Tη θεοΐδρυτη άγια μας Εκκλησία μετά τον Θεό κοσμούν καί στηρίζουν στους αιώνες τα αίματα και οι ευχές τών ανωνύμων καί επωνύμων αγίων Της.Tών μαρτύρων του σταδίου [=ρωμαϊκής αρένας, όπου τους έτρωγαν τα θηρία] και των μαρτύρων της συνειδήσεως [=μοναχών και ομολογητών].
Οι μάρτυρες του σταδίου κατέθεσαν την πίστη καί την άγάπη τους προς τον Θεό ενώπιον των ισχυρών, των τυράννων καί των απίστων, καί υπέγραψαν αυτή την κατάθεση με το αίμα τους το τίμιο. Ανάμεσα σ' αυτό το νέφος των μαρτύρων ξεχωρίζουν εκείνοι πού άθλησαν μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, στα ζοφερά χρόνια της Τουρκοκρατίας, καί πλήρωσαν με τη ζωή τους την άρνηση τους να προδώσουν το πρόσωπο του Χριστού. Αυτή η άθλησή τους ενδυνάμωσε τους ασθενείς στην πίστη καί προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στο χριστεπώνυμο πλήρωμα, που έβλεπε να επαναλαμβάνονται στίς ημέρες τους οι άθλοι παλαιών μαρτύρων. Οι νεομάρτυρες προέβαλαν την ευγενέστερη για την Ορθοδοξία καί αποτελεσματικότερη αντίσταση στο μισόχριστο δυνάστη, χωρίς άλλα θύματα εκτός από τον ίδιο τον εαυτό τους.
Ο άγιος νεομάρτυς Δήμος ο αλιεύς υπήρξε πρότυπο απλοϊκού ανθρώπου με βαθιά πίστη, που τον οδήγησε στην εκούσια θυσιαστική προσφορά καί την ένδοξη άθληση. Καταγόταν από τά μέρη της Αδριανουπόλεως καί εξασκούσε το επάγγελμα του αλιέως [=ψαρά] στα ιχθυοτροφεία της Σμύρνης. Η εργασία του όμως δέν απέδιδε οικονομικά οφέλη καί ο εικοσιπεντάχρονος νεαρός δύσκολα τα έβγαζε πέρα. Το αφεντικό του ήταν Τούρκος καί παρά τίς προσφερόμενες σ' αυτόν υπηρεσίες έμενε πάντα χρεωμένος. Έτσι, όταν αγόρασε το ιχθυοτροφείο άλλος Τούρκος, ο Δήμος έκρινε ασύμφορη τη συνεργασία μαζί του καί απομακρύνθηκε.
Αυτή όμως η άρνηση συνεργασίας μαζί του ανταμείφθηκε με τη συκοφαντική δυσφήμισή του ότι τάχα είχε ορκισθεί ότι θα άλλαξοπιστήσει, πως θα γίνει δηλαδή μωαμεθανός. Μάζεψε δε καί αρκετούς ψευδομάρτυρες, για να γίνει περισσότερο πιστευτός, καί μαζί με αυτούς οδήγησε τον Δήμο στον Κριτή [δικάστηκε δηλ. ως αποστάτης από το Ισλάμ, πράγμα που σημαίνει θάνατο]. Εκεί ο νεαρός μάρτυρας με παρρησία καί θάρρος που αντλούσε από τον Χριστό μας, που έλεγε δτι καί όταν ακόμη σας παραδώσουν ενώπιον βασιλέων καί ηγεμόνων «μη προμελετάν τί άπολογηθηναι· εγώ δώσω ύμιν στόμα καί σοφίαν» (Λουκ. κα' 14-15), ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό καί την απόφαση του να χύσει ακόμη καί το αίμα του για την αγάπη Του.
Αυτή ή θαρραλέα απάντηση του ήταν το έναυσμα του μαρτυρίου του Δήμου, που το υπέμεινε με καρτερία ανείπωτη. Τον φυλάκισαν καί του έσφιξαν τα πόδια σ' ένα κούτσουρο γεμάτο αιχμηρά αντικείμενα, για να του αυξήσουν τον πόνο. Δεν στάθηκαν όμως τα βασανιστήρια ικανά να μειώσουν τη δύναμη της πίστεως του άλιέως, πού είχε καί τη συμπαράσταση ενός χριστιανού από τη Λέρνη,τακτικού έπισκέπτου του στίς δύσκολες αυτές στιγμές της ζωής του. Έτσι στο καινό έπεφταν κάθε τόσο καί οί κολακείες καί οι υποσχέσεις του Κριτή για ζωή τρυφηλή καί ωραία αν αλλαξοπιστούσε, ακόμη καί οί απειλές του για περισσότερα καί επώδυνα βασανιστήρια.
Ο αποκεφαλισμός του δεν άργησε να ακολουθήσει καί πραγματοποιήθηκε στίς 10 Απριλίου του έτους 1763. Οί χριστιανοί της περιοχής, αφού πλήρωσαν τους δήμιους, πήραν το μαρτυρικό λείψανο καί το έθαψαν στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Ο Χριστός μας, για να τιμήσει τον μάρτυρα, τον κατέστησε πηγή θαυμάτων αστείρευτη. Ετσι πτωχού πληγωμένου ράφτη το δάκτυλο θεράπευσε, την ασθένεια οφθαλμών γυναικός ιάτρευσε καί την κεφαλαλγία ταπεινού ικέτου του άπεμάκρυνε.
Τρία χρόνια μετά το ηρωικό μαρτύριο του νεομάρτυρα Δήμου έγινε η ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του. Κατά την ώρα της έκταφής αυτά απέπνεαν άρρητη ευωδιά, που έκανε όλους τους παρευρισκομένους να θαυμάσουν καί να αναφωνήσουν: «Τίς Θεός μέγας ως ό Θεός ημών»! Ο ιερομόναχος Ματθαίος ο Χίος, που βοήθησε στην άνακομιδή, πήγε μετά σε κάποια συνοικία της Σμύρνης, που έμεναν πολλοί συμπατριώτες του. Ένας από αυτούς αισθανόταν γλυκύτατη ευωδιά να εξέρχεται από τα ράσα του. Στήν ερώτησή του, απάντησε ότι τα λείψανα του νεομάρτυρος εύωδίαζαν καί ή άυλη καί άρρητη αυτή ευωδιά μεταφέρθηκε καί στα ενδύματά του για πιστοποίηση του θαυμαστού αυτού γεγονότος, που τιμά τον αθλητή Δήμο καί δοξάζει το μεγάλο αθλοθέτη Χριστό.
Του Δρος Χαραλάμπους Μπούσια
Υμνογράφου
http://o-nekros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου