Όταν μέσα σε εναν γάμο γεννιέται έρωτας για ενα τρίτο πρόσωπο...

Ερώτηση:  Όταν μέσα σε εναν γάμο γεννιέται έρωτας για ενα τρίτο πρόσωπο δυνατός και καταλυτικός όλων των υπολοίπων συναισθημάτων, πρέπει να διαλύεται ο γάμος ή να συνεχίζει να υπάρχει με υπομονή? Όταν κάποιος νοιώθει έρωτα και αγάπη για κάποιον άλλο δηλ. έχει το αίσθημα αναλήψεως της ευθύνης και για κάποιο πρόσωπο πέρα απο την σύζυγο ή τον σύζυγο, αμαρτάνει? Ποιά είναι εδω η θέση του λόγου του Χριστού, οτι όποιος επεθύμησε γυναίκα  '' ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού?''

Απάντηση:  Όταν μερικές φορές, έρχονται κάποιοι άνθρωποι να μιλήσουμε, και αρχίζουν να λένε μια ιστορία, που μιλάει για κάποια άλλη σχέση, που ήδη έχει αρχίσει να αναφαίνεται, νοιώθω τον πειρασμό να τους πώ: ''Να συνεχίσω εγώ παρακάτω? Να σας πώ εγω αυτό που θέλετε να μου πείτε?'' Κοιτάξτε κάτι, δεν είναι ένα το θέμα εδώ, σ΄αυτήν την περίπτωση. Είναι πολλά τα θέματα. Και είναι σημαντικό, όσο μπορούμε να τα δούμε όλα, ή τα περισσότερα απο τα θέματα αυτά.

Πρώτα- πρώτα ο γάμος είναι μια υπεύθυνη σχέση. Και η ευθύνη κουράζει. Και όταν ξαφνικά, κάποιο άλλο πρόσωπο φαίνεται απο δίπλα, με το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε, να επικοινωνήσουμε, τότε νομίζουμε οτι βρήκαμε τον ιδανικό άνθρωπο που θα θέλαμε.  Σ΄αυτές τις περιπτώσεις, συνηθίζω να λέω, στον άνθρωπο που μου τα λέει: '' Ξέρεις ποια πρέπει να είναι η τιμωρία σου? Να σε παντρέψω με το πρόσωπο αυτό, το ''ιδανικό'', για να έλθεις, σε λιγότερο απο ένα μήνα, να μου πείς για πόσο ακόμα θα συνεχίσει να είναι ''ιδανικό!''.

Είναι οι συνθήκες της ζωής, που δημιουργούν την εντύπωση, οτι ο άνθρωπος αυτός, ο ''τρίτος'', είναι αυτός που ζητάω. Βέβαια, πολλές φορές αυτό προέρχεται απο το γεγονός, οτι δεν λειτουργεί σωστά ο γάμος. Δεν λειτουργεί, με ποιά έννοια? Με την έννοια οτι ξεχνάμε ο ένας τον άλλο. Είναι οι συνθήκες, είναι τα παιδιά, είναι η δουλειά, είναι ενα σωρό πράγματα. Όμως μέσα σε όλα αυτά, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσουμε το πρώτο και το κύριο: Αυτό που είναι, και οφείλει να είναι, ο ένας απέναντι στον άλλο.

Πολλές φορές, ενα τρίτο πρόσωπο σημαίνει ενα κενό, που υπάρχει στην σχέση των δυο. Και είναι σημαντικό, εκείνος που νιώθει να εισβάλει στην ζωή του ένα τρίτο πρόσωπο, να ''ψαχτεί'' πιο προσεκτικά. Να δεί ακριβώς τί είναι αυτό το κενό, που πάει να καλύψει ο άλλος. Να διερωτηθεί για μερικά πράγματα... Μερικές φορές κάποια πρόσωπα, πιστεύοντας οτι αυτός είναι ενας ''καινούργιος'', και όπως είπε,΄''καταλυτικός'' έρωτας, διέλυσαν τον γάμο τους τον πρώτο, και ξαναπαντρεύτηκαν, για να περάσουν πάρα πολύ άσχημα στην συνέχεια. Η αγάπη δεν παύει ποτέ να είναι ενας σταυρός. Να είμαστε εξηγημένοι: Η γνησιότητα της αγάπης είναι ο σταυρός. Η χαρά '' δια του σταυρού, έρχεται εν όλω τω κόσμω''. Τί σημαίνει το να αγαπάει κανείς? Μπορεί, αυτό που νιώθει για ένα τρίτο πρόσωπο, τελικά, να μην είναι αγάπη. Χρειάζεται λοιπόν αρκετό ψάξιμο...

Υπάρχει και κάτι ακόμα. Στην ερώτηση, όπως γράφεται, η κατάσταση περιγράφεται πολύ ωραία. Συνήθως όμως, ένας τέτοιος γάμος, έχει και άλλες προϋποθέσεις. Μπορεί να υπάρχουν παιδιά στη μέση. Μπορεί να εμπλέκονται πάρα πολλά πράγματα ακόμα. Δεν είναι ο γάμος, έτσι όπως φαίνεται σ΄αυτό το ερώτημα, σαν μια κατάσταση, στην οποία, ξαφνικά, μπαίνει κάτι άλλο, γιατί στον γάμο μέσα υπάρχουν κι άλλα πρόσωπα. Το πρώτο που πρέπει πάρα πολύ να ψάξουμε είναι άν όντως αυτό που νιώθουμε είναι γνήσιο. Μήπως δηλαδή πρόκειται για ένα κενό, που έρχεται ένας άλλος να καλύψει. Πρέπει να ερευνήσουμε λιγάκι την σχέση μας, διότι συχνά παραθεωρούμε τον γάμο που κάναμε. 

Ακούω και βλέπω πολλές φορές, συμπεριφορές ανθρώπων διάφορες, ( ασύμβατες με τον γάμο ), και συμπεραίνω οτι, αν ένας γάμος κυλάει έτσι, τότε '' μπάζει'' απο παντού. Αν αυτές τις τρύπες δεν τις κλείσουμε, τότε δεν είναι καθόλου απίθανο να παρουσιασθούν, και ένα, και περισσότερα πρόσωπα στη μέση. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να καταλάβουμε, οτι ο γάμος δεν είναι κάτι που τελειώνει, και γι΄αυτό η αγάπη μέσα στον γάμο πρέπει να συντηρείται, να διαφυλάσσεται. Λέγεται οτι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα και την αγάπη. Γιατί σκοτώνει? Τί εννοούν αυτοί που το λένε αυτό? Μήπως εννοούν οτι ο γάμος βγάζει στην επιφάνεια αυτό που υπάρχει στο βάθος? Δεν υπήρξαν φαίνεται αυτά (  ο έρωτας δηλ. και η αγάπη.. ) ποτέ σε κάποιο ζευγάρι, και στην πράξη, μέσα στον γάμο δηλαδή, φαίνεται οτι αυτά δεν υπήρξαν. Δεν είναι απλό και μονοσήμαντο το θέμα. 

Αλλά και στην περίπτωση που υπάρχει ενα άλλο πρόσωπο που προκαλεί τόσο εντύπωση, θα έλεγα οτι είναι σημαντικό να θυμηθούμε πως ο γάμος δεν είναι ενας περίπατος, ούτε η ζωή του ζευγαριού είναι ανθόσπαρτη.. Ο γάμος είναι ο σταυρός που οδηγεί στην ανάσταση ( της ψυχής μας ) Κατά συνέπεια λοιπόν, ναι, θα ψάξει κανείς, κατ΄αρχήν τον εαυτό του, διότι οφείλεις να ερευνήσεις, για να δείς αν φταίς κι εσυ στην υπόθεση. Δεν μπορείς να πετάξεις δηλαδή το πρόσωπο με το οποίο ξεκίνησες μια πορεία, επειδή ξαφνικά, κάποιος άλλος ή άλλη, βρέθηκε στη μέση. 

Ας μην ξεχνάμε οτι υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος, η πραγματικότητα του πειρασμού. Κι αν πειράζεσαι? Πώς δηλαδή αποκλείεις τον πειρασμό? Κι αν όλο αυτό που θεωρείς τόσο καταλυτικό, είναι μία φούσκα, που θα ξεφουσκώσει αύριο?

Γι΄αυτό, ο σταυρός, απο τον οποίο πηγάζει η αγάπη, διδάσκει την υπομονή. Εδώ βέβαια το ερώτημα δεν αναφέρει για τυχόν προβλήματα, που μπορεί να υπήρχαν στην ζωή του ζευγαριού, και τα οποία θα έπρεπε να είχαμε υπόψη μας, πριν απαντήσουμε. Οπότε καταλήγουμε στο ότι με ελευθερία αποφασίζει κανείς, και να σταυρωθεί ακόμα, για να αναστήσει την αληθινή αγάπη.    

Βιβλίο: "Σχέσεις ανδρόγυνου πριν και μετά τον γάμο" - Δαμασκηνού Μοναχού Αγιορείτου.

http://posoagapo.blogspot.com/