν σέβονταν σάν ἅγιο, γιά τήν πολλή εὐλάβεια καί τή μεγάλη ἀρετή του, ἔκανε πολλά διαβήματα στούς ἀρχηγούς, γιά νά σώση τή ζωή τοῦ αἰχμαλώτου. Μά δέν κατώρθωσε τίποτε ἄλλο, ἐκτός ἀπό τή χάρη νά μείνη αὐτός φρουρός κοντά στόν μελλοθάνατο, τήν τελευταία νύκτα. 

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Περισπασμός και προσοχή


  Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ



Οι άνθρωποι που έχουν κοσμικό φρόνημα θεωρούν τον περισπασμό αθώο, οι άγιοι Πατέρες όμως λένε πως είναι η αρχή όλων των κακών.
Όποιος έχει παραδοθεί στον περισπασμό όλων των πραγμάτων και των θεμάτων, ακόμα και των πιό σοβαρών, έχει αντίληψη πολύ περιορισμένη και επιφανειακή.
Όποιος έχει παραδοθεί στον περισπασμό, είναι συνήθως ασταθής. Τα αισθήματα της καρδιάς του δεν έχουν βάθος και δύναμη, γι’ αυτό είναι ρευστά και εφήμερα.

Γέροντας Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης-Ένας υμνωδός από τον Άθωνα





«Από το Καρούλι, ανηφορίζων προς δυσμάς, προχωρείς εις τα ανώμαλα υψώματα, κατά μήκος της μεσημβρινής παραλίας της Αγιορειτικής Χερσονήσου και, μετά ημίσειαν περίπου ώραν, φθάνεις εις το κελλίον του Μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, ήγουν του ανήκοντος εις την Σκήτην της Μικράς Αγίας Άννης. Ούτος ο ευλογημένος μοναχός Γεράσιμος κατάγεται από την Βόρειον Ήπειρον και ασκητεύει επί 3Ο έτη εις το Άγιον Όρος, κέκτηται δε παρά Θεού το χάρισμα του υμνογράφου ...».
(Απόσπασμα από προσκυνηματικό οδηγό του Αγίου Όρους, 1950).
001.jpg

Η Eκκλησία «κοντά» στην Γυναίκα



Η ισοτιμία των δύο φύλων

  Βαρβάρα Καλογεροπούλου-Μεταλληνού 




Με το πέρασμα των αιώνων, ο ισχυρός άνδρας κατεξουσίαζε την αδύναμη γυναίκα, η θέση της οποίας παρέμενε υποδεέστερη, όπως και αυτή του παιδιού. Ο Χριστιανισμός όμως ήρθε να διακηρύξει την ισονομία και ισοτιμία των δύο φύλων, υπερασπιζόμενος την θέση της γυναίκας, και η Εκκλησία -ως κοινωνία αγίων- βρίσκεται πραγματικά και ουσιαστικά δίπλα στην γυναίκα και την βοηθεί να βρει το αληθινό νόημα της ζωής και την αποστολή της.

Παπα-Φώτης Λαυριώτης ο «δια Χριστόν σαλός»



Παπά Φώτης Λαυριώτης
Εκοιμήθη εν Κυρίω
+ 5-3-2010
του Στρατή Ανδριώτη
Στην ανατολική πλευρά της Λέσβου, γειτνιάζουν δύο χωριά, τα Πάμφιλα και οι Πύργοι Θερμής. Ένας επαρχιακός δρόμος απόστασης μικρότερης των 2 χιλιομέτρων ανάμεσα στους ελαιώνες, συνδέει τους δύο αυτούς τόπους. Εγγύτερα προς τα Πάμφιλα, ακολουθώντας έναν εγκάθετο δρόμο που οδηγεί στον παραθαλάσσιο οικισμό «Νησέλια», αντικρίζουμε μέσα στα λιοχώραφα, το μικρό μοναστήρι του Αγίου Νεομάρτυρος Λουκά στο οποίο ζούσε ασκητικά ο παπα-Φώτης ο Λαυριώτης, γνωστός και ως παπα-Σαρδέλλης. Γεννηθείς στα Πάμφιλα στις 5 Ιανουαρίου του 1913 από τη Μαρία και τον Δημήτριο Σαρδέλλη που δούλευε καμίνι φτιάχνοντας κεραμίδια και τούβλα.

Οι φορεσιές της Παναγίας



Νόμιζα ότι είχα δει όλα τα αξιόλογα της μεγάλης μονής της Μολδαβίας, πού με φιλοξένησε. Τον κυρίως ναό, τα παρεκ­κλήσια, τϊς εικόνες, το μουσείο, τη βιβλιο­θήκη, τα εργαστήρια, τα κελλιά, τα περι­βόλια. Άλλα ή ηγουμένη με κάλεσε να μου δείξει κάτι ακόμη. Μπήκαμε στον κυ­ρίως ναό και ανεβήκαμε μια σκαλίτσα, πού ήταν σχεδόν αόρατη, στην μια άκρη του πρόναου. «Αυτά δεν τα δείχνουμε στους τουρίστες», μου είπε ή ηγουμένη. Στό πατάρι πού φθάσαμε υπήρχαν μόνο ντουλάπες και κασέλλες. "Ανοιξε μία από αυτές. Με κατάνυξη σχεδόν έβγαλε από μέσα καλοδιπλωμένα σε άσπρα ύφασματα ένα-δύο-τρία και άλλα πολλά καλύμ­ματα. Έτσι μου φάνηκαν στο πρώτο αντί­κρυσμα. «Είναι οί φορεσιές της Παναγίας μας», είπε με συγκίνηση ή ηγουμένη. Δεν κατάλαβα. "Ανοιξε μία. Ήταν τρεϊς φαρ­διές, περίπου μισό μέτρο ή κάθε μία, λου­ρίδες κεντημένου υφάσματος.

Πως Ένας Απλός Παπάς Έσωσε το Ομοούσιο!



Ολοι μας θα γνωρίζουμε  την αίρεση του Αρείου πού καταδικάστηκε άπο την Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια το 325. Ό "Αρειος δίδασκε σχετικά με την Αγία Τριάδα ότι, ο Υιός δεν ήταν ομοούσιος με τον Πατέρα άλλα δημιούργημα Του, το πρώτο και τέλειο.


Ο Άγιος Παναγής Μπασιάς ...ένας πολύτιμος Άγιος ..



Ο άγιος Παναγής γεννήθηκε το 1801 στην Κεφαλληνία από ευγενή οικογένεια, ενώ από μικρό παιδί φανέρωσε ζωηρή ευφυΐα και μεγάλη αγάπη για την ανάγνωση των ιερών βιβλίων. Όταν πέθανε ο πατέρας του υποχρεώθηκε να αναλάβει την προστασία της μητέρας του και της αδελφής του και άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του δασκάλου, παρά το νεαρόν της ηλικίας του. Σύντομα όμως παραιτήθηκε για να αποφύγει συμβιβασμούς υπό την πίεση των Αρχών της αγγλικής κατοχής , ως προς την πίστη του και τα πατριωτικά του αισθήματα, και άσκησε το επάγγελμά του ιδιωτικά, μέχρι την ημέρα που αποφάσισε να κόψει κάθε δεσμό με τον κόσμο εγκαταλείποντας την οικογένειά του και την σταδιοδρομία του και γινόμενος μοναχός στην Μονή της Παναγίας των Βλαχερνών στην νήσο Δίο. Μετά από τις επίμονες παρακλήσεις της μητέρας του επέστρεψε στο Ληξούρι, χωρίς ωστόσο να απαρνηθεί την ασκητική βιοτή που διήγε σε όλη του την ζωή, κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος σε ηλικία τριάντα πέντε ετών και έκτοτε αφιερώθηκε ολόκληρος στην υπηρεσία της Εκκλησίας, με την καθημερινή σχεδόν τέλεση της θείας Λειτουργίας, με το κήρυγμα και κυρίως με το παράδειγμα των ευαγγελικών αρετών του. Στεκόταν στην εκκλησία ως στύλος προσευχής, και όταν έβγαινε το έκανε για να μοιράσει ελεημοσύνες, να επισκεφθεί δεινοπαθούντες ή να φέρει πίσω στο ποίμνιο παραστρατημένες ψυχές. Αρνήθηκε πάντα να διορισθεί σε κάποια ενορία, προκειμένου να αποφύγει τους βιοτικούς περισπασμούς και τις πιέσεις των κατακτητών, και εγκαταστάθηκε στο μονύδριο του Αγίου Σπυρίδωνος, απ’ όπου για πενήντα χρόνια μοίραζε σε όλο τον λαό της Κεφαλληνίας τους θησαυρούς που έκρυβε στην καρδιά του.

Ο ρόλος του αυτοκράτορα στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο



Με αφορμή την Κυριακή των Αγίων Πατέρων, δύο σημαντικά ιστορικά άρθρα που ενημερώνουν και ξεκαθαρίζουν για πολλά - από εδώ & από εδώ.



Μέρος1ο
Η 1η Οικουμενική Σύνοδος
Αγίου Νεκταρίου
(Κλικ σε κάθε ενότητα)

Μέρος 2ο
Ο ρόλος του Αυτοκράτορα στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο

Απάντηση σε ανακριβές άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο

Εισαγωγή του συντάκτη: Είναι γνωστό ότι το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, είναι μία οργάνωση, που με συγχρηματοδότηση Ελληνικών και Ευρωπαϊκών κεφαλαίων, εκτός άλλων, δημιούργησε και συνεχίζει να αναπτύσσει μια χρήσιμη εγκυκλοπαίδεια, με βάση τον πολύπαθο Ελληνισμό της Μικράς Ασίας.

Πρόσφατα όμως, υπέπεσε στην αντίληψη μας, ένα κείμενο της on-line νεοσύστατης εγκυκλοπαίδειας του ιδρύματος, που μας εξέπληξε δυσάρεστα. Πρόκειται για το λήμμα περί της Α’ Οικουμενικής Συνόδου (στο διαδίκτυο, σε μορφή PDF: http://www2.egiklopedia.gr/asiaminor/forms/filePage.aspx?lemmaId=6390) για το οποίο θα λέγαμε τουλάχιστον ότι, δεν ενημερώνει σφαιρικά τον αναγνώστη για όλες τις υπάρχουσες στη βιβλιογραφία απόψεις, αλλά λαμβάνει εξ αρχής μία συγκεκριμένη θέση και οπτική γωνία, που θα λέγαμε ότι θίγει σε κάποια σημεία την Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και δεν βοηθά στην προώθηση της πλήρους ιστορικής και θεολογικής αλήθειας, γενικότερα.

Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Να αγαπάμε αλλήλους





Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία: Στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον.

Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.

Πού πάμε;


Του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνυμου Β΄



Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες που περνάει ο τόπος μας, ο δημόσιος λόγος γίνεται δύσκολο άθλημα. Από τη μια είναι δημοφιλής η ανέξοδη επιλογή να γίνει καταγγελτικός, αλλά κινδυνεύει να χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, αν προσπαθήσει να γίνει παρηγορητικός και ενισχυτικός. Και όμως, πρέπει να αρθρωθεί λόγος.

Ο Μεγαλύτερος εχθρός της Εκκλησίας





ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ
«...ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς»
(Ιωάν. ιζ' 11)
Σήμερα, που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου (Νίκαια 325 μ.Χ.), γιατί την ελευθέρωσαν από την πνευματική νόσο της αρειανικής κακοδοξίας, κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε γενικότερα στην έννοια της αιρέσεως, του μεγαλυτέρου εχθρού της ενότητας της Εκκλησίας.

Μεσογαίας "Μακάρι να ελευθερωθεί η Εκκλησία από τον εναγκαλισμό της με το Κράτος"





Δημόσιο λόγο, δεν έχουν -και δεν θα πρέπει να έχουν - μόνο οι πολιτικοί στην ελληνική κοινωνία, αλλά και οι ιερωμένοι οι οποίοι μάλιστα, εξακολουθούν να «μιλούν» στην ψυχή των απλών πολιτών, σε αντίθεση με τους πολιτευτές, που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο, τη δυσπιστία και την έλλειψη εκτίμησης κι εμπιστοσύνης.

Η Ανάληψη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού - δέκα τοποθετήσεις σε δέκα ερωτήσεις...

Γιατί έγινε η Ανάληψη μετά από 40 μέρες και όχι αμέσως μετά την Ανάσταση; Ο αρχηγός της ζωής, που έλυσε τα δεσμά του θανάτου με την Ανάστασή του, συναναστράφηκε με τους μαθητές του επί σαράντα ημέρες και επιβεβαίωσε σ’ αυτούς την Ανάστασή του με πολλές αποδείξεις. Δεν ανέβηκε στους ουρανούς την ίδια ημέρα που αναστήθηκε, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε αμφιβολίες και ερωτηματικά. Διαφορετικά, πολλοί από τους άπιστους θα μπορούσαν να προβάλλουν το επιχείρημα ότι η Ανάσταση δεν ήταν παρά ένα ακόμη από τα όνειρα ευσεβών πόθων που γρήγορα έρχονται και πιο γρήγορα παρέρχονται. Για αυτό ακριβώς έμεινε ο Χριστός σαράντα ολόκληρες ημέρες στη γη, και εμφανίστηκε επανειλημμένα στους μαθητές του, και τους έδειξε τις ουλές από τα πληγές του, τους μίλησε για τις προφητείες που εκπλήρωσε με την ζωή και τα πάθη του ως άνθρωπος, και μάλιστα συνέφαγε μαζί τους.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Ιστορία ζωης...

   

1. Αγόρι ηλικίας έξι ετών. Το κεφάλι του ήταν πολύ μεγάλο όταν γεννήθηκε. Θεωρήθηκε ότι είχε εγκεφαλικό πυρετό. Τρία αδέλφια του απέθαναν πριν. Συγγενείς και γείτονες θεωρούν το παιδί ανώμαλο, κάτι στο οποίο η μητέρα δεν συμφωνεί. Στο σχολείο ο δάσκαλος τον θεωρεί νοητικά καθυστερημένο. Η μητέρα θυμωμένη παίρνει το παιδί από το σχολείο και αποφασίζει να γίνει η ίδια δασκάλα του.