Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις

Παλιότερα μιλούσαν για "πανσεξουαλισμό", και ξεσπάθωναν με καταγγελίες για "ηθικό εκτραχηλισμό" και "πορνική ασυδοσία"... Αυτή η ηθικιστική ρητορική έχει πια παρέλθει, ευτυχώς. Όπου απαντά σήμερα, μοιάζει με καρικατούρα και κατατάσσεται αυτόματα στα κειμήλια της γραφικότητας μιας άλλης εποχής.
Όμως η κουλτούρα του σεξ είναι παντού στον δημόσιο χώρο. Δεν τείνει να διαμορφώσει νέα ήθη (όπως στη δεκαετία του '60)· τα έχει ήδη διαμορφώσει. Και πλέον εγκαθιστά μέσα μας νέο τρόπο κατανόησης του εαυτού και της συνείδησης. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, η τεχνολογία και η πύκνωση του χώρου και του χρόνου της ζωής μας, κάνουν τις μετατοπίσεις να φαντάζουν ριζικότερες απ' ό,τι παλιότερα...

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, μας συμβουλεύει για την μελαγχολία και την ακηδία.

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, μας συμβουλεύει για την μελαγχολία και την ακηδία«Αξίζει να σταματήσουμε για μια στιγμή για να προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το «χαρούμενο πνεύμα» στην ζωή του Οσίου. 
Ήταν η χαρακτηριστική του ιδιότητα, ιδιαίτερα αργότερα. Αλλά ακόμη και αυτό το δώρο της χάριτος δεν το επέτυχε δίχως αγώνα, παρόλο ότι ήταν τόσο σωτήριο για τις βασανισμένες ψυχές όλων εκείνων που αργότερα συνέρρεαν δίπλα του.

Θε­ός ή δαί­μο­νας; - Μωυσής Αγιορείτης Μοναχός

Η υ­πουρ­γός του πά­λαι πό­τε υ­πουρ­γεί­ου ε­θνι­κής παι­δεί­ας και θρη­σκευ­μά­των δή­λω­σε α­πε­ρί­φρα­στα σε τη­λε­ο­πτι­κή εκ­πο­μπή της κρα­τι­κής τη­λε­ο­ρά­σε­ως: « Για να σω­θεί η χώ­ρα ε­γώ θα συ­νερ­γα­στώ και με τον διά­βο­λο». Πα­ρό­μοια εί­χε δη­λώσει και αρ­χη­γός νε­οί­δρυ­του κόμ­μα­τος. Θα πει κα­νείς ί­σως πως ο λό­γος εί­ναι σχη­μα­τι­κός και θέ­λει να πει πως χρειά­ζε­ται με­γά­λη α­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και κά­θε θυ­σί­α για να σω­θεί η χώ­ρα. Η ση­μα­ντι­κή δια­φο­ρά εί­ναι ό­τι ο διά­βο­λος δεν βο­η­θά να σω­θεί κά­ποιος, αλ­λά πράτ­τει ε­πι­με­λη­μέ­να το α­ντί­θε­το.

Πώς πρέπει στην πραγματικότητα να γίνεται η ψαλμωδία μέσα στο ναό;

VatopaidiFriend: Δυστυχώς, σε πάρα πολλούς ναούς μέσα στον κόσμο, οι “ψάλτες”, συνήθως “μεγαλοσχήμονες”, ή μάλλον αμανετζήδες, καθιστούν την άγια λειτουργία τελείως ανυπόφορη για τους ανθρώπους, με τα τόσο ανιαρά μουγκρητά και την τόσο αισχρή αυτοπροβολή τους. Δεν υπάρχει, βέβαια, μόνο ένα “στυλ” ψαλμωδίας που είναι αρεστό στον Θεό, αλλά πολλά και διάφορα. Ωστόσο, δεν είναι τόσο εύκολο να συναντήσει κανείς ούτε ένα από τα καλά είδη που λέμε. Υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, αρκετοί ψάλτες που κρατάνε την παράδοση, άνθρωποι σεμνοί και πολύ ευχάριστοι στον Θεό και στους ανθρώπους, αλλά είναι κάπως δύσκολο να τους βρει κανείς.

Ας ελπίσουμε η διοικούσα Εκκλησία να τους επαναφέρει, κάποια στιγμή, στην θέση τους. Το παρακάτω άρθρο εξηγεί πώς θα έπρεπε να γίνονται τα πράγματα μέσα στο ναό, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Α. «Υμνείσθαι φωναίς αισίαις»

Ντοκυμαντέρ για τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα.

Στο ξεκίνημα της ημέρας!!!!!!

Στο ξεκίνημα της ημέρας

Mια καινούργια ημέρα ξημέρωσε. Ο ήλιος ανέτειλε και διέλυσε τα σκοτάδια της νύχτας. Μας ­χαρίζει ο Θεός παράταση ζωής, ακόμη μία μέρα. Μιά νέα ευκαιρία μπροστά μας να εργασθούμε, ν’ αγωνισθούμε, να διορθώσουμε λάθη και να προοδεύσουμε. Ο καθένας μας θα βρεθεί στο περιβάλλον της οικογενείας του, της ­εργασίας του, θα συναναστραφεί και θα ­συνεργασθεί με τους άλλους, έτοιμος να επιτελέσει το καθήκον του. Ο χριστιανός ­αγωνιστής, ο­­­­πως λέγει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, βγαίνει στον κάμπο έτοιμος να πολεμήσει, να νικήσει τις παγίδες του πονηρού ως στρατιώτης Ιησού Χριστού που είναι. Τι κρύβει όμως η κάθε ημέρα; Τι γεγονότα θα παρουσιασθούν; Ευχάριστα, δυσ­­άρεστα, εύκολα, δύσκολα; Τι πειρα­σμοί; Ποιές δοκιμασίες; Κανείς δεν το γνωρίζει. Αισθανόμαστε την ανάγκη να στηρίξουμε τον αγώνα της καινούργιας ημέρας μας. Πού όμως;

Το Πάσχα πέρασε;

Ήδη έχουν περάσει δύο εβδομάδες από την Κυριακή του Πάσχα και από τότε  λέμε το «Χριστός Ανέστη», είτε εθιμοτυπικά, είτε διότι οι άλλοι το αναφέρουν. Αλλά υπάρχουν και κάποιοι ακόμη που το λένε για να μεταφέρουν και να πανηγυρίσουν την χαρμόσυνη αγγελία. Οι χριστιανοί δεν έχουμε άλλον χαιρετισμό για σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα εκτός από το «Χριστός Ανέστη». Ίσως κάποιοι να αναρωτιούνται γιατί… ή και να περιπαίζουν σκεπτόμενοι πως το Πάσχα πέρασε. Αλλά τελικά τι ακριβώς «πέρασε» από το Πάσχα;

Ο Θεός θέλει την καρδιά σου!

 Aγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 Στην καρδιά είναι η θέληση, στην καρδιά είναι η αγάπη, στην καρδιά είναι η κατανόηση, στην καρδιά είναι, το πρόσωπο της Παναγίας και Θείας 

Τριάδος. Η καρδιά είναι ο οίκος του Πατρός, το ιερό του Υιού και το εργαστήριο του Αγίου Πνεύματος. Ό Θεός θέλει την καρδιά: «Υιέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» (Παρ. κγ' 26). Ας αναποδογυρίσουν τα βουνά, ας στεγνώσουν οι θάλασσες, ας σε εγκαταλείψουν οι φίλοι σου, ας χαθεί ο πλούτος σου, ας φαγωθεί το σώμα σου από σκουλήκια, ας σε περιλούσει ο κόσμος με όλες τις κοροϊδίες που έχει, μη φοβάσαι, μόνον φύλαξε την καρδιά σου, φύλαξε και ένωσε την με τον Κύριο και δώσε την στον Κύριο. Από την καρδιά προέρχεται η ζωή΄ από που η ζωή στην καρδιά θα προέλθει, αν η πνοή του Κυρίου και η πηγή της ζωής, ο Θεός, δεν κατοικεί σε αυτήν;

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς - Μόλις ένα πάθος εμφανιστεί αμέσως ξερίζωσέ το

Μόλις ένα πάθος εμφανιστεί, αμέσως ξερίζωσέ το.

Ἕνα χοντρὸ σκοινὶ φτιάχνεται ἀπὸ λεπτές, καννάβινες ἴνες . Μιὰ λεπτὴ ἴνα δὲν μπορεῖ νὰ σὲ δέσει, οὔτε νὰ σὲ στραγγαλίσει. Διότι μπορεῖς πανεύκολα νὰ τὴ σπάσεις καὶ νὰ ἐλευθερωθεῖς ἀπ’ αὐτήν. Ἂν ὅμως εἶσαι δεμένος μὲ ἕνα χοντρὸ σκοινί, κρατιέσαι δέσμιος καὶ ἀκόμη, μπορεῖ νὰ στραγγαλιστεῖς ἀπ’ αὐτό. Δὲν μπορεῖς εὔκολα νὰ τὸ σπάσεις, ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ ἐλευθερωθεῖς! Ὅπως ἕνα χοντρὸ σκοινὶ εἶναι φτιαγμένο ἀπὸ λεπτὲς καὶ ἀδύναμες ἴνες, ἔτσι καὶ τὰ πάθη τοῦ ἀνθρώπου ἀποτελοῦνται ἀπὸ μικρά, ἀρχικῶς, ἁμαρτήματα.

Εκπαιδευτικό υλικό για τους Τρεις Ιεράρχες

 Οι Τρεις Ιεράρχες, οι μέγιστοι φωστήρες του πνεύματος, πρότυπο παιδείας για τα παιδιά μας.
Κατεβάστε το δωρεάν ebook με πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό (κείμενα, εικόνες, δραστηριότητες) πατώντας εδώ.
 



Το υλικό περιέχει αποσπάσματα από τα βιβλία:

• Δι' ευχών των Αγίων (Ιανουάριος)
• Μεγαλώνοντας με έναν Άγιο
• Γιορτάζω, τραγουδώ παίζω δημιουργώ 2 

http://www.stamoulis.gr

O Παπαδιαμάντης για τα Χριστούγεννα

«Ἐὰν τὸ Πάσχα εἶναι ἡ λαμπρότατη τοῦ Χριστιανισμοῦ ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα βεβαίως εἶναι ἡ γλυκύτατη καὶ συγκινητικωτάτη, καὶ διὰ τοῦτο ἀνέκαθεν ἐθεωρήθη ὡς οἰκογενειακὴ κατ' ἐξοχὴν ἑορτή.
Ἐν τῇ Ἑσπερίᾳ δὲ τὰ κατ' αὐτὴν ἀνεπτύχθησαν καὶ διετυπώθησαν ὄντως, ὥστε προσέλαβεν ἰδιόρρυθμον τίνα τύπον, καὶ ἤθη, ἔθιμα καὶ παραδόσεις ἰδιαίτεραι πρὸς αὐτὴν συνεκροτήθησαν καὶ ἐπ' αὐτῆς ἀντεπέδρασαν.

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και λογοτεχνία.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Οι εκδότες και τα βιβλιοπωλεία τις ημέρες αυτές προσφέρουν πολλά βιβλία που έχουν επίκαιρους τίτλους για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, που όμως δεν έχουν καμία ουσιαστική σχέση με τις δύο αυτές χριστιανικές εορτές. Γράφουν για τα Χριστούγεννα,  από τα οποία απουσιάζει ο Χριστός και για του Αγίου Βασιλείου και το χριστιανικό Νέο Έτος – μην ξεχνάμε ότι η χρονολόγηση είναι από τη Γέννηση του Χριστού και οι άλλες θρησκείες άλλοτε έχουν πρωτοχρονιές– χωρίς σκέψη για το χρόνο και τη σωστή διαχείρισή του, σε σχέσημε την αιωνιότητα. 

Γέροντας Εφραίμ Δημήτρια 2012

..Η σκέψη μου είναι πολύ απλή (+Γερ. Σωφρονίου)

      Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε εμείς μένουμε στο σκοτάδι και είναι αδύνατο να δικαιώσουμε τον Θεό βλέποντας τα ατελείωτα παθήματα του κόσμου. Αν όμως πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, όπως εμείς αδίστακτα πιστεύουμε, τότε κανένας δεν μπορεί να μεμφθεί τον Θεό για τα κακά που διαδραματίζονται στον κόσμο. Χάρη στην εμφάνιση του Χριστού γνωρίζουμε τώρα ποιός είναι ο Θεός. Τον αγαπούμε και δεν επιρρίπτουμε σε Αυτόν καμία μομφή. Ο Χριστός μας φανέρωσε τον Θεό, ο οποίος είναι Φως «και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία».

Η αγάπη για τον άλλον...

◘ Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Εγώ δεν φοβάμαι πιά τον Θεό, αλλά τον αγαπώ, γιατί η αγάπη διώχνει πέρα τον φόβο». ◘ Είπε πάλι: «Η ζωή και ο θάνατος της ψυχής εξαρτάται από τον πλησίον. Αν κερδίσουμε τον αδελφό, τον θεό κερδίζουμε, ενώ αν σκανδαλίσουμε τον αδελφό, στον Χριστό αμαρτάνουμε».
◘ Ο αββάς Αγάθων είπε: