Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

"Ο Χριστιανισμός ένα συνεχές θαύμα"

http://www.imkastorias.gr/media/k2/items/cache/b7776ccd86677e084c73066d56234a62_XL.jpgΤου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
Είναι ο χριστιανισμός μια θρησκευτική ιδεολογία;
Είναι ένα μάθημα και ένα σύστημα αληθειών που καλείται κανείς να το δεχτεί διανοητικά;
Είναι ένα σύστημα ηθικών κανόνων που καλείται κανείς να εφαρμόσει σαν μια θεωρία;
Είναι μετάδοση μιας διδασκαλίας ενός μαθήματος που ξεχωρίζει «θεωρητικά» την ορθοδοξία από κάποια άλλη χριστιανική ή μη χριστιανική διδασκαλία;

Ο χριστιανισμός δεν είναι ένα άσαρκο κατασκεύασμα. Δεν είναι μια θρησκεία, δηλαδή, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, αλλά αποκάλυψη του Θεού: «Και ο λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός..» (Ιω. 1,14).

Η Άλωση της Εθνικής μας Ταυτότητας

Κωνσταντίνος Χολέβας Πολιτικός Επιστήμων
Στις 29 Μαίου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453. Θυμόμαστε την υπερήφανη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, μία απάντηση που έρχεται να προστεθεί στη χορεία των πολλών ΟΧΙ του Ελληνισμού. Και διδασκόμαστε από τα γεγονότα μετά την Άλωση.

1η Αθλητική Διενοριακή Εκδήλωση από το Γραφείο Νεότητας της Μητροπόλεως Θήρας (Στιγμιότυπα)


Το περασμένο Σάββατο 25 Μαΐου το απόγευμα το Γραφείο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Θήρας, Αμοργού & νήσων διοργάνωσε με ιδιαίτερη επιτυχία για πρώτη φορά διενοριακές αθλητικές εκδηλώσεις στο Γήπεδο του Καμαρίου. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Επιφάνιος ευλόγησε την έναρξη των αγώνων και παρακολούθησε για αρκετή ώρα από τις εξέδρες του γηπέδου την προσπάθεια των παιδιών.

 Εκατοντάδες μαθητές προσχολικής, κατώτερης και μέσης εκπαίδευσης από τις κατηχητικές συντροφιές των ενοριών της Σαντορίνης βρέθηκαν στο γήπεδο, μαζί με τους κατηχητές τους και διαγωνιστήκαν σε διάφορα παιχνίδια-αθλήματα όπως αυγοδρομίες, τσουβαλοδρομίες, σπάσιμο μπαλονιών, αγώνα απλώματος, αγώνα ισορροπίας και αγώνα ταχύτητας 50μ. Πολλοί γονείς παρακολούθησαν από κοντά τις αθλητικές δραστηριότητες και χειροκρότησαν τα παιδιά.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μία μικρή παρέλαση από τα παιδιά τύπου Ολυμπιακών Αγώνων...

Το πρόγραμμα ήταν "χορταστικό". Τα παιδιά το διασκέδασαν με την ψυχή τους. Στο τέλος, έγινε η απονομή κυπέλλων στους νικητές και το ραντεβού όλων ανανεώθηκε καταρχάς για την ερχόμενη Κυριακή 2 Ιουνίου όπου έχει προγραμματισθεί η Γιορτή Νεότητας στις 19.30 στην Xριστιανική Εστία και φυσικά για του χρόνου όπου - πρώτα ο Θεός- το Γραφείο Νεότητας σκοπεύει να επαναλάβει αντίστοιχη αθλητική διοργάνωση.

Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους όσους επιτέλεσαν το οργανωτικό κομμάτι της εκδήλωσης, στους κατηχητές δηλαδή και στους εθελοντές και σε όσους στάθηκαν χορηγοί στην προσπάθεια αυτή.
Και του χρόνου...

Ακολουθούν φωτογραφίες: 

Χωρίς την ταπείωνωση...


Χωρίς την ταπείνωση, έλεγε ο στάρετς Αμβρόσιος, δε σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό. Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο: Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια. Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του τους εκλεκτούς.

Τί είναι η Μεσοπεντηκοστή;

«Ο Μεσσίας (= Χριστός), όταν η εορτή ήταν στο μέσο, στάθηκε ανάμεσα στους διδασκάλους του μωσαϊκού Νόμου και τους δίδασκε».
Την εορτή της Μεσοπεντηκοστής την εορτάζουμε για την τιμή των δύο μεγάλων εορτών, δηλαδή του Πάσχα και της Πεντηκοστής, επειδή αυτή και ενώνει και συνδέει τις δύο αυτές εορτές.

Προσοχή στην φαντασία .(Γέροντος Παϊσίου)


fantasia
- Γέροντα, έχετε πει ότι πρέπει να αποφεύγουμε κατά την ώρα της προσευχής να φέρνουμε στον νου μας διάφορες εικόνες από την ζωή του Χριστού κ.λπ. Γιατί;
- Για να μη μας πλανέσει ο διάβολος με φαντασίες. Η φαντασία είναι καλή, είναι μεγάλη δύναμη, αν αξιοποιηθεί. Μερικοί άνθρωποι μπορεί λ.χ, να δουν τώρα ένα τοπίο και μετά από έναν χρόνο να το θυμούνται ακριβώς όπως είναι και να το ζωγραφίσουν. Αυτό είναι μια ικανότητα που την δίνει ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά ο διάβολος την εκμεταλλεύεται. Εκείνοι που πλανιούνται, ό,τι βλέπουν ή διαβάζουν, το φαντάζονται όπως θέλουν και ύστερα αυτήν την φανταστική εικόνα την πιστεύουν για πραγματικότητα. Για να βοηθηθούν, χρειάζονται πολλή παρακολούθηση οι καημένοι, γιατί συνέχεια τους ξεγε­λάει ο διάβολος.

μητρ. Μεσογαίας Νικόλαος: “Η ευλογία του πόνου”

Ευλογημένα «γιατί»! Τα καθαγίασε ο Ίδιος ο Χριστός στο σταυρό:«Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μὲ ἐγκατέλιπες;». Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό; Τι σου έκανα; Δεν είμαι ο Υιός σου; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με το δικό μου και έμεινε και αυτό αναπάντητο. Έμεινε αναπάντητο στα φαινόμενα. Τα γεγονότα όμως φανέρωσαν την απάντηση.

Το μυστήριο της Αγαθότητας.

Αγαπητέ, μη μιμού το κακόν, αλλά το αγαθόν. Ο αγαθοποιών εκ του Θεού έστιν· ο κακοποιών ουχ εώρακε τον Θεόν.(3 Ιωαν.1:11)

Μια από τις πιο συνηθισμένες αλήθειες στις Ορθόδοξες ακολουθίες είναι η Αγαθότητα του Θεού. Πολλές ακολουθίες τελειώνουν με την ευχή: «ς γαθς κα φιλάνθρωπος κα λεήμων Θεός». Η αγαθότητα του Θεού είναι απόλυτα ουσιαστική στην πίστη μας- και εντούτοις η αγαθότητα ως έννοια από μόνη της είναι ένα μυστήριο: δεν είναι πάντοτε φανερή και αποτελεί ένα πάζλ για όσους βρίσκονται εκτός πίστεως. Το ούτως καλούμενο «πρόβλημα του κακού» το οποίο χρησιμοποιούν συνήθως οι άπιστοι για να επιτεθούν στην πίστη μας για την ύπαρξη ενός αγαθού Θεού δείχνει τον προβληματικό χαρακτήρα της αγαθότητας.

Για τον συκοφάντη

Ο συκοφάντης είναι χειρότερος του κλέπτου και του δολοφόνου, διότι ο κλέπτης κλέπτει υλικά πράγματα, ο δολοφόνος σκοτώνει μόνον το σώμα, αλλά ο συκοφάντης σκοτώνει και την τιμή και την υπόληψι, τα οποία είναι πιο ανώτερα από κάθε υλικό αγαθό.
Η συκοφαντία είναι η δύναμι των δειλών και η εκδίκησις των ανάνδρων.
Η συκοφαντία πολεμείται με την περιφρόνησι και αδιαφορία από μέρους του συκοφαντημένου.
Η συκοφαντία, μας λέγει ο Αββάς Ισαάκ, δεν κολλά στην τιμιότητα.
Για την φιλοδοξία

Τα οφίκια και οι θέσεις, έγγαμοι και άγαμοι στην Εκκλησία

Του Μαρκιανού Πρωτονοταρίου, για το Amen.gr  
Μικρό παιδί ήμουνα, όταν έβλεπα με δέος στην ενορία μου, έναν σεβαστό λευκασμένο Αρχιμανδρίτη ,  ο οποίος διακονούσε την Εκκλησία μας, με αυταπάρνηση και ζήλο ένθεο, συνεργαζόμενος άριστα με τους υπόλοιπους τέσσερις έγγαμους συνεφημερίους του!  Ποτέ, δεν δημιουργήθηκε κάποιο σύννεφο στην διακονία τους! Ο Αρχιμανδρίτης, απολάμβανε του σεβασμού και της τιμής, όχι μόνον των Συμπρεσβυτέρων του, αλλά και ολοκλήρου του πληρώματος της Ενορίας!

«Καὶ δὸς ἡμῖν σήμερον τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον»




(μιὰ διαφορετικὴ ἑρμηνεία στὸ σήμερα)
 «ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ; »

του Πρεσβ. Αθανασίου Μηνά.                                                                                                                 

Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ὁ Σωτήρας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι καὶ τὸ ἀντικείμενο τῆς ἐλπίδος μας καὶ ὁ Δημιουργός της.
Ἐλπίς, μὴ στηριζομένη ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος Μεσσίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι πλάνη καὶ ἀπάτη.                                                 
 Ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, εἶχε προειδοποιήσει: «Ὅλα ὅσα λέγονται καὶ γίνονται στὶς ἡμέρες μας διέπονται καὶ διαποτίζονται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀπάτης».
Ἀλλὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη παροτρύνει ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, κεφ. γ΄, 13: «ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας». Ἐκτὸς τούτου καὶ στὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ εἰσαγωγικοῦ ἀπαραιτήτου μυστηρίου γιὰ τὴ σωτηρία μας, κατὰ τὴν εὐχὴ ποὺ σφραγίζει ὁ ἱερεὺς τὸ νερό, λέει: «Ἐπιφάνηθι Κύριε τούτῳ· καὶ δὸς μεταποιηθῆναι τὸν ἐν αὐτῷ βαπτιζόμενον, εἰς τὸ ἀποθέσθαι μὲν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον, τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, ἐνδύσασθαι δὲ τὸν νέον, τον ἀνακαινούμενον κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ἵνα γενόμενος σύμφυτος τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου σου διὰ τοῦ Βαπτίσματος, κοινωνὸς και τῆς ἀναστάσεώς σου γένηται...».

Κυριακή του Παραλύτου

Ανέβασμα θαυματουργίας «Άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει».
Στην τέταρτη Κυριακή από το Πάσχα η Εκκλησία προβάλλει το θαύμα της θεραπείας του παράλυτου της Ιερουσαλήμ. Με όλα τα θαύματα του Χριστού που εκτίθενται μέχρι τη γιορτή της Ανάληψης η Εκκλησία ξεδιπλώνει ένα προπαρασκευαστικό στάδιο μέχρι τον ερχομό του Παρακλήτου, τη μεγάλη δηλαδή ημέρα της Πεντηκοστής. Η ζωοποίηση μας από το Άγιο Πνεύμα σε αναστάσιμες τροχιές είναι αυτή που μάς ανυψώνει στο χώρο της θείας θαυματουργίας, η οποία δεν περιορίζεται μόνο σε κάποια έκτακτα θαυμαστά γεγονότα αλλά επεκτείνεται σε όλο το φάσμα και την ευρύτητα της ζωής.

Γέροντας Πορφύριος:Η πνευματική εργασία που κάνετε να μην γίνεται αντιληπτή.

Ό,τι κάνει ο καλός εαυτός μας, να μην το παίρνει είδηση ο κακός «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». «Αριστερά» είναι ο αντίθετος εαυτός μας, που όταν το πάρει είδηση, θα τα χαλάσει όλα. Ο αντίθετος είναι ο κακός εαυτός μας. Νέος είναι ο εν Χριστώ εαυτός μας, ενώ ο άλλος είναι ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη για να μην παίρνει είδηση ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη και κυρίως η Χάρις του Θεού.
Υπάρχουν μερικά μυστικά. Το Ευαγγέλιο μας προτρέπει πως πρέπει να προλαμβάνουμε ορισμένα πράγματα που μας δυσκολεύουν στον αγώνα μας.

Ο δύσκολος ανήφορος.


του μακαριστού αρχιμ. Χερουβείμ Καράμπελα

Η μόνη ευκαιρία για να δούμε τους συνασκητάς μας ήταν η συγκέντρωσις στον αρσανά της σκήτης.
Μετα την αναχώρησι του μικρού πλοιαρίου, που έκανε την γραμμή από την Δάφνη μέχρι την Αγία Άννα ή και μέχρι την Λαύρα, αν το επέτρεπε ο καιρός, οι πατέρες επέστρεφαν στις καλύβες τους, ακολουθώντας τα ανηφορικά μονοπάτια.
Ήσαν όλοι φορτωμένοι με τους ντορβάδες τους, άλλος λιγώτερο, άλλος περισσότερο.
Πάντως όλοι κάτι έπρεπε να μεταφέρουν στην πλάτη.
Εκατόν πενήντα μέτρα από το μουράγιο, συναντούσαμε ένα προσκυνητάρι και δίπλα του ένα πεζούλι. Εκεί κατεβάζαμε λίγο το φορτίο μας για να ξεκουρασθουμε και να πάρουμε δύναμι για την ανάβασι. Από κεί και πέρα άρχιζε ο δύσκολος ανήφορος. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι…

π. Ανδρέας Κονάνος: Μάθε να περιμένεις.

Είδες τι μου’πες; “Θέλω ν’ αλλάξει το παιδί μου. Να το δω, κι ας πεθάνω”. Δεν ξέρω αν θα το δεις αλλαγμένο πριν πεθάνεις. Μπορεί να το δεις αφού πεθάνεις. Μπορεί ο Θεός να θέλει να κάνεις τόση υπομονή, που να μην προλάβεις να το δεις αλλαγμένο όπως το θες εσύ. Αλλά θα το δει ο Κύριος και θα το δεις κι εσύ από κει που θα ‘σαι, στην αιώνια ζωή. Θέλει όμως πολλή υπομονή.

Τα παιδιά που διαβάζουν στην οθόνη «χειρότερα στην ανάγνωση»


 Έρευνα στη Βρετανία δείχνει ότι η ηλεκτρονική ανάγνωση ρίχνει τις επιδόσεις στην ανάγνωση στο χαρτί

Οι μισοί και πλέον μαθητές στη Βρετανία προτιμούν να διαβάζουν στην οθόνη
Οι μισοί και πλέον μαθητές στη Βρετανία προτιμούν να διαβάζουν στην οθόνη
Κείμενο:Βαγγέλης Πρατικάκης

Τα παιδιά προτιμούν να διαβάζουν στην οθόνη παρά στο χαρτί, ωστόσο οι μαθητές που χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία τείνουν να έχουν χειρότερες επιδόσεις στην ανάγνωση, δείχνουν τα

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός:Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει!

- Γέροντα, μερικές φορές είμαστε κουρασμένοι από το διακόνημα και παρεξηγούμεθα μεταξύ μας. Τί γίνεται τότε;
- Όταν είστε κουρασμένοι, να είστε περισσότερο προσεκτικοί. Πάντοτε να προηγήται η μεταξύ σας αγάπη, παρά οτιδήποτε άλλο. Και αν συμβή αυτό, με πραγματική, όχι υποκριτική αγάπη, να πείσης τον αδελφό σου ότι παρεφέρθης χωρίς να το καταλάβης.

π.Αλέξανδρος Σμέμαν-Οι Μυροφόρες..

  Ακούγοντας τη διήγηση για τη σταύρωση και το θάνατο του Χριστού, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, με εντυπωσιάζει συνεχώς μια λεπτομέρεια της ιστορίας: η μέχρι τέλους αφοσίωση μιας χούφτας ανθρώπων, κυρίως γυναικών, για τις οποίες το ευαγγέλιο δεν λέει σχεδόν τίποτε άλλο.Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως οι μαθητές του Χριστού, όλοι τους, έφυγαν και τον άφησαν μόνο.

Γερόντισσα Μακρίνα: ”Η Ευχή”.


Γερόντισα Μακρίνα Ι.Μ.Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς ΒόλουΣτήν ώρα τής διακονίας (εργασίας) μας, ή οτιδήποτε άλλο κάνουμε, αντί νά αργολογήσουμε, αντί νά συζητήσουμε, αντί να πούμε ιστορίες, αντί νά πούμε πνευματικά, καλύτερα είναι νά λέμε τήν “ευχή“. Γιατί μέσα καί στά πνευματικά ακόμη θά υπάρχει καί μία κατάκριση, ένα κουτσομπολιό,

7 μαθήματα ευτυχίας για παιδιά

           71BE66C0EC7460223CA9F057CE3244ACΑπό: Ελένη Χαδιαράκου

Αν μπορούσαμε να διαλέξουμε μόνο ένα πράγμα για τη ζωή του παιδιού μας, σίγουρα αυτό θα ήταν η ευτυχία. Διδάσκεται όμως; Οι ψυχολόγοι μας λένε πως ναι, αρκεί να τη γνωρίζουν και οι ίδιοι οι γονείς. 
Όταν είμαστε ευτυχισμένοι, η ευτυχία μοιάζει σαν κάτι πολύ απλό.
Ο δρόμος όμως που μας οδηγεί σε αυτή συχνά είναι μακρύς και δύσκολος.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Αιμοδοσία 19-5-2013

DSC_7320.jpgΜε επιτυχία πραγματοποιήθηκε η 33η Αιμοδοσία Αγάπης στον Ναό μας την Κυριακή των Μυροφόρων 19 Μαΐου 2013.
Με την χάρη του Θεού μαζεύτηκαν 116 φιάλες αίματος για τις ανάγκες του Νοσοκομείου ΠΑΙΔΩΝ Αγία Σοφία και για την τράπεζα αίματος της ενορίας μας.

Ακολουθούν  φωτογραφίες από την Αιμοδοσία καθώς και από το Μαγείρεμα του φαγητού που δόθηκε την Κυριακή στους άπορους της ενορίας μας.

πρεσβ. Μαργαρίτα Μαρκαντώνη: “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΤΑΔΙΑ”

Την Δευτέρα 13 Μαΐου 2013 και ώρα 18:30 στις συναντήσεις της Σχολής Γονέων της ενορίας μας στο Πνευματικό Κέντρο (παραπλεύρως του Ι. Ναού) μίλησε η πρεσβυτέρα Μαργαρίτα Μαρκαντώνη (Καθηγήτρια Οικιακής Οικονομίας) με θέμα:

“ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΣΤΑΔΙΑ”


Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία από εδώ:


Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Κυριακή Βαΐων 2013



Επίσκεψη της ενορίας μας στο ίδρυμα ανιάτων Σπάρτης (FOTO +VID)

Την Πέμπτη 25-4-2013, η ενορία μας επισκέσθηκε το Άσυλο Ανιάτων Σπάρτης προσφέροντας μια μικρή βοήθεια στο μεγάλο έργο που γίνεται.






Αποκαθήλωση Ι.Ν.Αγ. Νικολάου Καλλιθέας 2013




Σάββατο 4 Μαΐου 2013

"Το υπερευλογημένο Σάββατο.."



Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
Το Μέγα Σάββατο είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα. Είναι μια ξεχωριστή ημέρα για εμάς τους Ορθοδόξους. Με νηστεία, με προσευχή, με αναμονή του μεγάλου γεγονότος της Αναστάσεως.
Είναι το Σάββατο «εν η κατέπαυσεν από πάντων των έργων αυτού ο μονογενής Υιός του Θεού, διά της κατά τον θάνατον οικονομίας τη σαρκί σαββατίσας».
Είναι το Σάββατο του ευαγγελισμού των ψυχών.


«Τω αγίω και μεγάλω Σαββάτω, την θεόσωμον Ταφήν και την εις άδου κάθοδον του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν, δι’ ών της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν, προς αιώνιαν ζωήν μεταβέβηκε», αναφέρει ο ιερός συναξαριστής.
Ο Χριστός, η ανεξάντλητη πηγή της ζωής, πορεύθηκε στον άδη, αφού εξέπνευσε ανθρωπίνως στο ξύλο του σταυρού, ενώ ήταν ταυτοχρόνως και το σώμα Του ενωμένο με τη θεότητα, για να μεταφέρει το ευαγγέλιο της σωτηρίας και στα πνεύματα που βρίσκονταν στη φυλακή του άδου.
«Και τοις εν φυλακή πνεύμασιν πορευθείς εκήρυξεν» (Α’ Πέτρου Γ’,19).
Ο λόγος του στύλου της Ορθοδοξίας, του Μεγάλου Αθανασίου, είναι χαρακτηριστικός : «μήτε της θεότητος του σώματος εν τάφω απολιμπανομένης, μήτε της ψυχής εν τω άδη χωριζομένης», δηλαδή χωρίς η θεότητα να αφήσει το σώμα στον τάφο ούτε η ψυχή Του να χωριστεί από τη θεότητα στον άδη.
Έτσι με την τεθεωμένη ψυχή Του, καταλύει το κράτος του θανάτου και ευαγγελίζεται στις ψυχές την απολύτρωση. Με το άφθαρτο και τεθεωμένο σώμα Του, καταργεί τη φθορά και χαρίζει την αφθαρσία και την ανάσταση.
Μέχρι τώρα βασίλευε ο άδης. Από την ώρα που ο Χριστός κατέβηκε στον άδη, παύει πλέον ο θάνατος να κυριαρχεί στο γένος των βροτών, δηλαδή να είναι αιώνιος.
«Βασιλεύει, αλλ’ ουκ αιωνίζει άδης του γένους των βροτών».
Χαίρονται οι Πατριάρχες και οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Σώθηκαν όσοι πίστεψαν στο κήρυγμά Του και έχουν πλέον τώρα όλοι τη δυνατότητα της σωτηρίας.
Το υπερευλογημένο Σάββατο, ημέρα της σιωπής και της αναμονής της Αναστάσεως του Χριστού. Φαίνεται αυτή η σιγή μέχρι σήμερα. Και αυτή η προσμονή είναι ζωγραφισμένη όχι μόνο στις ψυχές αλλά και στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Πόσο δίκαιο είχε ο Άγιος Επιφάνιος Επίσκοπος Κύπρου στον περίφημο λόγο του, στην θεόσωμο ταφή του Κυρίου, που τελειωμό δεν έχει κατά τον γέροντα Δοσίθεο και που διαβάζεται σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας μας σε εκείνα μόνο τα Μοναστήρια που είναι κέντρα θεραπείας των Χριστιανών μας, πριν από την Ακολουθία της Αναστάσεως.
«Τι τούτο; Σήμερον σιγή πολλή εν τη γη.. Ο βασιλεύς υπνοί και τις δύναται αυτόν εξυπνήσει;».
Το υπερευλογημένο Σάββατο. Καθολική νηστεία. Η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου συνδεδεμένη με τον Εσπερινό της Αναστάσεως. Τελειώνει κατά το τυπικό του Αγίου Σάββα, δυο ώρες από τη δύση του ηλίου. Περίφημα τα 15 αναγνώσματα. Αναφέρονται όλα στην Ανάσταση του Χριστού. Μια φορά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, τα είπε όλα από στήθους στον ιστορικό Ναό του Πρωτάτου.
Το υπερευλογημένο Σάββατο. Το Βάπτισμα των κατηχουμένων από τον Επίσκοπο της Εκκλησίας, ο οποίος μάλιστα διάβαζε ο ίδιος τους εξορκισμούς στους μέλλοντες να βαπτιστούν.
Το υπερευλογημένο Σάββατο, μας φέρνει στη μνήμη μας τους διωγμούς του Ιερού Χρυσοστόμου και τα θλιβερά γεγονότα των οπαδών, που πάντοτε κάνουν την εμφάνισή τους, εναντίον του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Βάφτηκαν οι κολυμβήθρες στο αίμα. Ποδοπατήθηκε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, από εκείνους που στο όνομα του Χριστού, δήθεν, μπορούν να κάνουν τα πάντα, και τότε και σήμερα…
Βλέπετε το προσωπείο δεν σταμάτησε ποτέ την πέρασή του!
Το υπερευλογημένο Σάββατο στα Μοναστήρια μας. Στα ορθόδοξα κέντρα της πίστεώς μας. Η ανάγνωση του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων. Η υπενθύμιση του Χριστού σε όλους για τη μαρτυρία στον κόσμο : «έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης» (Πραξ. 1,8).
Το υπερευλογημένο Σάββατο, η ημέρα του θείου σαββατισμού.
Τέτοιο Σάββατο δεν υπήρξε στο παρελθόν ούτε και θα υπάρξει στο μέλλον!
«Παντοδύναμε και πολυεύσπλαχνε Χριστέ ο Θεός ημών, ο μετά σταυρόν και εκούσιον νέκρωσιν εντεθήναι εν τάφω ως πλάνος, εξέλκυσον ημάς της σκοτεινής των παραπτωμάτων ειρκτής, πλήρωσον τας καρδίας της αρρήτου σου θυμηδίας και χαρμολύπης και αξίωσον ημάς και της των αγίων εν ουρανίοις δαδουχείας».

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



«Χαράς καιρός επέστη» και πάλι, αδελφοί μου αγαπητοί, «Σήμερον χαρά πανταχού της οικουμένης και ευφροσύνη πνευματική. Σήμερον και των αγγέλων ο δήμος και πασών των άνω δυνάμεων ο χορός διά την των ανθρώπων σωτηρίαν αγάλλονται»(1).
Χαρά, γιατί «ο Δεσπότης το κατά θάνατον τρόπαιον στήσας, και του διαβόλου την τυραννίδα καταλύσας, την διά της αναστάσεως οδόν εις σωτηρίαν εχαρίσατο»(2).
Καί, ενώ οι προσπάθειες των εχθρών Του εθριάμβευσαν φαινομενικά ενώ ο λίθος του τάφου σφραγίστηκε ως επικύρωση της νίκης των διωκτών Του ενώ τότε φάνηκε πως για πάντα έκλεισε ο φάκελλος του Ναζαρηνού του Εσταυρωμένου,