Καθηγητού Αντωνίου Μάρκου
Αποσπάσματα από εκτενή μελέτη που δημοσιεύεται εδώ
Εισαγωγή του blog μας: Στα χρόνια του αθεϊστικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ (και στα θυγατρικά του καθεστώτα άλλων χωρών) αναβίωσαν οι καταστάσεις των αρχαίων διωγμών: τρομερά και άκρως σαδιστικά βασανιστήρια, συχνά παρόμοια με περιπτώσεις αρχαίων μαρτύρων, αλλά και συγκλονιστική γενναιότητα των μαρτύρων, ενώ δεν έλειψαν και τα θαύματα. Πρόκειται για το «τρίτο κύμα» μαρτύρων, με «δεύτερο» τους μάρτυρες της εποχής της Τουρκοκρατίας.
Χρειάζεται λοιπόν θάρρος, γιατί μάρτυρες υπάρχουν πάντα και φανερώνουν ότι η πίστη και η γενναιότητα δεν έλειψαν από τον κόσμο και ότι οι ειρηνικοί μαχητές του Χριστού δίνουν πάντα τη μάχη ενάντια στο κακό.
Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να τιμήσουμε στη ζωή μας, με πίστη και αγάπη, τη μνήμη όλων αυτών των σύγχρονων μαρτύρων (μόνο αποσπάσματα παραθέτουμε εδώ). Ως χριστιανοί, ευχόμαστε να συγχωρεθούν οι ψυχές των δημίων και βασανιστών και εκείνων που έδωσαν τις ανάλογες διαταγές. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό θα θέλουν και θα πρεσβεύουν στο Θεό και οι ίδιοι οι άγιοι μάρτυρες.
Εννοείται ότι ο σκοπός αυτού του post είναι καθαρά πνευματικός και καθόλου πολιτικός.
Εννοείται ότι ο σκοπός αυτού του post είναι καθαρά πνευματικός και καθόλου πολιτικός.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο καθηγητής Μάρκου είναι παλαιοημερολογίτης, ανήκει δηλαδή σε ομάδες ορθόδοξων χριστιανών, που δεν έχουν εκκλησιαστική επικοινωνία με την υπόλοιπη Εκκλησία. Αυτό πρέπει να το έχει υπόψιν ο επισκέπτης του site του, γιατί εκεί θα δει να εξυμνούνται παλαιοημερολογίτες κληρικοί και να εκφράζεται μερικές φορές μια καχύποπτη έως αρνητική διάθεση για τη δική μας Εκκλησία (του νέου ημερολογίου). Κατά τα άλλα, είναι μια σελίδα με πλουσιότατο υλικό και θησαυρό γνώσεων για πολλά αγιολογικά θέματα της Ορθοδοξίας και ΑΞΙΖΕΙ την επίσκεψή σας.
"Ποτάμια, θάλασσες και λίμνες οι τάφοι των ανωνύμων Μαρτύρων"
Μοναχός Επιφάνιος (Chernov, + 1994),
Θεολόγος της Εκκλησίας των Κατακομβών
«Σε μας έλαχε ο κλήρος να διορθώσουμε τα λάθη του Νέρωνα και του Διοκλητιανού»
Νικήτας Χρουτσώφ, Σοβιετικός Ηγέτης
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του "νέφους" των Ρώσων Νεομαρτύρων, είναι απαραίτητο να κατατεθούν κάποια στατιστικά στοιχεία:
· Το 1917 υπήρχαν στη Ρωσία 130 Επίσκοποι (σύμφωνα με άλλη πηγή 160). Μετά την Επανάσταση ο αριθμός των Επισκόπων έφθασε τους 272, λόγω των αθρόων χειροτονιών για την κάλυψη των κενών - από τις συλλήψεις και τις εκτελέσεις - επισκοπικών εδρών. Παρ' όλα αυτά το 1927 υπήρχαν μόνον 7 ελεύθεροι Επίσκοποι.
· Κατά την περίοδο 1924 - 26 υπήρχαν στο Στρατόπεδο Σολόβκι 24 Επίσκοποι. στις αρχές του 1926 οι κρατούμενοι Επίσκοποι έφθασαν περίπου τους 80 (τόσοι υπογράφουν το γνωστό Υπόμνημα της 26.5.1926 προς την Σοβιετική Κυβέρνηση). Απ' αυτούς κανείς δεν επέζησε!
· Το 1946 υπήρχαν στο Στρατόπεδο του Περμ 10 Επίσκοποι· από αυτούς απελευθερώθηκε μόνον ένας!
· Κατά την περίοδο 1927 - 46, 91 Επίσκοποι των Κατακομβών εκτελέστηκαν ή απεβίωσαν στις φυλακές και την εξορία! (Σχετικές αναφορές δημοσιεύσαμε στον "Κ.Γ.Ο.", ["Εκκλησία Κατακομβών εν Ρωσία"] τ. 1985, σελ. 268 - 269).
· Το 1917 υπήρχαν στη Ρωσία περίπου 125.000 Κληρικοί· το 1941 υπηρετούσαν στο Πατριαρχείο μόνο 5.665 Κληρικοί!
· Υπήρχαν ακόμη περίπου 20.000 Μοναχοί, 60.000 Μοναχές και 1.026 Μονές και Ησυχαστήρια, από τις οποίες το 1941 λειτουργούσαν μόνο 20. δεν είναι γνωστό πόσα μέλη του Ιερατικού και Μοναχικού Τάγματος μαρτύρησαν ή κατέφυγαν στις Κατακόμβες. Οι Σοβιετικές Υπηρεσίες Ασφαλείας πάντως ανακοίνωσαν ότι μέχρι το 1930 είχαν εκτελεσθεί ή αποβιώσει στις φυλακές και την εξορία 42.800 Κληρικοί. (Τά στοιχεία από το έργο του Πρωθ. Μιχ. Polsky, "Οι Ρώσοι Νεομάρτυρες"· Μόντρεαλ 1972).
· Μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού καθεστώτος, ανακοινώθηκε από τις Αρχές της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών ότι θανατώθηκαν (γιά διάφορους λόγους) περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι. Μόνο κατά την περίοδο 8.8.1937 - 19.12.1938 η NKVD εκτέλεσε στο Butovo της Μόσχας 20.764 ανθρώπους, από τους οποίους οι 430 ήταν εκκλησιαστικοί. Πόσοι από αυτούς μαρτύρησαν για την Πίστι τους δεν είναι γνωστό, κατά την μαρτυρία πάντως του παθόντος Μοναχού Επιφανίου, ανέρχονται στά 20 εκατομμύρια ("Κ.Γ.Ο.", τ. 1985, σελ. 374). Επαληθεύθηκε έτσι με το πιό τραγικό τρόπο η σχετική προφητεία του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, σύμφωνα με την οποία "ο Αντίχριστος θα αφαιρέσει τους σταυρούς από τις εκκλησίες και πολλοί Χριστιανοί θα φονευθούν· τόσοι που οι Άγγελοι του Θεού, δεν θα προλαβαίνουν να παίρνουν τις ψυχές των σφαζομένων!"
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονισθεί, ότι σημαντικό ρόλο στο μαρτύριο εκατοντάδων χιλιάδων Χριστιανών έπαιξε η Σοβιετική Μυστική Αστυνομία, αρχικά NKVD και στη συνέχεια KGB. "NKVD - γράφει ο Ιερομόναχος Δορυμέδων Σουχίνιν - σημαίνει "Λαϊκή Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων". Εκτελούσε χρέη Μυστικής Αστυνομίας. Πολλά από τα διακεκριμένα στελέχη αποκρυφιστικών και σατανιστικών οργανώσεων, αργότερα - μετά την Επανάσταση - υπηρέτησαν στην Ασφάλεια και τις Μυστικές Υπηρεσίες (την μετεπειτα KGB) και διακρίθηκαν για τη βαρβαρότητα και τη σκληρότητά τους ως ανακριτές και την επινοήτικότητά τους σε μεθόδους βασανιστηρίων για την απόσπαση πληροφοριών.
Υπολογίζουν ότι μόνο το 1937 - 1938 εκτελέστηκαν στους χώρους της NKVD στο Μπούτοβο, κοντά στη Μόσχα, 20.765 Κληρικοί και λαϊκοί. Έριχναν τους σκοτωμένους σε μεγάλους λάκκους. Η Κυβερνητική Επιτροπή πού ερευνά το θέμα έχει εκδόσει τόμο με βιογραφίες για 6.500 θύματα, από τους οποίους οι 430 ήταν Κληρικοί" ("Η αγ. Ματρώνα της Μόσχας", σελ. 69).
Ένας Ιερεύς που επέζησε των διωγμών έγραψε τα ακόλουθα για την κράτησή του: "Δεν θα πάψω να ευγνωμονώ τον Θεό, για τα χρόνια που πέρασα φυλακισμένος σε απόλυτη απομόνωση. Ήμουν, για τρία χρόνια, σε δέκα μέτρα βάθος, κάτω από την επιφάνεια της γης. Ποτέ δεν άκουσα μία κουβέντα, ποτέ δεν είπα μία κουβέντα. Δεν υπήρχαν βιβλία. Οι εξωτερικές φωνές, όλες σιώπησαν. Οι φύλακες φορούσαν υποδήματα με λαστιχένιες σόλες, δεν ακουγόταν ο ερχομός τους.
Μετά, καθώς ο καιρός περνούσε, σιώπησαν και όλες οι εσωτερικές φωνές. Μας έδιναν φάρμακα [Σημ.: εννοεί ψυχοφάρμακα], μας έδερναν. Λησμόνησα όλη την θεολογία. Λησμόνησα όλη την Αγία Γραφή. Μία ημέρα πρόσεξα πως είχα ξεχάσει και το "Πάτερ ημών". Δεν μπορούσα να το θυμηθώ. Ήξερα πως άρχιζε με το "Πάτερ ημών", αλλά δεν γνώριζα πια πώς ήταν η συνέχεια. Κράτησα την αισιοδοξία μου και είπα: "Πάτερ ημών, έχω ξεχάσει την προσευχή, αλλά Συ σίγουρα την γνωρίζεις. Σε παρακαλώ, βάλε αντί για μένα έναν Άγγελο να την λέει κι εγώ θα σιωπώ"!
Για ένα διάστημα η προσευχή μου ήταν "Ιησού, σε αγαπώ". Και μετά από λίγο και πάλι, "Ιησού, σε αγαπώ". Αργότερα, μού ήταν δύσκολο να λέω έστω και αυτό, γιατί μας έδιναν μία φέτα ψωμί για μία εβδομάδα. Ήταν οι ξυλοδαρμοί και τα μαρτύρια και η έλλειψη φωτός και άλλα πράγματα. Ήταν πια αδύνατο να συγκεντρώσω το μυαλό μου, ώστε να λέω έστω και το "Ιησού, σε αγαπώ". Η υψηλότερη μορφή προσευχής που γνωρίζω είναι το ήσυχο κτύπημα της καρδιάς που αγαπά Αυτόν. Ο Ιησούς χρειάζεται απλά να ακούει "τικ-α-τοκ", "τικ-α-τοκ" και θα γνωρίζει πως κάθε χτύπημα είναι αφιερωμένο προς Αυτόν" (Περιοδικό "Πρωτάτον", φ. Ιαν. Φεβρ. 1991, σελ. 27. Για τις συνθήκες κράτησης των Χριστιανών κρατουμένων στα Σοβιετικά στρατόπεδα - φυλακές, βλ. και το βιβλίο "Ο π. Αρσένιος" Α' & Β', έκδοσις Μονής Παρακλήτου).
Στο ερώτημα "υπήρξαν Νεομάρτυρες στη Ρωσία; ", ο Παπικός Κληρικός Γεώργιος... απαντά: "Από τον φόβο μήπως οι απειλές δεν ήταν αρκετές, οι αθεϊστές έκαναν χρήση και της τρομοκρατίας. Πόσοι ακριβώς έχουν μαρτυρήσει για τον Χριστό στη Ρωσία, ποτέ ίσως δεν θα το μάθουμε. Θετικά ξέρουμε πως μονάχα η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία τιμά ως Μάρτυρες 58 Επισκόπους και περισσοτέρους από 1.000 Ιερείς που θυσίασαν την ζωή τους από το 1923. Από τότε έχουν μαρτυρήσει πολύ περισσότεροι" ("Κ.Γ.Ο." τ. 1989, σελ. 336).
Στο ερώτημα αν μπορούν να χαρακτηριστούν Νεομάρτυρες όλοι όσοι διώχθηκαν ή θανατώθηκαν από τους αθεϊστές, από το 1917 μέχρι και την κατάρρευση του Σοβιετικού καθεστώτος, απάντησε σχετικά ο Αρχιεπίσκοπος Γενεύης και Δυτ. Ευρώπης Αντώνιος (της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς). "Θα πρέπει να αντιληφθούμε πλήρως και να εξηγήσουμε και στους άλλους το γεγονός, ότι οι Μάρτυρες, για τους οποίους μιλάμε, δεν είναι απλώς θύματα της Επαναστάσεως, όπως ωρισμένοι νομίζουν. Αν και είναι αλήθεια, ότι η Ρωσική Επανάσταση ήταν μία ανοικτή επίθεση κατά του Θεού, εν τούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι σκοτώθηκαν μπορούν να χαρακτηριστούν Μάρτυρες του Χριστού. Μπορούμε να δώσουμε αυτό τον τίτλο μόνον σ' εκείνους, των οποίων η ζωή ως ευσεβών Χριστιανών είναι παγκοίνως γνωστή και των οποίων ο θάνατος για την πίστη στον Χριστό είναι πάνω από κάθε αμφιβολία" (Περιοδικό "Orthodox Word", φ. 97, σελ. 60).
[Ακολουθεί αναφορά στην αγιοκατάταξη αρκετών νεομαρτύρων και εκτενείς κατάλογοι νεομαρτύρων από διάφορες περιοχές. Τα παραλείπουμε, χάριν συντομίας, και προχωράμε στις παρακάτω αναφορές].
Νεομάρτυρες και Ομολογητές Κληρικοί πριν την Σοβιετοποίηση του Πατριαρχείου Μόσχας (1917 - 1927)
Για την πριν το 1927 περίοδο της Επαναστάσεως, ο Καθηγητής Βλ. Φειδάς δέχεται, ότι "28 Ιεράρχαι εφονεύθησαν" και "χιλιάδες Κληρικών εύρον τραγικόν θάνατον ή και φυλακίσθησαν" («Εκκλησιαστική Ιστορία της Ρωσίας», σελ. 339). Η δική μας μελέτη των πηγών απέδωσε 34 Νεομάρτυρες και Ομολογητές Επισκόπους, οι οποίοι μνημονεύονται στη συνέχεια, από δε τους τούς χιλιάδες Νεομάρτυρες και Ομολογητές Κληρικούς δημοσιεύουμε τα ονόματα μόνον 172! (Αρχική δημοσίευση στον "Κήρυκα", τ. 1984, σελ. 269 - 271, 348 - 351 και 456 - 463· οι κατάλογοι έχουν βελτιωθεί, σύμφωνα με τα στοιχεία του ετήσιου Ημερολογίου της Αδελφότητος του αγ. Γερμανού της Αλάσκας· σύντομα βιογραφικά σημειώματα των σημειουμένων με * Νεομαρτύρων, δημοσιεύονται στο τέταρτο μέρος).
α. Επίσκοποι
1. Μητροπολίτης Βλαδίμηρος του Κιέβου*. Ο Πρωτομάρτυρας της Ρωσικής Ιεραρχίας. Δολοφονήθηκε από ομάδα ενόπλων Μπολσεβίκων έξω από την Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, την 25.1.1918.
2. Επίσκοπος Εφραίμ* (Kuznetsov, + 1918).
3. Επίσκοπος Μακάριος της Βιάζμα* (+ 1918).
4. Αρχιεπίσκοπος Ανδρόνικος του Πέρμ*. Θανατώθηκε την 7.6.1918 με πνιγμό σε κάποιο ποταμό ή (σύμφωνα με άλλη πηγή), θαμένος ζωντανός.
5. Αρχιεπίσκοπος Ερμογένης του Τομπόλσκ*. Πνίγηκε σε ποταμό της Σιβηρίας μετά από βασανιστήρια, την 19.6.1918.
6. Αρχιεπίσκοπος Βασίλειος του Τσερνίκωφ*. Εκτελέστηκε στο Πέρμ, την 1.2.1918.
7. Επίσκοπος Θεοφάνης του Σολικάμσκ*. Πνίγηκε στον ποταμό Κάμα, την 11.12.1918.
8. Επίσκοπος Ισίδωρος του Μιχαήλωφ*. Κάηκε ζωντανός στην Σαμάρα, στά τέλη του 1918.
9. Επίσκοπος Αμβρόσιος του Σεροαπούλσκ. Απεβίωσε μαρτυρικά, "συρόμενος υπό αλόγου"! (+ 27.7.1918)
10. Επίσκοπος Λαυρέντιος του Βαλακχίν (+ 24.10.1918). Ο κατά κόσμον Ευγένιος Ιβάνοβιτς Knyazev γεννήθηκε στην Kashira, σε οικογένεια Ιερέως. Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Πετρουπόλεως και δίδαξε στο Σεμινάριο της Ταυρίδος. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος από τον Πατριάρχη Τύχωνα. Το 1918 συνελήφθη και την 24η Οκτωβρίου του ιδίου έτους εκτελέστηκε.
11. Επίσκοπος Νικόδημος του Μπέλγκοροντ. Βασανίστηκε μέχρι θανάτου και το σώμα του ρίχτηκε σε σωρό σκουπιδιών, όπου παρέμεινε άταφο για έξη μήνες! (+ 28.12.1918).
12. Επίσκοπος Βαρσανούφιος του Κυρίλωφ* (+ 2.9.1918).
13. Αρχιεπίσκοπος Θεοφάνης του Αστραχάν. Ρίχτηκε στο κενό από μεγάλο ύψος και απεβίωσε μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του.
14. Επίσκοπος Λεόντιος του Ενοτάεφ. Ο επ. Λεόντιος Von Vimpfen χειροτονήθηκε Επίσκοπος Πετροβσέν το 1916. Την 5.9.1917 μετατέθηκε στο Ενοτάεφ και το 1918 στο Τσάρεβο. Δολοφονήθηκε και ρίχτηκε σε μία τρύπα, χωρίς Νεκρώσιμη Ακολουθία, την 23.6.1919.
15. Επίσκοπος Πλάτων του Ρεβέλ Εσθονίας*. Εκτελέστηκε την 9.2.1919, μαζί με άλλους 20 κρατουμένους.
16. Αρχιεπίσκοπος Τύχων του Βορονέζ*. Κρεμάστηκε στην Ὠραία Πύλη του Καθολικού της Μονής αγ. Μητροφάνη του Βορονέζ, την 27.12.1919.
17. Αρχιεπίσκοπος Ιωακείμ του Νίζνι Νόβγκοροντ*. Τελειώθηκε κρεμασμένος με το κεφάλι προς τα κάτω, στη Μητρόπολη της Σεβαστουπόλεως, το Φθινώπορο του 1918.
18. Αρχιεπίσκοπος Μητροφάνης του Αστραχάν (+ 23.6.1919).
19. Επίσκοπος Μητροφάνης του Μιχαήλωφ. Εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1919.
20. Επίσκοπος Ποιμένας της Βέρνης· και
21. Επίσκοπος Γερμανός του Καμισέν. Εκτελέστηκαν ή απεβίωσαν από τα βασανιστήρια, κατά τα έτη 1919 - 1920.
22. Αρχιεπίσκοπος Ιουστίνος του Όμσκ και Παύλογκραντ. Απεβίωσε στη φυλακή του Όμσκ, τον Μάρτιο του 1920.
23. Αρχιεπίσκοπος Σύλβεστρος του Όμσκ* (+ 1920).
24. Επίσκοπος Μεθόδιος του Πετροπαυλόφσκ. Εκτελέστηκε την 4.2.1921 (ή 1922), όταν ένας στρατιώτης χρησιμοποίησε τον αρχιερατικό του σταυρό σαν ξιφολόγχη και τον κτύπησε!
25. Επίσκοπος Σίμων της Ουφά. Εκτελέστηκε την 6.7.1921.
26. Μητροπολίτης Ναζάριος του Κουταϊς. Εκτελέστηκε ασθενής στο κρεββάτι του (+ 14.8.1924).
27. Μητροπολίτης Νικάνωρ της Κρουτίτσης* (+ 1922).
28. Μητροπολίτης Βενιαμίν της Πετρουπόλεως*. Εκτελέστηκε την 12.8.1922, διαμαρτυρόμενος για την δήμευση των εκκλησιαστικών σκευών.
29. Επίσκοπος Μάρκος του Βλαδιβοστόκ. Συνελήφθη το 1922 και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του.
30. Επίσκοπος Φιλάρετος της Κοστρόμας. Απεβίωσε από το ψύχος, εξόριστος την περιοχή του Αρχαγγέλου.
31. Επίσκοπος Σεραφείμ του Ελουτόρωφ. Απεβίωσε εξόριστος στην περιοχή του Πέρμ, περίπου το 1925.
32. Πατριάρχης Μόσχας Τύχων. Δηλητηριάστηκε την 25.3.1925.
33. Αρχιεπίσκοπος Ανατόλιος του Ιρκούτσκ (+ 20.9.1925).
34. Μητροπολίτης Μακάριος Β’ της Μόσχας (+ 16.2.1926), ο Ιεραπόστολος των Αλταϊων. Απεβίωσε από τις κακουχίες.
 |
| Η μελέτη του π. Νεκτάριου Αντωνόπουλου "Ρώσοι Νεομάρτυρες και Ομολογητές" (κλικ εδώ). |
1. Πρωθιερεύς Βλαδίμηρος Tropolsky, ο Πρωτομάρτυρας των Ρώσων Νεομαρτύρων Κληρικών. Δολοφονήθηκε με μαχαίρι την 28.12.1905, μπροστά στα μάτια των παιδιών του. Αιτία ήταν οι πύρινοι λόγοι του κατά των Προτεσταντών και των Κομμουνιστών.
2. Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Kochurov. Ο πρώτος κληρικός - θύμα της Επαναστάσεως. το 1901, μετά την αποφοίτησή του από την Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως, διορίσθηκε εφημέριος της Ρωσικής Κοινότητος του Σικάγου Η.Π.Α. Δολοφονήθηκε από τους Μπολσεβίκους στο Tsarskoe Selo, τον Νοέμβριο του 1917. Το όνομά του μνημονεύθηκε δεύτερο, μετά από εκείνο του Μητροπ. Κιέβου Βλαδιμήρου, από τον Πατριάρχη Τύχωνα, κατά την Θ. Λειτουργία της 31.3.1918.
3. Καθηγούμενος Ροδίων και
4. Οικονόμος Αναστάσιος της Σκήτης του Σωτήρος, στο Sniev του Χαρκόβου. Θανατώθηκαν με βασανιστήρια το 1917 (του Καθηγουμένου Ροδίωνος έγδαραν την πλάτη).
5. Ιερεύς Ραφαήλ και
6. Διάκονος Τερέντιος του χωριού Zilair της Μπασκιρίας. Φονεύθηκαν το 1917 ή 1918.
7. Πρωθιερεύς Νικόλαος Rusanov. Εκτελέστηκε στο Kustanai του Όρενμπουργκ το 1918.
8. Πρωθιερεύς Αλέξανδρος Zemlyanistyn,
9. Πρωθιερεύς Ιωάννης Evstratiev,
10. Πρωθιερεύς Πέτρος Kholmogortsev και
11. Πρωθιερεύς Μιχαήλ Penkovsky. Εξαφανίσθηκαν από το Τσελιάμπινσκ το 1918.
12. Ιερεύς Fyodorov, της Επισκοπής Όρενμπουργκ. Τον θανάτωσαν στρίβοντας γύρω από το κρανίο του ένα σκοινί!
13. Ιερεύς Συμεών Ionin, της πόλεως Troitsk του Όρενμπουργκ. Εκτελέστηκε το 1918 στο Kustanai.
14. Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Skipetrov. Ήταν εφημέριος του Ναού των αγ. Βόριδος και Γκλέμπ, στην πύλη της Λαύρας του αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως (όπου φυλάσσονταν η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας "Χαράς πάντων των Θλιβομένων"). Εκτελέστηκε σε ηλικία 84 ετών, στην είσοδο του Καθεδρικού Ναού της Λαύρας, την 1.2.1918, όταν με τον Σταυρό στο χέρι, προσπάθησε να εμποδίσει την είσοδο ενόπλων ανδρών της CHΕKA πού ήθελαν να πάρουν την ασημένια λάρνακα του σκηνώματος του αγ. Αλεξάνδρου. Οι δολοφόνοι του πέρασαν κυριολεκτικά "πάνω από το πτώμα" του, για να πετύχουν τον βέβηλο σκοπό τους! Το όνομά του μνημονεύθηκε τρίτο, μετά από τα ονόματα του Μητροπ. Κιέβου Βλαδιμήρου και του Πρωθιερέως Ιωάννου Κοχούρωφ [Κοτσούρωφ], από τον Πατριάρχη Τύχωνα, κατά την Θ. Λειτουργία της 31.3.1918.
15. Πρωθιερεύς Αλέξιος Stavrovsky*, των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Εκτελέστηκε την 19.10.1918. Πριν την εκτέλεσή του και ενώ ήταν 10ος στη σειρά των κρατουμένων και μπορούσε να σωθεί (από μία ιδιοτροπία του τοπικού Κομισάριου, που χάριζε την ζωή σε κάθε 10ο κρατούμενο), έδωσε την θέση του σε ένα νέο Ιερέα!
16. Ιερεύς Ιωάννης Slobodyannikov. Εκτελέστηκε στην περιοχή του Ντόν το 1918 ή 1919, ευρισκόμενος στην ακριβώς αντίθετη με τον προηγούμενο π. Αλέξιο θέση: Οι Τσεκιστές εκτελούσαν κάθε δέκατο κρατούμενο, για να εκφοβίσουν τον Καζακικό πληθυσμό, και ο π. Ιωάννης έδωσε την θέση του σε έναν νεαρό Κοζάκο και εκτελέστηκε στη θέση του!
17. Ιερεύς Μιχαήλ· και
18. Ιερεύς Νικόλαος. Εκτελέστηκαν την 1.1.1918, μαζί με τον Επίσκοπο Πλάτωνα του Ρεβέλ Εσθονίας.
19. Πρωτοπρεσβύτερος Φιλόσοφος Ornatsky, εφημέριος του περιφήμου Καθεδρικού Ναού της Παναγίας του Καζάν Αγίας Πετρουπόλεως, γνωστός για την ιεροκηρυκτική του ικανότητα. Συνελήφθη από την CHEKA το 1918 και φυλακίσθηκε στά φοβερά κρατητήριά της, στην οδό Gorokhova, με το αιτιολογικό ότι είχε τελέσει θρησκευτική κηδεία για κάποια θύματα των Ερυθρών. Εκτελέστηκε στην ακτή του Φιννικού Κόλπου με πυροβολισμό στο σβέρκο σε μεγάλη ηλικία. Το λείψανό του δεν βούλιαξε στην θάλασσα, αλλά εκβράστηκε από τα κύματα στο Oranicbaum, όπου ενταφιάσθηκε κρυφά από τους πιστούς.
20. Ιερεύς Μιχαήλ του Ust Ladinskaya (Lisitsyn, + 22.2.1918).
21. Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Vostrogov*, εφημέριος του Καθεδρικού Ναού του αγ. Βασιλείου Μόσχας. Φονεύθηκε την 23.8.1918.
22. Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Dovganev, αδελφός του Ιερομάρτυρος Επισκόπου Ερμογένους του Τομπόλσκ·
23. Ιερεύς Μ. Manarov· και
24. Miniamov, λαϊκός. Θανατώθηκαν στην περιοχή του Τομπόλσκ, το 1918.
25. Πρωτοπρεσβύτερος Λέβ Ζ. Kavchevich, Επισκοπικός Ιεραπόστολος του Βορονέζ. Εκτελέστηκε τον Ιούνιο του 1918.
26. Πρωτοπρεσβύτερος Γρηγόριος Pospelov. Φονεύθηκε ενώ τελούσε την κηδεία των ναυτών της αντικομμουνιστικής εξεγέρσεως στην Κροστάνδη. Τον πυροβόλησαν ενώ κρατούσε τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο ούτε νεκρού δεν μπόρεσαν να πάρουν!
27. Ιερομόναχος (ή Ιερεύς) Ιωσήφ Smirnov, της επαρχίας Κοστρόμας.
28. Ιερεύς Παύλος Dernov του χωριού Elaguva, της επαρχίας Βιάτκας. Εκτελέστηκε μαζί με τα παιδιά του!
29. Ιερεύς Γερβάσιος, εφημέριος της Μονής Μπριάνσκ.
30. Ιερεύς Παύλος Kusinkov, της επαρχίας Νόβγκοροντ.
31. Ιερεύς Πέτρος Pokryvalo, της επαρχίας Τούλας.
32. Ιερεύς Θεόδωρος Athanasiev, της επαρχίας Ορλώφ.
33. Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Veraskin, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της περιοχής Βίλμο. Τον κρέμασαν στην πόρτα του σπιτιού του, στο χωριό Cherkasi, το 1918.
34. Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων της Όπτινα. Αποκεφαλίστηκε το 1918.
35. Ιερομόναχος (ή Ιερεύς) Μιχαήλ Chafransov της Σεβαστουπόλεως.
36. Ιερομόναχος Βασίλειος Ulkliakovsky, της επαρχίας Συμφερουπόλεως.
37. Ιερομόναχος Κωνσταντίνος Sniatinuvsky, της επαρχίας Βλαδιμήρ (+ 1918).
38. Ιερομόναχος (ή Ιερεύς) Γεράσιμος της Μονής Μπριάνσκ.
39. Διάκονος Ιωάννης Kasorsky, της επαρχίας Κοστρόμας.
40. Δόκιμος Αντώνιος της Μονής Μπριάνσκ.
41. Ιερομόναχος (ή Ιερεύς) Ιωάννης Derevaskin, Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής του Soligalich. Θανατώθηκε πριν τον Απρίλιο του 1918.
42. Ιερομόναχος Γρηγόριος Slatusky. Μαρτύρησε στο χωριό Varsanufskaya, την Άνοιξη του 1918.
43. Ιερομόναχος Αλέξιος Pavlov, εφημέριος του χωριού Voznesenskaya. Μαρτύρησε στην πλατεία του χωριού του, την Άνοιξη του 1918, σε ηλικία 60 ετών.
44. Ιερομόναχος Θεόδωρος Berzovsky. Μαρτύρησε την Άνοιξη του 1918 στο χωριό Udobaya. Οι εκτελεστές του απαγόρευσαν την ταφή του Λειψάνου του!
45. Ιερομόναχος (ή Ιερεύς) Μιχαήλ Lisitsin. Θανατώθηκε την 7.3.1918 στο χωριό Est Labrinskaya, από από 3ήμερο κτηνώδη βασανισμό.
46. Ιερομόναχος Ιωάννης Krasnov, εφημέριος του χωριού Nozchensk Kozak Stanitsa. Κάηκε ζωντανός στον λέβητα ατμοπλοίου κοντά στην Dankeskaya του Κουμπάν, τον Απρίλιο του 1918.
47. Ιερομόναχος Νικόλαος Zlatomrelov. Μαρτύρησε στο Τόμσκ, πιθανώς το 1918.
48. Ιερομόναχος Αλέξιος Melioransky. Πυροβολήθηκε στο Novo Serbinsk του Κουμπάν, πιθανώς το 1918.
49. Ιερομόναχος Ιωάννης Prigkorovsky. Μαρτύρησε το Μέγα Σάββατο του 1918, στο χωριό Nezamevskaya. Τον έθαψαν ζωντανό, αφού προηγουμένως του έκοψαν την μύτη και τα αυτιά και του έβγαλαν τα μάτια!
50. Ιερομόναχος Αλέξιος Milioutinsky. Μαρτύρησε στο χωριό Novo Serbinskaya, την Άνοιξη του 1918.
51. Ιερεύς Γρηγόριος Dimitrievsky. Αποκεφαλίστηκε στο Σμολένσκ της Σταυρουπόλεως, την Άνοιξη του 1918! Προηγουμένως τον βασάνισαν και του έκοψαν τα αυτιά και την μύτη!
52. Ιερεύς Αλέξανδρος Flezinsky. Θανατώθηκε μετά από βασανιστήρια στο χωριό Georgo Afonskaya, την Άνοιξη του 1918.
53. Ιερεύς Ισραήλ της Μονής " Άγιον Όρος", της περιφέρειας Izium Χαρκόβου. Μαρτύρησε την Άνοιξη του 1918.
54. Ιερεύς Θεόδωρος Vogogialensky. Βασανίστηκε άγρια την Άνοιξη του 1918 στο Golichmarskoe της περιφερείας Τομπόλσκ. Τελειώθηκε θαμένος ζωντανός, με το κεφάλι προς τα κάτω!
55. Ιερεύς Αλέξανδρος Mairusov. Φονεύθηκε από Σοβιετικούς στρατιώτες τους οποίους φιλοξενούσε στο σπίτι του, την 12.6.1918.
56. Ιερεύς Βλαδίμηρος Vogoyalensky. Φονεύθηκε την 4.6.1918 στο Golichmanovskoye του Τομπόλσκ.
57. Ιερεύς Τιμόθεος Strelkov*. Εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό το 1918, αναστήθηκε θαυματουργικά, έζησε κρυπτόμενος 12 χρόνια και εκτελέστηκε και πάλι το 1930! [Σημείωση του blog μας: Λεπτομέρειες για το θαυμαστό αυτό γεγονός (που υπενθυμίζει το βίο της αγίας Ειρήνης) βλ. σ' αυτή τη διεύθυνση (ρωσικά). Ο π. Τ. Strelkov κατοικούσε στο χωριό Mikhailovka στα Ουράλια και αποκεφαλίστηκε κοντά στο χωριό Mitrofanovka. Όταν οι κάτοικοι του χωριού του ήρθαν να πάρουν το σώμα του, τον βρήκαν λουσμένο στο αίμα, αλλά χωρίς πληγές. Είχε τις αισθήσεις του και, όταν τον καθάρισαν, είδαν μια λεπτή κόκκινη γραμμή γύρω στο λαιμό του, εκεί όπου τον είχε χτυπήσει το σπαθί. Ο π. Strelkov ανέφερε ότι δεν είχε καμιά ανάμνηση από το διάστημα του θανάτου του· θυμόταν μόνο τη λεπίδα να κατεβαίνει και μετά να συνέρχεται μόνος στο έδαφος, αφού είχε εγκαταλειφθεί από το δήμιό του (ευχαριστώ τους αδελφούς μου Γιώργο+Όλγα για τη μετάφραση από τα ρωσικά)].
58. Ιερεύς Ιάκωβος της Πολτάβας (Vladimirov, + 1918). Εκτελέστηκε στην Πολτάβα του Βορονέζ με όλη του την οικογένεια.
59. Ιερεύς Θεόδωρος Raspotov. Πυροβολήθηκε στο Turinsk.
60. Ιερεύς Γρηγόριος Nikolsky, εφημέριος της Μονής αγ. Μαγδαληνής του Κουμπάν. Εκτελέστηκε την 27.6.1918, μετά την Θεία Λειτουργία, όταν στρατιώτες τον πυροβόλησαν στο στόμα λέγοντας «θα σου δώσουμε την δική μας "κοινωνία"»!
61. Ιερεύς Μιχαήλ Grokov. Διαμελίστηκε στη φυλακή του Barnaul, την 17.6.1918.
62. Ιερεύς Παύλος. Μαρτύρησε τον Ιούνιο του 1918, στο Ust Nira του Turin, περιοχής Τομπόλσκ.
63. Ιερεύς Ηλίας Ropov. Φονεύθηκε τον Ιούνιο του 1918, στο Voznesenskοye του Βαρνάουλ.
64. Λαϊκός Λεωνίδας Niza, μέλος του Συμβουλίου της Μόσχας. Φονεύθηκε στην Ουφά το 1918.
65. Ιερεύς Αμβρόσιος. Εκτελέστηκε στο Χάρκοβο μετά από βασανιστήρια, σε ηλικία 80 ετών.
66. Ιερεύς Δημήτριος. Εκτελέστηκε γυμνός σε ένα νεκροταφείο, αφού προηγουμένως του έκοψαν το δεξί χέρι, για να μην μπορεί να κάνει τον σταυρό του! Οι εκτελεστές του απαγόρευσαν την ταφή του λειψάνου του, το οποίο αφέθηκε να κατασπαραχθεί από τους σκύλους!
67. Ιερεύς Γαβριήλ Mokovsky. Διαμελίστηκε διότι κατέκρινε την φαυλότητα των αθεϊστών. Όταν η Πρεσβυτέρα του προσπάθησε να μαζέψει τα κομμάτια του την εκτέλεσαν, αφού προηγουμένως της έκοψαν τα χέρια, τα πόδια και τους μαστούς!
68. Ιερεύς αγνώστων στοιχείων, γεροντικής ηλικίας. Διαμελίστηκε με ξίφη, αφού προηγουμένως μαστιγώθηκε, διότι μεσολάβησε υπέρ ενός καταδίκου! Αργότερα ο εκτελεστής του περιέγραφε με κυνική ικανοποίηση την μαστίγωσή του.
69. Ιερεύς Λογγίνος (ή Ιερομόναχος). Εκτελέστηκε στην περιοχή του Izium, αφού προηγουμένως του έκοψαν την μύτη. Στη συνέχεια το λείψανό του ρίχτηκε σε ένα από τα ποτάμια της περιοχής.
70. Αρχιμανδρίτης Βενιαμίν. Ήταν από την Μόσχα και εκτελέστηκε σε μεγάλη ηλικία μετά από βασανιστήρια, στο σταθμό Chaplino της περιοχής του Αικατερίενμπουργκ.
71. Ιερεύς Popov, της περιοχής Bachmut του Αικατερίενμπουργκ. Πριν την εκτέλεσή του διατάχθηκε να τελέσει την Νεκρώσιμη Ακολουθία του! Μετά την άρνησή του εκτελέστηκε, αφού προηγουμένως του έβγαλαν τα μάτια!
72. Ιερεύς Αθανάσιος της Σκήτης Σπασώφ. Εκτελέστηκε αφού προηγουμένως σφράγισε με το σημείο του σταυρού τον εαυτό του και τους δημίους του!
73. Ιερεύς Νικόλαος Milutkin, εφημέριος του Nobo Nikolsky. Εκτελέστηκε μετά από βασανιστήρια, κατά την διάρκεια των οποίων έχασε μέρος από το πόδι του. Όταν οι εκτελεστές του έφεραν σκύλους να γλύψουν το αίμα του και τα άλογα ζώα σεβάστηκαν τον Μάρτυρα, θανάτωσαν και αυτά! Τελικά έριξαν το λείψανο του Ιερέως στον ποταμό Ντόν λέγοντας: "Κολύμπα μέχρι το Νοβοχερκάσκ και πες τους ότι ερχόμαστε την άλλη εβδομάδα"!
74. Αρχιμανδρίτης Γεννάδιος. Εκτελέστηκε στο εργοστάσιο Lenencovsky, με την κατηγορία τής... άσχημης συμπεριφοράς απέναντι στους Μπολσεβίκους, ενώ στην πραγματικότητα αδυνατούσε να ικανοποιήσει οικονομικές απαιτήσεις τους.
75. Ιερεύς Τιμόθεος Stadnik. Εκτελέστηκε στο χωριό Novo Bachmutovka για τον ίδιο λόγο.
76. Ιερεύς Κωνσταντίνος Chegolev του χωριού Adaeva, της περιοχής Μπαχμούντ. Εκτελέστηκε για τον ίδιο λόγο.
77. Ιερεύς Θεόδωρος Basilievsky του χωριού Γρηγοριέβνα. Εκτελέστηκε για τον ίδιο λόγο.
78. Ιερεύς αγνώστων στοιχείων του χωριού Davidka. Εκτελέστηκε για τον ίδιο λόγο.
79. Ιερεύς Dragozchinsky του χωριού Popasna. Εκτελέστηκε μετά από ομιλία του πάνω στα τελευταία λόγια του Ιουλιανού του Παραβάτη ("Νεκίκηκάς με Ναζωραίε"), διότι οι Μπολσεβίκοι έκριναν ότι τους αφορούσε.
80. Ιερεύς Buchalov και
81. Ιερεύς Serelev από το Lichansk. Θανατώθηκαν με βασανιστήρια στο Krakovki της Popasna.
[81α]. Ιερεύς Πατρίκιος του χωριού Sergiev, της περιοχής Σταυρουπόλεως. Εκτελέστηκε τον Ιούνιο του 1918 από τον στρατιωτικό κομισσάριο της περιοχής με την ψευδή κατηγορία ότι παρακινούσε τον λαό να αρνηθεί μία οικονομική εισφορά 90.000 ρουβλίων υπέρ του Ερυθρού Στρατού.
82. Ιερεύς Αλέξανδρος Podolsky. Διαμελίστηκε στο Βλαντιμίρωφ του Κουμπάν, διότι ωργάνωσε δημόσια δέησι υπέρ των Κοζάκων που είχαν επαναστατήσει κατά των Μπολσεβίκων. Προηγουμένως βασανίστηκε σε ένα σκουπιδότοπο! Ένας από τους ενορίτες του που προσπάθησε να μαζέψει τα λείψανά του, εκτελέστηκε επί τόπου από έναν μεθυσμένο στρατιώτη!
83. Ιερεύς Γρηγόριος Zlatusky. Εκτελέστηκε στο χωριό Barsukova, την Άνοιξη του 1918, επειδή τέλεσε - κατά παράκληση των Κοζάκων - δέηση "για την απαλλαγή της Πατρίδας από τους εχθρούς".
84. Πρωτοπρεσβύτερος Ivanov. Εκτελέστηκε στο χωριό Putnaya, όπου εφημέρευε 30 χρόνια, επειδή στους λόγους του τόνιζε, ότι οι Κομμουνιστές οδηγούν την Ρωσία στην καταστροφή.
85. Ιερεύς Αλέξιος Pavlov, εφημέριος του Ι. Ν. Αγίας Τριάδος Voznesensk. Εκτελέστηκε διότι ήταν Κοζακικής καταγωγής και δεήθηκε υπέρ των επαναστατημένων Κοζάκων.
86. Ιερεύς Θεόδωρος Bereznovsky. Εκτελέστηκε σε ηλικία 50 ετών και απαγορεύτηκε ο ενταφιασμός του!
 |
| Η εκτέλεση του αγίου Κρονίδη, της μονής του Αγίου Σεργίου, και άλλων μαζί του (από εδώ). |
87. Ιερεύς Ιωάννης Krasnov του χωριού Danaisk Νταναϊσκ. Εκτελέστηκε σε ηλικία 49 ετών, κατά την διάρκεια μιάς δεήσεως υπέρ των Κοζάκων ενοριτών του.
88. Ιερεύς Αλέξιος Milutinsky του χωριού Nova Serbinsk. Εκτελέστηκε διότι ωργάνωσε δέηση υπέρ των Κοζάκων ενοριτών του.
89. Ιερεύς Ιωάννης Prigorsky του χωριού Nezamevsky. Βασανίστηκε στην πλατεία του χωριού του, πιθανώς το Μέγα Σάββατο του 1918, σε ηλικία 49 ετών. Πριν τελειωθεί με ισχυρό χτύπημα που του συνέτριψε το κρανίο, του έκοψαν τα αυτιά και του έγδαραν το πρόσωπο!
90. Ιερεύς Zolotovsky του χωριού Nadezchda. Σε ηλικία μεγαλύτερη των 80 ετών, τον συνέλαβαν μία νύκτα και τον διέταξαν να χορέψει στην πλατεία του χωριού, μπροστά στους ενορίτες του, με τα ρούχα του υπνου! Και όταν αρνήθηκε τον κρέμασαν.
91. Ιερεύς Παύλος Kalinovsky. Συνελήφθη στη Σταυρούπολη το 1918, διότι οι εγγονοί του ήσαν Αξιωματικοί του Τσαρικού Στρατού! Απεβίωσε από τα τραύματα που δέχτηκε, σε ηλικία 72 ετών.
92. Ιερεύς Δημήτριος Senenev του χωριού Maingar. Φιλοξένισε στο σπίτι του μία ομάδα Μπολσεβίκων και παρά τις διαβεβαιώσεις τους, ότι δεν έπρεπε να φαβάται τίποτα, την επομένη το πτώμα του βρέθηκε έξω από το χωριό!
93. Ιερεύς Λεωνίδας Soloviev, εφημέριος του Ι. Ν. αγ. Σεραφείμ, 27 ετών·
94. Διάκονος Βλαδίμηρος Ostrikov, του Ι. Ν. αγ. Δημητρίου, 45 ετών· και
95. Ψάλτης Αλέξανδρος Fleginsky, 51 ετών. Διαμελίστηκαν με ξίφος στο χωριό Bezoransky και ρίχτηκαν σε τάφο πού υποχρεώθηκαν να ανοίξουν οι ίδιοι!
96. Ιερεύς Γεώργιος Boiko. Μαρτύρησε στο χωριό Plastunovsky.
97. Ιερεύς Nazarenko. Σκοτώθηκε στο χωριό Korenovsky.
98. Ιερεύς Σεραπίων του χωριού Novo Alexandrovsky. Από τους πτωχούς ενορίτες του είχε ονομαστεί "Ιερέας των Προλεταρίων". Δολοφονήθηκε από άγνωστο, ο οποίος τον πυροβόλησε από διερχόμενο τραίνο!
99. Ιερεύς Μιχαήλ Krizchanovsky του χωριού Velichovo της Επισκοπής Σταυρουπόλεως. Εκτελέστηκε έξω από το χωριό του μία Κυριακή, σε ηλικία 28 ετών, αφήνοντας χήρα και δύο ορφανά. Τα τελευταία του λόγια στους ενορίτες του που θρηνούσαν ήταν "μην κλαίτε για μένα, αλλά για σας και τα παιδιά σας".
100. Ιερεύς Κωντσαντίνος Podgorsky. Το 1918 (άγνωστο ποιά ημερομηνία), μετά το πέρας μιας Ακολουθίας, δύο αθεϊστές τον συνέλαβαν, του έσχισαν τα ράσα, του πέρασαν χαλινό στο στόμα και αφού τον περιέφεραν σε όλο το χωριό, τον σταύρωσαν στην πόρτα της εκκλησίας του! Ενταφιάσθηκε στο άκρο του κοιμητηρίου, διότι οι εκτελεστές του δεν επέτρεψαν να ταφεί μέσα σ' αυτό. Το 1992 το λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο.
101. Αρχιμανδρίτης Γεννάδιος. Εκτελέστηκε το 1918 στο εργοστάσιο Levengovsky της Πολτάβας.
102. Ιερεύς Τιμόθεος Stadnik. Εκτελέστηκε το 1918 στο χωριό Novo Bakhmutovka της Πολτάβας.
103. Ιερεύς Κωνσταντίνος Shechegolev. Εκτελέστηκε το 1918 στο χωριό Andreyevka της Πολτάβας.
104. Ιερεύς Θεόδωρος Basilevsky. Εκτελέστηκε το 1918 στο χωριό Grigoryevka της Πολτάβας.
105. Ιερεύς Σεργιός Schukin. Μαρτύρησε στην Γιάλτα.
106. Ιερεύς Νικόλαος Popov·
107. Ιερεύς Αγάθων Karin· και
108. Ιερεύς Αλέξανδρος Kazanev. Εκτελέστηκαν μετά από βασανιστήρια στην περιοχή της Κριμαίας.
109. Ιερεύς Koturov. Μαρτύρησε στο Herdin. το μαρτύριό του ήταν φοβερό, αλλά και... πρωτότυπο: Μέσα στον φοβερό Ρωσικό χειμώνα τον γύμνωσαν και του έρριξαν νερό! Ο Μάρτυρας μεταβλήθηκε σε στήλη πάγου, χωρίς να ακουστεί μία λέξη από τα χείλη του!
110. Αρχιμανδρίτης Βενιαμίν, τελευταίος Ηγούμενος της Μονής Σολόβκι. Τελειώθηκε από το κρύο και την πείνα μέσα σε μία ξύλινη καλύβα, της οποίας είχαν καρφώσει την πόρτα και τα παράθυρα!
111. Αρχιμανδρίτης Ματθαίος, Πρύτανις της Εκκλησιαστικής Ακαδημίας του Πέρμ. Διαμελίστηκε με ξίφος.
112. Ιερεύς Πέτρος Diakonov, του εργοστασίου Navtezxntisky, της περιφέρειας του Verchoturiye της διοικήσεως του Πέρμ. Εκτελέστηκε με πυροβολισμό, αφού προηγουμένως είχε θαφτεί μέχρι το κεφάλι!
113. Ιερομόναχος Νείλος της Μονής Τιμίου Σταυρού της Πολτάβας. Απεβίωσε μετά από φοβερά βασανιστήρια, διότι δεν ήθελαν να... ξοδέψουν μία σφαίρα και να τον εκτελέσουν!
114. Ιερομόναχος Αθανάσιος της Σκήτης της Μονής Τιμίου Σταυρού της Πολτάβας. Εκτελέστηκε το 1918, ενώ ευλογούσε τους εκτελεστές του!
115. Ιερεύς Θεόδωρος του χωριού Golichmanovskοye, της διοικήσεως του Τομπόλσκ. Δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 1918.
116. Ιερεύς Παύλος του χωριού Ust Nitza, της περιοχής Turinsk. Δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 1918.
117. Ιερεύς Γεώργιος Pargasevsky του χωριού Ivanovsky, της περιοχής του Αμούρ. Εκτελέστηκε το 1918.
118. Ιερεύς Συμεών Ionin της περιφερείας Trοytsky, της διοικήσεως Όρενμπουργκ. Εκτελέστηκε το 1918.
119. Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Rusanov. Εκτελέστηκε το 1918, στο χωριό Kustanay της Επισκοπής του Όρενμπουργκ.
120. Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Moschanov, της πόλεως Gialodorovsk. Εκτελέστηκε στο Τιούμεν το 1918.
121. Ιερεύς Λεωνίδας Matrenisky. Εκτελέστηκε στην Φυλακή Vercneu dinskaya, το 1918.
122. Ιερεύς Γεώργιος του Spas Chekriak (+ 23.5.1918).
123. Ιερομόναχος Νείλος της Πολτάβας (+ 4.7.1918).
124. Ιερεύς Σέργιος του Rakvere Εσθονίας (Florinsky, + 2.7.1918).
125. Πρωθιερεύς Νικόλαος του Νίζνι Νόβγκοροντ (+ 18.8.1918).
126. Ιερεύς Στέφανος (Nemkov) και
127. Ιερεύς Μιχαήλ του Νίζνι Νόβγκοροντ (Voskresensky, + 27.8.1918).
128. Αρχιμανδρίτης Σέργιος της Μονής Ζιλάντιεφ Κιέβου (+ 28.8.1918).
129. Ιερεύς Κωνσταντίνος του Bogorodsk (Golubev, + 19.9.1918).
130. Ιερεύς Αλέξιος του Βαλακίν (Porfiriev, + 24.10.1918).
131. Ιερεύς Βασίλειος της Glazomicha (Luzgin, + 2.11.1918).
132. Ιερεύς Βλαδίμηρος (+ 16.12.1918).
133. Ιερεύς Σέργιος του Rakvere Εσθονίας (+ 30.12.1918).
134. Αρχιμανδρίτης Δημήτριος και
135. Ιερομόναχος Νεκτάριος Ivanov. Εκτελέστηκαν τον Δεκέμβριο του 1918, μαζί με 160 Κληρικούς και τον Αρχιεπίσκοπο Βορονέζ Μητροφάνη.
136. Ιερεύς Πέτρος Diakonov, του χωριού Verkhoturye του Πέρμ. Το 1918 τον έθαψαν ζωντανό μέχρι τον λαιμό και μετά τον εκτέλεσαν!
137. Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων. Υπηρετούσε στην Μόσχα. Εκτελέστηκε στον Σταθμό Chaplino του Αικατερινοσλάβ (1918 ;).
138. Ιερεύς Νικόλαος Milyutkin, του χωριού Novo Nikolsk της Πολτάβας. Θανατώθηκε με ξιφολόγχες, στην προσπάθειά του να κοινωνήσει κάποιους κρατουμένους!
139. Ιερεύς Πέτρος Gontarevsky, της ενορίας Μεταμ. Σωτήρος Oposhnya της Πολτάβας. Βασανίστηκε μέχρι θανάτου το 1919.
140. Ιερεύς Παύλος της Κριμαίας (Voinarsky, + 29.3.1919).
141. Ιερεύς Γεώργιος Snesarev του Βορονέζ. Τον σκότωσαν το 1919 με 63 μαχαιριές!
142. Ιερεύς Δημήτριος Zheltonogov του χωριού Μιχαήλοβσκυ του Αικατερίενμπουργκ. Τελειώθηκε το 1919, συρόμενος πίσω από ένα άλογο!
143. Πρωθιερεύς Μιχαήλ του Κουμπάν (Lektorsky, + 28.10.1920).
144. Διάκονος Αλέξανδρος Nevsky. Σκοτώθηκε στο Περμ το 1920.
145. Πρωθιερεύς Μιχαήλ Gromoglasov, του χωριού Verkhne - Uralsk του Όρενμπουργκ. Εκτελέστηκε το 1920.
146. Ιερεύς Νικόδημος Pedikultsev, του χωριού Καμέν, της διοικήσεως του Τομπόλσκ. Τον σκότωσαν με μαχαίρι στην φυλακή, τον Οκτώβριο του 1920.
147. Νικόλαος Μιχαήλοβιτς Varzhansky, Επισκοπικός Ιεραπόστολος στη Μόσχα. Εκτελέστηκε στη Μόσχα το 1920.
148. Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξιος Voskresensky, του χωριού Chasi, της περιφερείας του Κούργκαν, της διοικήσεως του Τομπόλσκ. Εκτελέστηκε το 1921.
149. Ιερεύς Βλαδίμηρος Selivanovsky. Εκτελέστηκε στο Satrovo της περιφερείας του Τομπόλσκ, τον Φεβρουάριο του 1921.
150. Ιερεύς Ανατόλιος Maslenikov, του εργοστασίου Ουσπένσκυ, της περιοχής του Τιούμεν. Εκτελέστηκε στο Τόμσκ το 1921.
151. Ιερεύς Βίκτωρ Nizkovsky, της περιοχής του Κούργκαν. Εκτελέστηκε το 1921.
152. Ιερεύς Νικόλαος Marsov, της περιφερείας του Τομπόλσκ. Εκτελέστηκε το 1921.
153. Ιερεύς Ιωάννης Snegirev, του χωριού Ust Laminsk, της περιφερείας του Τομπόλσκ. Εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1921.
154. Πρωτοπρεσβύτερος Σεραπίων Chenrich, της πόλεως Νικολαβέσκ, στον ποταμό Αμούρ. Τον έπνιξαν στά νερά του ποταμού, το Σάββατο του Λαζάρου του 1921, την στιγμή πού ευλογούσε τα κλαδιά της ιτιάς, τα οποία - κατά την ρωσική παράδοση - χρησιμοποιούνται την Κυριακή των Βαϊων.
155. Ιερεύς Σεραφείμ Sachirov, του χωριού Kodatievka. Εκτελέστηκε μετά την Λειτουργία του Πάσχα του 1921.
156. Ιερεύς Ιωακείμ Florov, του χωριού Michailovsky, της διοικήσεως του Αμούρ. Τον έκαψαν ζωντανό σε μία θυμωνιά το 1921. Αργότερα ανάμεσα στις στάχτες βρέθηκε μόνο ένας μικρός μεταλλικός σταυρός!
157. Ιερεύς Ιωάννης Moslovsky, του χωριού Verche Poltavky, της διοικήσεως του Αμούρ. Πυροβολήθηκε την 7.9.1921 από το παράθυρο του σπιτιού του.
158. Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Tychomirov, του χωριού Vedenskoe της ίδιας περιοχής. Εκτελέστηκε το 1921.
159. Ιερεύς Θεόδωρος Αrchagelsky, του χωριού Michailovo Semenov, της διοικήσεως του Αμούρ. Εκτελέστηκε το 1921.
160. Αρχιμανδρίτης Σέργιος Shein, Γραμματέας της Πανρωσικής Συνόδου του 1917 - 18. Εκτελέστηκε στην Πετρούπολη, την 12.8.1922*.
161. Πρωθιερεύς Βασίλειος Kapinos του Καθεδρικού Ναού του Αικατερινοσλάβ. Το 1923 ρίχτηκε σε μία τρύπα πού ανοίχθηκε στον πάγο!
162. Αρχιμανδρίτης Γεώργιος·
163. Αρχιμανδρίτης Σέργιος και
164. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης της Πετρουπόλεως. Εκτελέστηκαν την 30.7.1922, μαζί με τον Μητροπ. Πετρουπόλεως Βενιαμίν.
165. Πρωθιερεύς Ιωνάς (Atamansky, + 1924)*.
166. Ιερεύς Γεώργιος·
167. Ιερεύς Ιερόθεος·
168. Ιερεύς Σίμων και
169. Αρχιδιάκονος Βησσαρίων του Κουτάϊς Γεωργίας (+ 14.8.1924).
170. Ιερομόναχος Σεραφείμ (Nikolsky, + 31.1.1925).
171. Ηγούμενος Αντωνίνος Chubarov της Μονής Σολόβκι. Απεβίωσε το 1926 στην Σκήτη του Γολγοθά, στο νησί Anzer.
172. Ιερομόναχος Ματθαίος του Γιαράμσκ (+ 16.5.1927).
Σημείωση: ακολουθεί πλήθος ονομάτων σε ξεχωριστό κεφάλαιο υπό τον τίτλο Νεομάρτυρες και Ομολογητές Κληρικοί μετά την Σοβιετοποίηση του Πατριαρχείου Μόσχας (1927). Κάποιες εκτελέσεις είναι ιδιαίτερα αποτρόπαιες, όπως:
Επίσκοπος Σέργιος του Μπουζουλούκ*. Φαγώθηκε ζωντανός από αρουραίους κλεισμένος μέσα σε ένα κελλί της Μυστικής Αστυνομίας, την 3.5.1930.
Μελανία Litvinova του Καρασνοντάρ, Νεομάρτυς. Την έψησαν ζωντανή το Πάσχα του 1940!
Στέφανος Galactionov του Κρασνοντάρ, Νεομάρτυς. Τον έψησαν ζωντανό το Πάσχα του 1940!
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Cheltzov είχε συλληφθεί και καταδικαστεί σε θάνατο πολλές φορές, αλλά είχε διαφύγει την εκτέλεση. Για τελευταία φορά τον συνέλαβαν την ημέρα των Χριστουγέννων και τον εκτέλεσαν στην Πετρούπολη. Μετά την εκτέλεσή του ένας από τους φρουρούς του είπε στην Πρεσβυτέρα του: "Τι άνθρωπος ήταν! Ενώ τον οδηγούσαν στον θάνατο, αυτός έψαλλε τους ύμνους της Γεννήσεως"!
Μελανία Litvinova του Καρασνοντάρ, Νεομάρτυς. Την έψησαν ζωντανή το Πάσχα του 1940!
Στέφανος Galactionov του Κρασνοντάρ, Νεομάρτυς. Τον έψησαν ζωντανό το Πάσχα του 1940!
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Cheltzov είχε συλληφθεί και καταδικαστεί σε θάνατο πολλές φορές, αλλά είχε διαφύγει την εκτέλεση. Για τελευταία φορά τον συνέλαβαν την ημέρα των Χριστουγέννων και τον εκτέλεσαν στην Πετρούπολη. Μετά την εκτέλεσή του ένας από τους φρουρούς του είπε στην Πρεσβυτέρα του: "Τι άνθρωπος ήταν! Ενώ τον οδηγούσαν στον θάνατο, αυτός έψαλλε τους ύμνους της Γεννήσεως"!
Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες υπάρχουν και περιπτώσεις κληρικών που ήταν άγιοι έτσι κι αλλιώς και όχι μόνο λόγω του μαρτυρίου τους (που κι αυτό από μόνο του είναι ένα τρομερά σημαντικό γεγονός, για τους περισσότερους από εμάς ασύλληπτο). Μεταξύ αυτών:
Ι.ερεύς Βαλεντίνος της Μόσχας (Sventsitsky, + 7.10.1931). Αποκήρυξε τον Μητροπ. Σέργιο τον Δεκέμβριο του 1927. Συνελήφθη το 1928, καταδικάστηκε σε τρία χρόνια εξορία στο Κάνσκ της Σιβηρίας, όπου απεβίωσε από τις κακουχίες, αφού προείπε την ημέρα και την ώρα του θανάτου του. Ενταφιάσθηκε στη Μόσχα ένα μήνα μετά τον θάνατό του, χωρίς σημεία φθοράς!
Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ, ο εξορκιστής της Μόσχας. Απεβίωσε από τις κακουχίες κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ιερεύς Νικόλαος Zagorsky. Μία των μεγαλυτέρων πνευματικών προσωπικοτήτων της Ρωσίας του 20ού αι., συνεχιστής της πνευματικής παραδόσεως των Στάρετς της Όπτινα. Ζούσε στον κόσμο σαν ασκητής και είχε φήμη πνευματοφόρου ανδρός. Αρνούμενος να αναγνωρίσει τον Μητροπ. Σέργιο και την "νέα πολιτική" του υπέφερε πολλά και τελικά απεβίωσε από τις κακουχίες. Μετά την κοίμησή του έχουν αναφερθεί πολλά υπερφυσικά γεγονότα.
Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Batyukov της Μόσχας. Κατά τον Μοναχό Επιφάνιο ήταν μεγάλος εξορκιστής. Μετά την Διακήρυξη του 1927 εφημέρευσε στο Ναό των αγ. Κύρου και Ιωάννου της Μόσχας και όταν έκλεισε το 1931, δραστηριοποιήθηκε στις Κατακόμβες. Ζούσε στην περιοχή της Λαύρας του Ζαγκόρσκ, μαζί με διωγμένες μοναχές του Ντιβίγιεβο. Απεβίωσε την 19.2.1942.
Ιερομόναχος Σεραφείμ του Χαρκόβου. Κοιμήθηκε ειρηνικά το 1955, μετά από πολυετείς εξορίες. Το 1957 το λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο.
 |
| Η αγία νεομάρτυς Μαργαρίτα. Εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, το Σεπτέμβρη του 1918 (άρθρο γι' αυτήν εδώ). |
Εκτός ενός μικρού αριθμού επωνύμων Νεομαρτύρων Κληρικών που έχει διασωθεί, έχουν διασωθεί και πληροφορίες για ομαδικές εκτελέσεις Κληρικών κ. ά. ανθρώπων της Εκκλησίας, κυρίως της περιόδου 1917 - 1922.
Στην περιοχή της Επισκοπής Σταυρουπόλεως δολοφονήθηκαν 52 Ιερείς, 4 Διάκονοι, 3 Αναγνώστες και ένας Στάρετς.
Στην περιοχή του Κουμπάν βρήκαν τον θάνατο 43 Κληρικοί.
Στην περιοχή της Χερσώνος σταυρώθηκαν 4 Ιερείς.
Στο Κρασνομπάρ, μία νύκτα και με διαταγή του Κομισσάριου Budennyn, θανατώθηκαν 6 Ιερείς.
Στην περιοχή του Καζάν, μόνο κατά το επτάμηνο Ιουλίου 1918 – Μαρτίου 1919, εκτελέστηκαν ή φονεύθηκαν με διάφορους τρόπους, συνήθως μετά από βασανιστήρια και μαζί με μέλη των οικογενειών τους και άλλους πιστούς, οι Ιερείς Κωνσταντίνος (Dalmatov, 25.7.1918), Ορέστης (Alexandrov), Χρύσανθος (Polyakov, 3.8.1918), Παύλος (Lukin, 6.9.1918), Πέτρος (Tsarevsky, 7.9.1918), Αρκάδιος (Otarsky, 2.10.1918), Βασίλειος (Agatitsky, 4.10.1918), Λεωνίδας (Skovortov, 8.10.1918), Δημήτριος (Shishokin, 10.10.1918), Κωνσταντίνος (Sergeyev, 13.10.1918), Νικόλαος (Priklonsky, 12.10.1918), Φιλάρετος (Velikanov, 22.10.1918), Δανιήλ (Dymov, 22.10.1918), Λεωνίδας (Polikarpov, 28.10.1918), Θεόδωρος (Gidaspov, 12.11.18), Αντώνιος (Nikolayev), Νικόλαος (Philantropov), Ανδρέας (Bragin), Ιωάννης (Bogoyavlensky· δολοφονήθηκε με 26 μαχαιριές), και Παύλος (Mikhailov, 13.3.1919) και οι Πρωθιερείς Μιχαήλ (Mansurov) και Παύλος (Dernov· δολοφονήθηκε με όλη του την οικογένεια).
Στην περιοχή του Χαρκόβου, από τον Δεκέμβριο του 1918 μέχρι τον Ιούνιο του 1919, θανατώθηκαν περίπου 70 Κληρικοί.
Στην περιοχή του Βορονέζ, κατά την κατάληψη της πόλεως και της περιοχής από τους Μπολσεβίκους, σφαγιάσθηκαν 160 Κληρικοί, οι οποίοι έμειναν στις θέσεις τους, μιμούμενοι το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Τύχωνος. Μεταξύ αυτών και 7 μοναχές της Μονής του αγ. Μητροφάνη, οι οποίες ρίχτηκαν ζωντανές σ' ένα λάκκο με πίσσα!
Το 1918 - 19 θανατώθηκαν με διάφορους τρόπους οι εξής Κληρικοί της Μονής Μπελογκόρσκ της περιφερείας του Πέρμ: Αρχιμανδρίτης Βαρλαάμ Konoplev, μέλος της Πανρωσικής Συνόδου του 1917 - 18 (12.8.1918), Ιερομόναχος Βιτσεσλάβ Kozozhilin (12.8.18), Ηγούμενος Αντώνιος Arapov (εκτελέστηκε το 1919 στο Ιρκούτσκ), Ιερομόναχος Ηλίας Popov (σταυρώθηκε την 1.10.18), Ιερομόναχος Ιωάννης Novoselov (ρίχτηκε ζωντανός σε μία τρύπα στον παγωμένο ποταμό Κάμα, την 14.10.18), Ιερομόναχος Ιωάσαφ Sabintsev (βασανίστηκε μέχρι θανάτου, την 10.10.18), Ιερομόναχος Σέργιος Vershinin (σταυρώθηκε την 10.10.18), Ιεροδιάκονοι Βησσαρίων Okulov και Μισάχ Podkorytov (πνίγηκαν στον ποταμό Κάμα, την 14.10.18).
Τήν ίδια περίοδο θανατώθηκαν και οι εξής μοναχοί της ίδιας Μονής: Βαρνάβας Nadezhdin (Ιανουάριος 1919), Ερμογένης Boyaryshnev (6.10.18), Ευθύμιος Sharshilov (19.10.18), Ιωάννης Rotnov (19.10.18), Ιωσήφ Aristophov (14.10.18), Ισαάκ Kovalevsky (28.9.18), Μάρκελος Kovalevsky (14.10.18), Σέργιος Samatov (19.9.18), Δημήτριος Sazonov (10.10.18), Ιάκωβος Zolet (10.10.18) και Βασίλειος Votyakov (ρίχτηκε στον ποταμό Κάμα, 1919). Δόκιμοι Σάββας Kholmogorov (ρίχτηκε σε τρύπα στον πάγο, στον ποταμό Κάμα, την 14.10.18), Μάξιμος Kornilov (10.10.18), Ανδρέας Tu... (1.8.18), Βασίλειος Rakutin (19.10.18), κ.ά.
Την 10.10.1918 θανατώθηκαν οι πατέρες της Σκήτης Seraphimo - Alexeyevsky της ίδιας Μονής: Μοναχοί Σέργιος, Ιωάννης, Ιωσήφ, Ισαάκ και Παύλος. Δόκιμοι Παντελεήμων Poskhin, Βασίλειος Zmeyev και Συμεών Dunayev.
Όταν έκλεισε η Μονή Μπελογκόρσκ, αρκετές εικόνες της κλάπηκαν και μεταφέρθηκαν αλλού. Το 1924 ο Ιερομόναχος Βαρλαάμ Kiselev (το 1918 δόκιμος στην Μονή), είδε μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας στο χωριό Sapovo του Πέρμ, να χρησιμοποιείται για πάγκος ενός αρτοποιείου! Όταν ο Ιερομόναχος διαμαρτυρήθηκε, τον φυλάκισαν και δεν βγήκε ποτέ ζωντανός από την φυλακή.
Το 1918 θανατώθηκαν με διάφορους τρόπους οι κάτωθι Κληρικοί: Αρχιμανδρίτης Ματθαίος Pomerantsev, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Περμ (κρεουργήθηκε την 14.8.18). Πρωθιερείς Ιωάννης Pyankov και Νικόλαος Yakhontov. Ιερείς Κωνσταντίνος Shirokinsky, Αλέξιος Saburov, Πέτρος Vyatkin, Αλέξιος Stabnikov, Νικόλαος Beltyumov, Αλέξανδρος Savelov, Αλέξανδρος Posokhin, Βασίλειος Komakin, Ιωάννης Shvechov και Σέργιος Kolchov. Αναγνώστες Ανατόλιος Popov και Αλέξανδρος Zuyev.
Το 1918 θανατώθηκαν οι εφημέριοι του χωριού Kungar του Περμ Βλαδίμηρος Belozerov, Παύλος Sokolov και Αλέξανδρος Kalashnikov και οι λαϊκοί Βασίλειος Petukhov (Αναγνώστης, απεβίωσε από πείνα), Πέτρος Melekhov και Μιχαήλ Zhidayev.
Το 1918 θανατώθηκαν στην περιοχή του Σολικάμσκ: Οι Ιερείς Ιάκωβος Shestakov (10.12.18), Αλέξανδρος Preobrazhensky, Μιχαήλ Kiselev, Αλέξανδρος Fedoseyev (12.12.18), Νικόλαος Onyanov, Αλέξανδρος Makhetov, Νικόλαος Orlov, Σέργιος Lavrov, Αλέξανδρος Shkyaev και Γρηγόριος Goryaev· οι Διάκονοι Αλέξανδρος Ipatov (8.9.18) και Βασίλειος Voskresensky (24.9.18)· και ο Επιθεωρητής της Θεολογικής Σχολής του Σολικάμσκ Ιωάννης Perebaskin.
Το 1918 θανατώθηκαν στην πόλη Chedyn του Περμ ο Πρωθιερεύς Εύγραφος Pletnev, οι Ιερείς Koturov, Νικόλαος Konyukhov, Ιγνάτιος Yakinov, Θεόδωρος Antipin, Νικόλαος Matsiyevsky και Μιχαήλ Denisov και ο Διάκονος Αρκάδιος Reshetnikov.
Το 1918 θανατώθηκαν στην πόλη Krasnoufimsk του Πέρμ, θανατώθηκαν οι Ιερείς Αλέξιος Budrin, Λεωνίδας Yersov (και 12 άλλοι αγνώστων στοιχείων, στη φυλακή του Πέρμ), Ανατόλιος Popov και Αλέξανδρος Malinovsky (στραγγαλίστηκε με το πετραχήλι του!) και ο Αναγνώστης Αθανάσιος Zhulanov (του χωριού Bisertovo).
Το 1918 στην πόλη Okhansk του Περμ θανατώθηκαν οι Ιερείς Βλαδίμηρος Alexeyev (ρίχτηκε στον ποταμό Κάμα), Ιωάννης Boyaryshnikov, Αλέξιος Naumov, Συμεών Konyukhtov, Νικόλαος Rozhdestvensky, Βενιαμίν Lukanin και Παύλος Anishkin, ο Διάκονος Γρηγόριος Smirnov και ο Αναγνώστης Ιωάννης του χωριού Ostrozhka.
Το 1918 στην περιοχή Osinsky του Περμ θανατώθηκαν οι Ιερείς Βαλεντίνος Belov, Αλέξανδρος Osetrov, Πέτρος Reshetnikov, Κωνσταντίνος Tarasov και Βίκτωρ Nikiforov.
Το 1918, κατά την κατάληψη της Πολτάβας από τους Μπολσεβίκους, ο Ηγούμενος της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Lyubyansky αρχιμ. Αμβρόσιος και 17 Μοναχοί εκτελέστηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλεως.
Στην περιοχή του Τομπόλσκ κατά την διάρκεια της εξεγέρσεως του 1921, εκτελέστηκαν περίπου 100 Κληρικοί.
Τον Μάιο του 1922 εκτελέστηκαν στη Μόσχα 8 Κληρικοί (οι Ιερείς Zaozesky, Dobrozubov, Nadezhdin, Vizhniakov, Orlov, Friazinov και Sokovov και ο Αρχιμανδρίτης Ανεμπόδιστος Telegin.
Την 14η Ιανουαρίου μνημονεύονται οι Νεομάρτυρες της Μονής Ραϊθώ του Καζάν.
Την 18η Φεβρουαρίου οι Νεομάρτυρες της "Αγίας Νύχτας" της Πετρουπόλεως (+ 1932).
Την 19η Μαϊου οι Νεομάρτυρες του Χαρκόβου (+ 1938).
Την 10η Αυγούστου οι Νεομάρτυρες και Ομολογητές του Σολόβκι.
Την 18η Αυγούστου οι 15 Νεομάρτυρες του Νίζνι Νόβγκοροντ, οι μετά του Πρωθιερέως Νικολάου (+ 1918).
Την 27η Αυγούστου οι Νεομάρτυρες του Νίζνι Νόβγκοροντ, οι μετά των Ιερέων Μιχαήλ και Στεφάνου (+ 1918).
Την 28η Αυγούστου οι Οσιομάρτυρες της Μονής Ζιλάντιεφ, οι μετά του αρχιμ. Σεργίου (+ 1918).
Την 19η Σεπτεμβρίου οι δύο Νεομάρτυρες του Μπογκορόντσκ, οι μετά του Ιερέως Κωνσταντίνου Golubev (+ 1918).
Την 27η Δεκεμβρίου οι 160 Ιερομάρτυρες του Βορονέζ, οι μετά του αρχιεπ. Τύχωνος (+ 1919).
Το 1922 εκτελέστηκαν 2.691 Κληρικοί, 1.922 Μοναχοί και Μοναχές και 3.447 μέλη λαϊκών Αδελφοτήτων (μεταξύ αυτών και ο Μητροπ. Βενιαμίν της Πετρουπόλεως), με αφορμή την αντίδραση κατά της δημεύσεως των ιερών σκευών. Ειδικώτερα κατά περιοχές εκτελέστηκαν: στον Αρχάγγελο 49, στο Αστραχάν 54, στην Πετρούπολη 36, στην Βολόγκντα 27, στο Περμ 34, στο Ιβάνο Βοζνεσένσκυ 54, στην Κοστρόμα 72, στο Τβέρ 94, στην Μόσχα 36, στην Τούλα 61, στο Νίζνι Νόβγκοροντ 68, στο Σιμπίρσκ 47, στο Καζάν 24, στην Ούφα 28, στο Σμολένσκ 62, στην Βιάτκα 41, στο Αικατερίενμπουργκ 29, στο Νόβγκοροντ 68, στο Πσκώφ 31, στο Βλαδιμήρ 81, στά Ουράλια 49, στά Σαρατώφ 52, στο Ταμπώφ 41, στο Ορλώφ 78, στο Κούρσκ 68, στο Χάρκοβο 98, στην Πολτάβα 124, στο Αικατερινοσλάβ 92, στον ποταμό Δόν 97, στην Κριμαία 44, στο Ταγκαρόγκ 36, στην Μαύρη Θάλασσα 37, στο Βλαντικαυκάζ 72, στην Σαμάρα 61, στο Χελιουντίνσκ 20, στο Σεμιπαλατίνσκ 12, στο Όμσκ 19, στο Μπαρνάουλ 441, στο Τσερνίκωφ 78, στην Οδησσό και την Χερσώνα 191, στο Μογκίλεφ 61, στο Μπομπρυϊσκ 29, στο Αικατερινομπάρ 69 και στην Σταυρούπολη 139.
Για τον ίδιο λόγο εκτελέστηκαν στο Χάρκοβο 98 Κληρικοί και στο Κούρσκ 68 Κληρικοί.
Το 1933 έκλεισε η Μονή αγ. Ιωάννου του Θεολόγου στο Ριαζάν. Περίπου 180 μοναχοί της οδηγήθηκαν στο παρακείμενο δάσος του Ramensky και αφέθηκαν εκεί να παγώσουν.
Ιδιαίτερες πληροφορίες (λίγες ή περισσότερες), έχουν διασωθεί για τους ακόλουθους Νεομάρτυρες που τελειώθηκαν ομαδικώς:
Οι Ιερομάρτυρες του Χελιαμπρίνσκ (+ 1918).
Οι Πρωτοπρεσβύτεροι Αλέξανδρος Ζεμλιανίτζιν και Πέτρος Χολμογκόρτζεφ, οι Ιερείς Ιωάννης Ευστράτιεφ και Μιχαήλ Πενκώφσκυ και κάποιοι άλλοι Κληρικοί, των οποίων τα ονόματα δεν διασώθηκαν, απήχθησαν από το Χελιαμπρίνσκ το 1918 και εξαφανίστηκαν.
Ιερείς Ανδρέας και Ιωάννης και οι συν αυτοίς (+ 1918).
Ο Ιερεύς Ανδρέας Ζινίν του χωριού Χερνίγκοβντα και ο Ιερεύς Ιωάννης Λιτβίντζεφ του χωριού Βίσναβκα (της περιοχής Νικόλσκ - Ουσούρ), εκτελέστηκαν με τις οικογένειές τους, το 1918.
Ιερεύς Ιωάννης και Πρεσβυτέρα Μαλάχωφ. Ζούσαν στο αγρόκτημα Τανάϊκα, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και εκτελέστηκαν μαζί, στο χωριό Μινγκερέλσκυ.
Οι 150 Μάρτυρες του Τερνοπόλ.
Το 1990 στά υπόγεια του Ναού της Αγίας Σκέπης, στο Τερνοπόλ της Ουκρανίας, έγιναν ανασκαφές για να εντοπιστεί μία καμπάνα, που υπετίθετο ότι είχε κρυφθεί εκεί. Όμως αντί για την καμπάνα βρέθηκαν τα Λείψανα 150 θυμάτων της Μυστικής Αστυνομίας· ανάμεσά τους υπήρχαν και τρεις Ιερείς, ντυμένοι με τα άμφιά τους. Ένας γέροντας, σήμερα, κάτοικος κατέθεσε, ότι μετέφερε ασβέστη στον ναό, μετά από διαταγή της Αστυνομίας, για να περιλουσθούν μ' αυτό τα πτώματα (Περιοδικό "Εκκλησία", τ. 1990, σελ. 662).
Ηγούμενος Ευγένιος και οι συν αυτώ (+ 1918).
Ο Ηγούμενος Ευγένιος της Μονής αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι, της περιοχής Λοντεϊόνε Πόλιε του Ολονέτς, εκτελέστηκε μαζί με 5 Μοναχούς την Τρίτη του Πάσχα 1918, όταν ομάδα Μπολσεβίκων πήγε στην Μονή και ζήτησαν από αυτόν, τον Οικονόμο και τον Σκευοφύλακα τα κλειδιά της. Μετά την άρνησή τους να τα παραδώσουν, τους διέταξαν να ανοίξουν στην αυλή έναν μεγάλο λάκκο και τους έστησαν στα χείλη του, μαζί με 3 μοναχούς. Όταν οι μελοθάνατοι ζήτησαν να τους επιτραπεί να ψάλλουν το "Χριστός Ανέστη" τους το αρνήθηκαν! Εκτελέστηκαν, όταν άρχισαν να ψάλλουν "αυθαιρέτως" τον Πασχάλιο Ύμνο της Εκκλησίας!
Το μαρτύριό τους διέσωσε ο Δόκιμος Ιωάννης, μαζί με μία συγκλονιστική λεπτομέρεια. Λίγο πριν την εκτέλεση, η μαύρη γενειάδα του Οικονόμου έγινε ολόλευκη!
Στην περιοχή της Επισκοπής Σταυρουπόλεως δολοφονήθηκαν 52 Ιερείς, 4 Διάκονοι, 3 Αναγνώστες και ένας Στάρετς.
Στην περιοχή του Κουμπάν βρήκαν τον θάνατο 43 Κληρικοί.
Στην περιοχή της Χερσώνος σταυρώθηκαν 4 Ιερείς.
Στο Κρασνομπάρ, μία νύκτα και με διαταγή του Κομισσάριου Budennyn, θανατώθηκαν 6 Ιερείς.
Στην περιοχή του Καζάν, μόνο κατά το επτάμηνο Ιουλίου 1918 – Μαρτίου 1919, εκτελέστηκαν ή φονεύθηκαν με διάφορους τρόπους, συνήθως μετά από βασανιστήρια και μαζί με μέλη των οικογενειών τους και άλλους πιστούς, οι Ιερείς Κωνσταντίνος (Dalmatov, 25.7.1918), Ορέστης (Alexandrov), Χρύσανθος (Polyakov, 3.8.1918), Παύλος (Lukin, 6.9.1918), Πέτρος (Tsarevsky, 7.9.1918), Αρκάδιος (Otarsky, 2.10.1918), Βασίλειος (Agatitsky, 4.10.1918), Λεωνίδας (Skovortov, 8.10.1918), Δημήτριος (Shishokin, 10.10.1918), Κωνσταντίνος (Sergeyev, 13.10.1918), Νικόλαος (Priklonsky, 12.10.1918), Φιλάρετος (Velikanov, 22.10.1918), Δανιήλ (Dymov, 22.10.1918), Λεωνίδας (Polikarpov, 28.10.1918), Θεόδωρος (Gidaspov, 12.11.18), Αντώνιος (Nikolayev), Νικόλαος (Philantropov), Ανδρέας (Bragin), Ιωάννης (Bogoyavlensky· δολοφονήθηκε με 26 μαχαιριές), και Παύλος (Mikhailov, 13.3.1919) και οι Πρωθιερείς Μιχαήλ (Mansurov) και Παύλος (Dernov· δολοφονήθηκε με όλη του την οικογένεια).
Στην περιοχή του Χαρκόβου, από τον Δεκέμβριο του 1918 μέχρι τον Ιούνιο του 1919, θανατώθηκαν περίπου 70 Κληρικοί.
Στην περιοχή του Βορονέζ, κατά την κατάληψη της πόλεως και της περιοχής από τους Μπολσεβίκους, σφαγιάσθηκαν 160 Κληρικοί, οι οποίοι έμειναν στις θέσεις τους, μιμούμενοι το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Τύχωνος. Μεταξύ αυτών και 7 μοναχές της Μονής του αγ. Μητροφάνη, οι οποίες ρίχτηκαν ζωντανές σ' ένα λάκκο με πίσσα!
Το 1918 - 19 θανατώθηκαν με διάφορους τρόπους οι εξής Κληρικοί της Μονής Μπελογκόρσκ της περιφερείας του Πέρμ: Αρχιμανδρίτης Βαρλαάμ Konoplev, μέλος της Πανρωσικής Συνόδου του 1917 - 18 (12.8.1918), Ιερομόναχος Βιτσεσλάβ Kozozhilin (12.8.18), Ηγούμενος Αντώνιος Arapov (εκτελέστηκε το 1919 στο Ιρκούτσκ), Ιερομόναχος Ηλίας Popov (σταυρώθηκε την 1.10.18), Ιερομόναχος Ιωάννης Novoselov (ρίχτηκε ζωντανός σε μία τρύπα στον παγωμένο ποταμό Κάμα, την 14.10.18), Ιερομόναχος Ιωάσαφ Sabintsev (βασανίστηκε μέχρι θανάτου, την 10.10.18), Ιερομόναχος Σέργιος Vershinin (σταυρώθηκε την 10.10.18), Ιεροδιάκονοι Βησσαρίων Okulov και Μισάχ Podkorytov (πνίγηκαν στον ποταμό Κάμα, την 14.10.18).
Τήν ίδια περίοδο θανατώθηκαν και οι εξής μοναχοί της ίδιας Μονής: Βαρνάβας Nadezhdin (Ιανουάριος 1919), Ερμογένης Boyaryshnev (6.10.18), Ευθύμιος Sharshilov (19.10.18), Ιωάννης Rotnov (19.10.18), Ιωσήφ Aristophov (14.10.18), Ισαάκ Kovalevsky (28.9.18), Μάρκελος Kovalevsky (14.10.18), Σέργιος Samatov (19.9.18), Δημήτριος Sazonov (10.10.18), Ιάκωβος Zolet (10.10.18) και Βασίλειος Votyakov (ρίχτηκε στον ποταμό Κάμα, 1919). Δόκιμοι Σάββας Kholmogorov (ρίχτηκε σε τρύπα στον πάγο, στον ποταμό Κάμα, την 14.10.18), Μάξιμος Kornilov (10.10.18), Ανδρέας Tu... (1.8.18), Βασίλειος Rakutin (19.10.18), κ.ά.
Την 10.10.1918 θανατώθηκαν οι πατέρες της Σκήτης Seraphimo - Alexeyevsky της ίδιας Μονής: Μοναχοί Σέργιος, Ιωάννης, Ιωσήφ, Ισαάκ και Παύλος. Δόκιμοι Παντελεήμων Poskhin, Βασίλειος Zmeyev και Συμεών Dunayev.
Όταν έκλεισε η Μονή Μπελογκόρσκ, αρκετές εικόνες της κλάπηκαν και μεταφέρθηκαν αλλού. Το 1924 ο Ιερομόναχος Βαρλαάμ Kiselev (το 1918 δόκιμος στην Μονή), είδε μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας στο χωριό Sapovo του Πέρμ, να χρησιμοποιείται για πάγκος ενός αρτοποιείου! Όταν ο Ιερομόναχος διαμαρτυρήθηκε, τον φυλάκισαν και δεν βγήκε ποτέ ζωντανός από την φυλακή.
Το 1918 θανατώθηκαν με διάφορους τρόπους οι κάτωθι Κληρικοί: Αρχιμανδρίτης Ματθαίος Pomerantsev, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Περμ (κρεουργήθηκε την 14.8.18). Πρωθιερείς Ιωάννης Pyankov και Νικόλαος Yakhontov. Ιερείς Κωνσταντίνος Shirokinsky, Αλέξιος Saburov, Πέτρος Vyatkin, Αλέξιος Stabnikov, Νικόλαος Beltyumov, Αλέξανδρος Savelov, Αλέξανδρος Posokhin, Βασίλειος Komakin, Ιωάννης Shvechov και Σέργιος Kolchov. Αναγνώστες Ανατόλιος Popov και Αλέξανδρος Zuyev.
Το 1918 θανατώθηκαν οι εφημέριοι του χωριού Kungar του Περμ Βλαδίμηρος Belozerov, Παύλος Sokolov και Αλέξανδρος Kalashnikov και οι λαϊκοί Βασίλειος Petukhov (Αναγνώστης, απεβίωσε από πείνα), Πέτρος Melekhov και Μιχαήλ Zhidayev.
Το 1918 θανατώθηκαν στην περιοχή του Σολικάμσκ: Οι Ιερείς Ιάκωβος Shestakov (10.12.18), Αλέξανδρος Preobrazhensky, Μιχαήλ Kiselev, Αλέξανδρος Fedoseyev (12.12.18), Νικόλαος Onyanov, Αλέξανδρος Makhetov, Νικόλαος Orlov, Σέργιος Lavrov, Αλέξανδρος Shkyaev και Γρηγόριος Goryaev· οι Διάκονοι Αλέξανδρος Ipatov (8.9.18) και Βασίλειος Voskresensky (24.9.18)· και ο Επιθεωρητής της Θεολογικής Σχολής του Σολικάμσκ Ιωάννης Perebaskin.
Το 1918 θανατώθηκαν στην πόλη Chedyn του Περμ ο Πρωθιερεύς Εύγραφος Pletnev, οι Ιερείς Koturov, Νικόλαος Konyukhov, Ιγνάτιος Yakinov, Θεόδωρος Antipin, Νικόλαος Matsiyevsky και Μιχαήλ Denisov και ο Διάκονος Αρκάδιος Reshetnikov.
Το 1918 θανατώθηκαν στην πόλη Krasnoufimsk του Πέρμ, θανατώθηκαν οι Ιερείς Αλέξιος Budrin, Λεωνίδας Yersov (και 12 άλλοι αγνώστων στοιχείων, στη φυλακή του Πέρμ), Ανατόλιος Popov και Αλέξανδρος Malinovsky (στραγγαλίστηκε με το πετραχήλι του!) και ο Αναγνώστης Αθανάσιος Zhulanov (του χωριού Bisertovo).
Το 1918 στην πόλη Okhansk του Περμ θανατώθηκαν οι Ιερείς Βλαδίμηρος Alexeyev (ρίχτηκε στον ποταμό Κάμα), Ιωάννης Boyaryshnikov, Αλέξιος Naumov, Συμεών Konyukhtov, Νικόλαος Rozhdestvensky, Βενιαμίν Lukanin και Παύλος Anishkin, ο Διάκονος Γρηγόριος Smirnov και ο Αναγνώστης Ιωάννης του χωριού Ostrozhka.
Το 1918 στην περιοχή Osinsky του Περμ θανατώθηκαν οι Ιερείς Βαλεντίνος Belov, Αλέξανδρος Osetrov, Πέτρος Reshetnikov, Κωνσταντίνος Tarasov και Βίκτωρ Nikiforov.
Το 1918, κατά την κατάληψη της Πολτάβας από τους Μπολσεβίκους, ο Ηγούμενος της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Lyubyansky αρχιμ. Αμβρόσιος και 17 Μοναχοί εκτελέστηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλεως.
Στην περιοχή του Τομπόλσκ κατά την διάρκεια της εξεγέρσεως του 1921, εκτελέστηκαν περίπου 100 Κληρικοί.
Τον Μάιο του 1922 εκτελέστηκαν στη Μόσχα 8 Κληρικοί (οι Ιερείς Zaozesky, Dobrozubov, Nadezhdin, Vizhniakov, Orlov, Friazinov και Sokovov και ο Αρχιμανδρίτης Ανεμπόδιστος Telegin.
Την 14η Ιανουαρίου μνημονεύονται οι Νεομάρτυρες της Μονής Ραϊθώ του Καζάν.
Την 18η Φεβρουαρίου οι Νεομάρτυρες της "Αγίας Νύχτας" της Πετρουπόλεως (+ 1932).
Την 19η Μαϊου οι Νεομάρτυρες του Χαρκόβου (+ 1938).
Την 10η Αυγούστου οι Νεομάρτυρες και Ομολογητές του Σολόβκι.
Την 18η Αυγούστου οι 15 Νεομάρτυρες του Νίζνι Νόβγκοροντ, οι μετά του Πρωθιερέως Νικολάου (+ 1918).
Την 27η Αυγούστου οι Νεομάρτυρες του Νίζνι Νόβγκοροντ, οι μετά των Ιερέων Μιχαήλ και Στεφάνου (+ 1918).
Την 28η Αυγούστου οι Οσιομάρτυρες της Μονής Ζιλάντιεφ, οι μετά του αρχιμ. Σεργίου (+ 1918).
Την 19η Σεπτεμβρίου οι δύο Νεομάρτυρες του Μπογκορόντσκ, οι μετά του Ιερέως Κωνσταντίνου Golubev (+ 1918).
Την 27η Δεκεμβρίου οι 160 Ιερομάρτυρες του Βορονέζ, οι μετά του αρχιεπ. Τύχωνος (+ 1919).
Το 1922 εκτελέστηκαν 2.691 Κληρικοί, 1.922 Μοναχοί και Μοναχές και 3.447 μέλη λαϊκών Αδελφοτήτων (μεταξύ αυτών και ο Μητροπ. Βενιαμίν της Πετρουπόλεως), με αφορμή την αντίδραση κατά της δημεύσεως των ιερών σκευών. Ειδικώτερα κατά περιοχές εκτελέστηκαν: στον Αρχάγγελο 49, στο Αστραχάν 54, στην Πετρούπολη 36, στην Βολόγκντα 27, στο Περμ 34, στο Ιβάνο Βοζνεσένσκυ 54, στην Κοστρόμα 72, στο Τβέρ 94, στην Μόσχα 36, στην Τούλα 61, στο Νίζνι Νόβγκοροντ 68, στο Σιμπίρσκ 47, στο Καζάν 24, στην Ούφα 28, στο Σμολένσκ 62, στην Βιάτκα 41, στο Αικατερίενμπουργκ 29, στο Νόβγκοροντ 68, στο Πσκώφ 31, στο Βλαδιμήρ 81, στά Ουράλια 49, στά Σαρατώφ 52, στο Ταμπώφ 41, στο Ορλώφ 78, στο Κούρσκ 68, στο Χάρκοβο 98, στην Πολτάβα 124, στο Αικατερινοσλάβ 92, στον ποταμό Δόν 97, στην Κριμαία 44, στο Ταγκαρόγκ 36, στην Μαύρη Θάλασσα 37, στο Βλαντικαυκάζ 72, στην Σαμάρα 61, στο Χελιουντίνσκ 20, στο Σεμιπαλατίνσκ 12, στο Όμσκ 19, στο Μπαρνάουλ 441, στο Τσερνίκωφ 78, στην Οδησσό και την Χερσώνα 191, στο Μογκίλεφ 61, στο Μπομπρυϊσκ 29, στο Αικατερινομπάρ 69 και στην Σταυρούπολη 139.
Για τον ίδιο λόγο εκτελέστηκαν στο Χάρκοβο 98 Κληρικοί και στο Κούρσκ 68 Κληρικοί.
Το 1933 έκλεισε η Μονή αγ. Ιωάννου του Θεολόγου στο Ριαζάν. Περίπου 180 μοναχοί της οδηγήθηκαν στο παρακείμενο δάσος του Ramensky και αφέθηκαν εκεί να παγώσουν.
Ιδιαίτερες πληροφορίες (λίγες ή περισσότερες), έχουν διασωθεί για τους ακόλουθους Νεομάρτυρες που τελειώθηκαν ομαδικώς:
Οι Ιερομάρτυρες του Χελιαμπρίνσκ (+ 1918).
Οι Πρωτοπρεσβύτεροι Αλέξανδρος Ζεμλιανίτζιν και Πέτρος Χολμογκόρτζεφ, οι Ιερείς Ιωάννης Ευστράτιεφ και Μιχαήλ Πενκώφσκυ και κάποιοι άλλοι Κληρικοί, των οποίων τα ονόματα δεν διασώθηκαν, απήχθησαν από το Χελιαμπρίνσκ το 1918 και εξαφανίστηκαν.
Ιερείς Ανδρέας και Ιωάννης και οι συν αυτοίς (+ 1918).
Ο Ιερεύς Ανδρέας Ζινίν του χωριού Χερνίγκοβντα και ο Ιερεύς Ιωάννης Λιτβίντζεφ του χωριού Βίσναβκα (της περιοχής Νικόλσκ - Ουσούρ), εκτελέστηκαν με τις οικογένειές τους, το 1918.
Ιερεύς Ιωάννης και Πρεσβυτέρα Μαλάχωφ. Ζούσαν στο αγρόκτημα Τανάϊκα, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και εκτελέστηκαν μαζί, στο χωριό Μινγκερέλσκυ.
Οι 150 Μάρτυρες του Τερνοπόλ.
Το 1990 στά υπόγεια του Ναού της Αγίας Σκέπης, στο Τερνοπόλ της Ουκρανίας, έγιναν ανασκαφές για να εντοπιστεί μία καμπάνα, που υπετίθετο ότι είχε κρυφθεί εκεί. Όμως αντί για την καμπάνα βρέθηκαν τα Λείψανα 150 θυμάτων της Μυστικής Αστυνομίας· ανάμεσά τους υπήρχαν και τρεις Ιερείς, ντυμένοι με τα άμφιά τους. Ένας γέροντας, σήμερα, κάτοικος κατέθεσε, ότι μετέφερε ασβέστη στον ναό, μετά από διαταγή της Αστυνομίας, για να περιλουσθούν μ' αυτό τα πτώματα (Περιοδικό "Εκκλησία", τ. 1990, σελ. 662).
Ηγούμενος Ευγένιος και οι συν αυτώ (+ 1918).
Ο Ηγούμενος Ευγένιος της Μονής αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι, της περιοχής Λοντεϊόνε Πόλιε του Ολονέτς, εκτελέστηκε μαζί με 5 Μοναχούς την Τρίτη του Πάσχα 1918, όταν ομάδα Μπολσεβίκων πήγε στην Μονή και ζήτησαν από αυτόν, τον Οικονόμο και τον Σκευοφύλακα τα κλειδιά της. Μετά την άρνησή τους να τα παραδώσουν, τους διέταξαν να ανοίξουν στην αυλή έναν μεγάλο λάκκο και τους έστησαν στα χείλη του, μαζί με 3 μοναχούς. Όταν οι μελοθάνατοι ζήτησαν να τους επιτραπεί να ψάλλουν το "Χριστός Ανέστη" τους το αρνήθηκαν! Εκτελέστηκαν, όταν άρχισαν να ψάλλουν "αυθαιρέτως" τον Πασχάλιο Ύμνο της Εκκλησίας!
Το μαρτύριό τους διέσωσε ο Δόκιμος Ιωάννης, μαζί με μία συγκλονιστική λεπτομέρεια. Λίγο πριν την εκτέλεση, η μαύρη γενειάδα του Οικονόμου έγινε ολόλευκη!
Ιερεύς Νείλος της Πολτάβας και οι συν αυτώ (+ 1918).
Ο Ιερεύς Νείλος ήταν εφημέριος της Μονής Κρεστοβοζνιβισένσκι της Πολτάβας. Εκτελέστηκε μαζί με άλλα δύο άτομα, μέσα στο δάσος της περιοχής, τον Ιούνιο του 1818.
Ιερεύς Ιωάννης του Τερέκ και οι συν αυτώ.
Ο Ιερεύς Ιωάννης Ριαντούχιν εκτελέστηκε στην περιοχή του Τερέκ, όπου ένα μεγάλο πλήθος αιχμαλώτων διαμελίστηκε με ξίφη στα χείλη ενός μεγάλου λάκκου, μέσα στον οποίο ρίχτηκαν όλοι, νεκροί και τραυματίες! Ο Ιερεύς Ιωάννης όταν ρίχτηκε στον λάκκο ήταν τραυματισμένος και γι' αυτό κατά την διάρκεια της νύχτας κατώρθωσε να βγεί από τον σωρό των πτωμάτων και να φτάσει στην επιφάνεια. Τα βογγητά του τραυματία κίνησαν την προσοχή του φύλακα του νεκροταφείου (μέσα στο οποίο ήταν ο λάκκος) και βρήκε τον Ιερέα να κυττάζει έξω από τον ομαδικό τάφο!
Ο φύλακας αντί να πράξει κατά συνείδηση και να βοηθήσει τον τραυματία, φοβισμένος από την κομμουνιστική τρομοκρατία, έθαψε τον Ιερέα ζωντανό! Αργότερα, όταν ο τάφος ανασκάφτηκε, ο λείψανο του Ιερέα βρέθηκε όρθιο και με τα χέρια υψωμένα, μία διαρκής μαρτυρία της προσπάθειάς του να βγει από τον τάφο!
Ιερεύς Νείλος και οι συν αυτώ (+ 1918).
Ο Ιερεύς Νείλος εκτελέστηκε στην Πολτάβα μετά από βασανιστήρια, μαζί με δύο λαϊκούς και ένα μοναχό της Μονής Τιμίου Σταυρού, την 4.7.1918.
Οι 13 Μάρτυρες της Τούλα (+ 1918).
Φονεύθηκαν την 15η Φεβρουαρίου 1918 στην Τούλα, κατά την διάρκεια λιτανεύσεως του Τιμίου Σταυρού, με επικεφαλής τον Επίσκοπο Τούλας Κορνήλιο, ο οποίος τραυματίστηκε.
Οι Μάρτυρες της Βλαντιμήρσκαγια (+ 1918).
Την Άνοιξη του 1918 στο χωριό Βλαντιμήρσκαγια, ο Ιερομόναχος Αλέξανδρος Ποντόλσκυ, μετά από χλευασμούς και φοβερά βασανιστήρια, διαμελίστηκε ζωντανός και τα μέλη του πετάχτηκαν σε ένα σκουπιδότοπο! Όταν κάποιοι ενορίτες του προσπάθησαν να τα ενταφιάσουν, εκτελέστηκαν επί τόπου!
Οι 12 Οσιομάρτυρες της Μονής Ζιλάντιεφ (+ 1918)
Η Μονή Αγίας Τριάδος στο Ζιλάντιεφ ιδρύθηκε τον 16ο αι., κατά την βασιλεία του Ιβάν Δ' του Τρομερού. Όταν οι Μπολεσεβίκοι κατέλαβαν την ευρύτερη περιοχή του Καζάν, το 1918, μπήκαν στη Μονή και εκτέλεσαν τον Ηγούμενο και 12 μοναχούς. Τα πτώματα των θυμάτων στοιβάχτηκαν στην αυλή της Μονής.
Μετά την αναχώρηση των δημίων, ο γέροντας μοναχός Ιωσήφ που διέφυγε τον θάνατο σοβαρά τραυματισμένος, κατώρθωσε να φτάσει στο Καζάν και να κρυφτεί στη Μονή Τιμίου Προδρόμου, όπου απεβίωσε μετά από ένα χρόνο.
Ιερεύς Ανδρέας και οι συν αυτώ (+ 1919).
Ο Ιερεύς Ανδρέας Zimin, η Πρεσβυτέρα του Λυδία, η πεθερά του Δομνίκα, οι δύο θυγατέρες τους και η υπηρέτριά τους Μαρία, εκτελέστηκαν την 6.1.1919.
Προσθέτουμε σχετικό βίντεο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου