«Ποτέ δεν έχει υπάρξει», έγραφε ο π. Σεραφείμ, «τέτοια εποχή ψεύτικων διδασκάλων, όπως συμβαίνει στον θλιβερό εικοστό αιώνα, τον τόσο πλούσιο σε υλικές απολαύσεις και τόσο φτωχό σε νου και ψυχή. Κάθε διανοητική σύλληψη, ακόμη και ή πιο παράλογη, ακόμη και εκείνη πού απορριπτόταν μέχρι τώρα με καθολική συμφωνία όλων των εκπολιτισμένων λαών, έχει τώρα τη δική της ιδεολογική πλατφόρμα και τον δικό της «δάσκαλο».
Μερικοί από αυτούς τούς δασκάλους έρχονται με την επίδειξη ή την υπόσχεση "πνευματικής δύναμης" και ψεύτικων θαυμάτων, όπως κάποιοι αποκρυφιστές και "χαρισματικοί", αλλά οι περισσότεροι από τούς σύγχρονους δασκάλους δεν προσφέρουν παρά μια άκριτη σωρεία ανήκουστων ιδεών που πήραν "από τον αέρα", όπως ήταν, ή από κάποιον σύγχρονο αυτόκλητο "σοφό άνδρα" (ή γυναίκα), ο οποίος γνωρίζει περισσότερα από όλους τους αρχαίους, κυρίως επειδή ζει στους "φωτισμένους" σύγχρονους καιρούς μας. Κατά συνέπεια, η φιλοσοφία έχει χίλιες σχολές και ο "Χριστιανισμός" χίλιες αιρέσεις.
Μερικοί από αυτούς τούς δασκάλους έρχονται με την επίδειξη ή την υπόσχεση "πνευματικής δύναμης" και ψεύτικων θαυμάτων, όπως κάποιοι αποκρυφιστές και "χαρισματικοί", αλλά οι περισσότεροι από τούς σύγχρονους δασκάλους δεν προσφέρουν παρά μια άκριτη σωρεία ανήκουστων ιδεών που πήραν "από τον αέρα", όπως ήταν, ή από κάποιον σύγχρονο αυτόκλητο "σοφό άνδρα" (ή γυναίκα), ο οποίος γνωρίζει περισσότερα από όλους τους αρχαίους, κυρίως επειδή ζει στους "φωτισμένους" σύγχρονους καιρούς μας. Κατά συνέπεια, η φιλοσοφία έχει χίλιες σχολές και ο "Χριστιανισμός" χίλιες αιρέσεις.
Πού βρίσκεται ή αλήθεια σε όλα αυτά εάν πράγματι μπορεί να βρεθεί μέσα στην εντελώς αποπροσανατολισμένη εποχή μας;
Μόνο σε ένα μέρος μπορεί να βρεθεί η πηγή της αληθινής διδασκαλίας, που προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό. Που δεν φθίνει κατά τη διάρκεια των αιώνων, αλλά είναι πάντα ακμαία και δροσερή, παραμένοντας μία και ή αυτή ανάμεσα σε όλους εκείνους πού τη διδάσκουν αληθινά, και ή οποία οδηγεί εκείνους πού την ακολουθούνε στην αιώνια σωτηρία. Αυτό το μέρος είναι ή Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ή πηγή είναι χάρις του Παναγίου Πνεύματος και οι αληθινοί διδάσκαλοι του θείου δόγματος που πηγάζει από αυτή την πηγή είναι οι άγιοι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
 |
| Ο νεομάρτυρας καλλιτέχνης, γνώστης πολεμικών τεχνών, ιεραπόστολος στην εμπόλεμη Γεωργία στην παραμελημένη ρωσική ύπαιθρο και ορθόδοξος ιερέας Νέστωρ του Ζάρκι. Αξίζει να τον γνωρίσετε (εδώ). |
Δεδομένου ότι ό π. Σεραφείμ υψώθηκε πνευματικά στην έρημο, η ψυχή του δροσίστηκε από την πηγή της χάριτος της Εκκλησίας: από τις εμπνευσμένες Θείες Γραφές της Εκκλησίας και από τούς αληθινούς ερμηνευτές των Γραφών, τους άγιους Πατέρες. «Στους άγιους Πατέρες», έγραφε, «βρίσκουμε τον "νου της Εκκλησίας", τη ζώσα αντίληψη της αποκάλυψης του Θεού. Είναι ό σύνδεσμος μας μεταξύ των αρχαίων κειμένων πού περιέχουν την αποκάλυψης του Θεού (δηλ. της Άγιας Γραφής) και της σημερινής πραγματικότητας. Χωρίς έναν τέτοιο σύνδεσμο, κάθε άνθρωπος ερμηνεύει όπως θέλει εκείνος - και τον αποτέλεσμα είναι να έχουμε χιλιάδες ερμηνείες και αιρέσεις»
Κάπου αλλού, ο π. Σεραφείμ αναφέρεται στον πατερικό θεολόγο Αρχιεπίσκοπο Θεοφάνη της Πολτάβα για να διευκρινίσει αυτό τον σημείο: «Ή Εκκλησία είναι ό "οίκος... τον αληθινού Θεού, ό στύλος και τον θεμέλιο της αλήθειας" (Α'Τιμ. 3:15). Ή χριστιανική αλήθεια διασώζεται στην Εκκλησία μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση- αλλά απαιτείται μια σωστή διαφύλαξη και μια σωστή ερμηνεία. Ή σημασία που άγιων Πατέρων βρίσκεται ακριβώς σε αυτό: ότι είναι οι ικανότεροι φύλακες και ερμηνευτές αυτής της αλήθειας λόγω τις αγιότητας του βίου τους, της βαθιάς γνώσης του λόγου του θεού και της αφθονίας της χάριτος του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί σε αυτούς».
Κατά τη διάρκεια ετών παραγωγικής ανάγνωσης, ο π. Σεραφείμ απέκτησε εκτενή γνώση της πατερικής διδασκαλίας. Όταν εξέταζε κάποιο ιδιαίτερο ζήτημα στα γραπτά του, χρησιμοποιούσε ευρύ φάσμα των πατερικών πηγών, αρχαίων και σύγχρονων, τόσο από την ανατολική όσο και από τη δυτική χριστιανοσύνη - πολλά από αυτά τα πατερικά κείμενα ήταν σχεδόν άγνωστα και ποτέ πριν δεν είχαν αποδοθεί στην αγγλική. Ο στόχος του, εντούτοις, δεν ήταν να γίνει ένας πολυμαθής, τού όποιου η ειδικότητα θα ήταν οι άγιοι Πατέρες. Τέτοιοι εμπειρογνώμονες, έγραψε, είναι συχνά «εξ ολοκλήρου ξένοι προς την αληθινή πατερική παράδοση, και διαβιούν μόνο σε βάρος της».
ΒΙΒΛΙΟ: π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ, ΤΟΜΟΣ Β'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου