Μας διάλεξε «προ καταβολής κόσμου», προτού να γίνει ο κόσμος. Το πρώτο πράγμα στο σχέδιο του Θεού, ήταν η αναδημιουργία του κόσμου, προτού να γίνει η δημιουργία του. Φαίνεται παράδοξο αυτό, αλλά φανερώνει την παγγνωσία του Θεού και την αγάπη Του.
Ομιλία με θέμα «Προ καταβολής κόσμου», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Στην αρχή της ομιλίας του ο π. Δανιήλ αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι το γλυκύτερο όνομα του χριστιανισμού, μετά το όνομα του Κυρίου και της Παναγίας, είναι το δικό του.
Ήταν διώκτης κι έγινε Απόστολος. Δεν συναναστράφηκε τον Κύριο, αλλά είχε κληθεί στο αποστολικό έργο, απ’ ευθείας από τον Θεό. Τον κάλεσε ο Κύριος με το όραμα της Δαμασκού και του απεκάλυψε το Ευαγγέλιο Του.
Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει τους χριστιανούς, «αγίους», που σημαίνει ξεχωρισμένοι, καθιερωμένοι, αγνισμένοι. Εκείνοι που έχουν ξεκοπεί από τον κόσμο και ανήκουν ολοκληρωτικά στον Θεό. Έχουν εξαγνισθεί από την χάρη του Θεού, σκοπεύουν στην αγιότητα και αγωνίζονται να μιμηθούν τον Ιησού.
Γι’ αυτό το λόγο, απευθυνόμενος στους «αγίους» της Εφέσου, εννοεί όλους τους χριστιανούς που ως πιστοί, ανήκαν στην Εκκλησία.
Συνεχίζοντας ο π. Δανιήλ σημείωσε, πως μέσα στα δισεκατομμύρια ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη, μας διάλεξε ο Θεός να είμαστε χριστιανοί, μέλη στου Σώματός Του, της Εκκλησίας.
«Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, δεν κάνει διακρίσεις, ώστε άλλους να τους διαλέγει κι άλλους να τους αφήνει. Όλους τους καλεί και για όλους σταυρώθηκε. Σε όλους στέλνει το μήνυμα της σωτηρίας, αλλά λίγοι το αποδέχονται.
Μας διάλεξε, όχι γιατί το αξίζουμε, αλλά γιατί μας το χάρισε Εκείνος και το δεχτήκαμε εμείς. Δεχόμαστε την χάρη και αγωνιζόμαστε να φανούμε άξιοι της χάριτος.»
Μας κάλεσε δια του Ιησού και μας διάλεξε να ενωθούμε με τον Ιησού, συνέχισε ο π. Δανιήλ. Σαν άνθρωποι είμαστε ενωμένοι με τον παλαιό Αδάμ. Σαν χριστιανοί και άνθρωποι της σωτηρίας, είμαστε ενωμένοι με το νέο Αδάμ, τον Ιησού Χριστό.
Μας διάλεξε «προ καταβολής κόσμου», προτού να γίνει ο κόσμος. Το πρώτο πράγμα στο σχέδιο του Θεού, ήταν η αναδημιουργία του κόσμου, προτού να γίνει η δημιουργία του. Φαίνεται παράδοξο αυτό, αλλά φανερώνει την παγγνωσία του Θεού και την αγάπη Του.
Όλα εδώ συναποτελούν μυστήριο ολοφάνερο, τόνισε, αλλά ανεξήγητο και ανερμήνευτο. Πρόκειται για το μυστήριο της σωτηρίας, που ακολούθησε το μυστήριο της ανομίας.
«Αποφάσισε ο Θεός να συνάψει με τον άνθρωπο τη διαθήκη της σωτηρίας του. Αλλά η διαθήκη αυτή, έπρεπε να υπογραφεί με το αίμα του Υιού Του και αυτό είναι το απείρως θαυμαστότερο.
Ξέρει βέβαια ο Θεός ποιοι τελικά θα σωθούν, αλλά αυτό δεν δεσμεύει την ελευθερία του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να υπογράψει ή να μην υπογράψει την διαθήκη που Εκείνος υπέγραψε με το αίμα του σαρκωθέντος Υιού Του.» Η υπογραφή του ανθρώπου, είναι η πίστη και ομολογία του, σημε’ιωσε στη συνέχεια ο π. Δανιήλ. Όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι. Δεν φταίει ο Θεός αν πολλοί αρνούνται την πίστη και την σωτηρία.
Για τον Θεό τα μέλλοντα είναι παρόντα. Αλλά κι εδώ έχουμε μυστήριο που δεν μπορεί να εξηγήσει το ανθρώπινο μυαλό.
Η μεγάλη αγάπη του Θεού Πατρός, ονομάζεται στην γλώσσα της Καινής Διαθήκης, ευδοκία. Μάλιστα, ο ιερός Χρυσόστομος λέει, ότι η ευδοκία είναι το πείσμα του Θεού για να μας σώσει.
Ο Χριστός μας χάρισε την ανανέωση, την αναγέννηση, που στην προκειμένη περίπτωση, ισοδυναμεί με την αναπαλαίωση. Γερασμένους και βρώμικους, μας ξανάνιωσε.
Ομορφαίνουμε ψυχοσωματικά, γιατί κοντά στον Ωραίο, στον Ιησού Χριστό, γίνεται κάθε άνθρωπος ωραίος. Ο Χριστός λέγεται και είναι ο Ηγαπημένος, όπως τον είπε ο Θεός Πατέρας. Και για εμάς είναι ο αγαπημένος μας, ο έρωτας μας.
Χαριτωθήκαμε με τον Χριστό. Μας έλυσε και μας έλουσε. Λυτρωθήκαμε από τα δεσμά της αμαρτίας. Για να λυτρωθούμε, κατέβαλε ως λύτρα το πανάγιο αίμα Του, που είναι αίμα λυτρωτικό, καθαρτικό, αφέσεως.
«Μια σταγόνα από το αίμα του Χριστού, σπάει τις αλυσίδες της χειρότερης σκλαβιάς, μας χαρίζει την άφεση των παραπτωμάτων.
Δεν είναι τσιγγούνης ο αγαθός Θεός στην αγάπη Του, μας αγαπάει πλούσια. Κι εμείς ας τον αγαπάμε πλούσια, ολόψυχα και ολόθερμα.
Ο Χριστός είναι ο κλήρος μας κι εμείς είμαστε οι κλήροι Του, οι κληρονόμοι του Θεού και οι συγκληρονόμοι του Χριστού.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου