Δεν ευρίσκεται μεγαλύτερη αμαρτία από το να προσεύχεται κανείς χωρίς φόβο Θεού, και προσοχή, και ευλάβεια.
Γιατί από τον Θεό δίδεται και η συγχώρησης των αμαρτημάτων, και η δόσις όλων των αγαθών.
Εκείνος δε όπου προσεύχεται, η ψάλλει απλώς, και ως έτυχε, και με καταφρόνηση, είναι φανερό, πως δεν γνωρίζει τον Θεό ποιος είναι, και δια τούτο τον καταφρονεί.
Όθεν και ο Θεός θέλοντας να ελεήσει τον τοιούτον δεν δύναται, αλλά μάλιστα οργίζεται.
Καλύτερο είναι λοιπόν να μη προσεύχεται τινάς παντελώς εις τον Θεό, παρά να προσεύχεται με το στόμα μόνον.
Ότι της ψυχής δεν είναι ίδιον να προσεύχεται εις τον Θεό με το στόμα αλλά με τον νού.
Και εκείνος όπου ψάλλει ήγουν προσεύχεται με το στόμα μόνον, και ο νους του δεν είναι εις την προσευχή όπου λέγει, παρακινεί εις οργή τον Θεό, εις τον οποίον προσεύχεται.
Ότι καθώς ο νους βλέπει, και ο νους ακούει, έτσι πρέπει και ο νους να προσεύχεται δια μέσου του στόματος. Ότι εκείνος όπου δεν προσεύχεται τελείως, δεν κάνει το χρέος του, και μένει χρεώστης εις τον Θεό, και ημπορεί καμία φορά να ζητήσει από τον αγαθό Θεό και άφεση του χρέους όπου χρωστά.
Αμή εκείνος όπου προσεύχεται μοναχά με το στόμα, παρακινεί εις οργή αυτόν τον χρεωλύτη Θεό, εις τον οποίο προσεύχεται. Και από ποιον πλέον θέλει ελεηθεί; Ότι ο τοιούτος με το στόμα προσεύχεται, και με τον νου συντυχαίνει με τους δαίμονες.
Πρέπει λοιπόν ο νους να προσεύχεται στον Θεό δια μέσου του στόματος. Μα επειδή είναι αδύνατο να προσεύχεται ο νους δια μέσου του στόματος , ανίσως δεν εδέχθη πρώτο φωτισμό, και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, δια τούτο πρέπει να επιμελήθούμε περισσότερο από όλα τα άλλα για να λάβουμε τον φωτισμό και την χάρην του Αγίου Πνεύματος, δια να μη τύχη και προσευχόμεθα με το στόμα μόνο, και αντί δια τον έλεος του Θεού, λάβουμε την οργή του Θεού.
Ότι δεν είναι κανένα άλλο αμάρτημα όπου να παροργίζει τον Θεό τόσο πολύ ώσαν το να προσεύχεται κανείς με το στόμα μόνο, και με τον νου να συλλογίζεται άτοπα, και αισχρά.
Γιατί ο αυτός ο νους δεν εβασιλεύθη ακόμη από τον Χριστό, ούτε θέλησε να βασιλευθή. Και επειδή δεν θέλησε την βασιλεία του Θεού, είναι εχθρός του Βασιλέως Χριστού.
Λοιπόν δεν πρέπει να προσεύχεται κανείς στον Θεό χωρίς φόβο, και ευλάβεια∙ και εκείνος που δεν έχει φόβο και ευλάβεια, ας ζητήσει πρώτα φως φόβου Θεού, δια να γνωρίσει σε ποιον φοβερό Θεό παραστέκεται, και προσεύχεται, για να λάβει εκείνα όπου τον παρακαλεί.
(Απόσπασμα: Λόγος Ένατος – Αγίου Συμεών Νέου Θεολόγου «Τα Ευρισκόμενα» Εκδόσεις Βασ. Ρηγοπούλου)
(Δακτυλογράφηση: Romfea.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου